• Drzewa
  • Figowiec
  • Fiołki
  • Krzewy
  • Róże
  • Drzewa
  • Figowiec
  • Fiołki
  • Krzewy
  • Róże
  • Drzewa
  • Figowiec
  • Fiołki
  • Krzewy
  • Róże
  • Główny
  • Fiołki

Ledum opuszcza bagienne właściwości, aplikację, zdjęcie

  • Fiołki


Rozmaryn Ledum (Lédum palústre) - zimozielony krzew z rodzaju Ledum

Opis bagien Ledum

Bagno Ledum w języku rosyjskim ma jeszcze kilka nazw: bagienny, bagienny odręt, pachnący bagun. Palisander Ledum jest zimozielonym, wyprostowanym, rozgałęzionym krzewem o wysokości do 60 centymetrów.

Z nazwy staje się jasne, że roślina ta rośnie na bagnach, na bagnistych terenach, w podmokłych lasach. Czasami są całe zarośla tego krzewu. Rozmaryn Ledum jest rozpowszechniony w europejskiej części Rosji, Syberii i Dalekiego Wschodu.

Kwitnie w maju - lipcu. Do celów leczniczych stosować jednoroczne pędy dzikiego rozmarynu z liśćmi. Przygotowanie pędów produkowanych na przełomie sierpnia i września. Ledum - trująca roślina, kiedy zbiory powinny być ostrożne (według legendy to on zabił Sokratesa).

Właściwości i zastosowanie dzikiego rozmarynu

Roczne pędy dzikiej herbaty bagiennej zawierają dużą ilość garbników (używanych do garbowania skóry), glikozydów, arbutyny, flawonoidów, olejku eterycznego. Suche surowce mają specyficzny zapach żywicy.

Zastosuj dziki rozmaryn z różnymi chorobami:

- reumatyzm, dna moczanowa, wyprysk;

- zapalenie jelita cienkiego i grubego.

Preparaty ich młodych pędów dzikiego rozmarynu mają działanie moczopędne, wykrztuśne, dezynfekujące, kojące. Przy stosowaniu leków ciśnienie krwi spada, a naczynia wydłużają się. W przypadku astmy oskrzelowej suche pomieszczenia dzikiego rozmarynu utrzymują się w pomieszczeniu, a olejki eteryczne zawarte w roślinie mają pozytywny wpływ. Użyj suchych ucieczek dzikiego rozmarynu do zwalczania owadów, jako środka owadobójczego.

Przepisy Ledum Swamp

  • wlew do gotowania:
    2 łyżki suszonych pędów zalać szklanką wrzącej wody. Domagaj się godziny. Weź ciepłą 1/4 szklanki trzy razy dziennie.
  • wykrztuśny:
    bagno dziki rozmaryn - 1 część, podbiał - 2 części, leczniczy korzeń altea - 2 części.
    2 łyżeczki mieszanki wlewa się jedną szklanką wrzącej wody. Weź trzy szklanki trzy razy dziennie.
  • astma oskrzelowa, środek zapobiegawczy na krztusiec i grypę:
    bagno dziki rozmaryn - 25 g, pokrzywa - 15 g, woda - 1 l. Weź pół szklanki 5-6 razy dziennie.
  • produkcja ropy:
    1 część świeżych kwiatów i dzikiego ziela rozmarynu na 9 części oliwy lub oleju słonecznikowego, pozostaw na 12 godzin w piekarniku. Pogrzebać w nosie grypą i katarem, wcierać w bolesne miejsca z reumatoidalnym zapaleniem stawów.

Przeciwwskazania do stosowania dzikiej herbaty bagiennej

Film wideo o używaniu, zbieraniu i właściwościach leczniczych dzikiej herbaty bagiennej

Rozmaryn Ledum

Encyklopedia roślin leczniczych

Zdjęcie roślin leczniczych Bagulnik bagno

Właściwości lecznicze bagien Ledum


Bagno Ledum - było znane starożytnym Grekom dzięki jego właściwościom bakteriobójczym, przeciwzapalnym i wykrztuśnym.

Nazwa łacińska: Rhododendron tomentosum (synonim Ledum palustre).

Angielska nazwa: herbata Marsh Labrador, Wild Rosemary.

Ukraińska nazwa: Bagno zvichyne.

Nazwy ludowe: bagno, bagno, pachnący bagun, bagienny stupor.

Rodzina: Heather - Ericaceae.

Używane części: trawa, liście, kwiaty.

Opis botaniczny: krótki, bardzo pachnący, zimozielony krzew o wysokości 50–130 cm Korzeń ledum bagna jest rozgałęziony i sztywny. Gałązki pokryte są czerwonawo-brązowym gruczołowym pokwitaniem; liście w górnej części są ciemnozielone, ułożone naprzemiennie, skórzaste, na krótkich ogonkach, liniowo podłużne, z zakrzywionymi w dół krawędziami, czerwonawe pod spodem, 25–35 mm długości i 3–5 mm szerokości. Kwiaty są regularne, białe, ułożone na długich owłosionych szypułkach, zebrane na szczycie łodygi i gałęzi w formie wielobarwnych łusek. Owocowo-owalne, wieloziarniste pudełko. Kwitnie w maju i sierpniu.

Składniki aktywne. We wszystkich częściach rośliny, z wyjątkiem korzeni, znajduje się olejek eteryczny, w którym do 70% alkoholi seskwiterpenowych, z których główne to lody (mogą służyć jako źródło gwajazulenu) i palustrol, a także cymol, octan geranylu i inne substancje lotne, które gorzko palą smak i zapach balsamiczny: w liściach pierwszego roku 1,5–7,5%, aw drugim roku - 0,25–1,4%; w gałęziach pierwszego roku 0,17–1,5%, w drugim roku od śladów do 0,2%; w kwiatach - 2,3%, aw owocach do 0,17%. Znaleziono również arbutynę, garbniki, flawonoidy.

Siedlisko: Rośnie w Kanadzie na Alasce. Na Ukrainie na Polesiu. Na terytorium Rosji ma duży obszar obejmujący tundrę i leśne strefy części europejskiej, Syberii i Dalekiego Wschodu. Ledum rośnie bagno na torfowiskach, torfowiskach, w zalesionych lasach iglastych, bagnie modrzewiowym wraz z brzozą i jagodami krzewiastymi, często tworzy rozległe zarośla z przewagą w pokrywie roślinnej.

Odbiór i zbiór. Zbierz się w czerwcu - sierpniu podczas kwitnienia. Suszona trawa na świeżym powietrzu lub wewnątrz, która jest dobrze wentylowana. Zapach liści jest balsamiczny, silny, oszałamiający. Smak jest gorzko-pikantny, przypominający kamforę.

Przechowywanie Palisander Ledum najlepiej przechowywać w szczelnie zamkniętych żelaznych pudełkach, słoikach, oddzielonych od innych roślin w chłodnym, suchym miejscu. Okres ważności - 2 lata.

Przydatne właściwości i zastosowanie

Ustalono, że zwykłe leki z dzikiego rozmarynu łagodzą kaszel, pomagają w usuwaniu plwociny, rozluźniają mięśnie gładkie oskrzeli, mają pewne właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe, niekorzystnie wpływają na owady i kleszcze (dlatego są wykorzystywane do fumigacji pomieszczeń, leczenia zwierząt domowych i zwierząt gospodarskich - świń i koni). Eksperymenty ujawniły zdolność dzikiego rozmarynu do rozszerzania naczyń krwionośnych i obniżania ciśnienia krwi. Ostatnio w medycynie oficjalnej stosowano dziki rozmaryn. Olejek eteryczny działa bakteriobójczo na Staphylococcus aureus.

Bagno z kiełkami Ledum jest czasami stosowane w postaci infuzji jako środek wykrztuśny, przeciwkaszlowy w ostrym i przewlekłym zapaleniu oskrzeli i innych chorobach płuc, a także w spastycznym zapaleniu jelit (zapalenie jelita cienkiego i grubego). Eleopten (płynna część olejku eterycznego), jak również roztwór olejku eterycznego w oleju lnianym, mogą być stosowane w leczeniu ostrego nieżytu nosa i grypy. Olejek eteryczny i sok z liści dzikiego bagna róży mają silne właściwości protopidowe. Jest stosowany jako środek moczopędny, dezynfekujący i antyseptyczny. Z olejku eterycznego dzikiego rozmarynu bagiennego otrzymuje się preparat Ledin

Pędy liściaste w medycynie weterynaryjnej - w przypadku chorób kolki, przewodu pokarmowego, chorób epidemicznych u świń. Zewnętrznie - do zwalczania ektopasożytów (wywar, fumigacja), ze świerzbem. W życiu codziennym i rolnictwie - jako silny środek owadobójczy: wywary, nalewki, repelenty proszkowe dla owadów domowych. Rosół pochodzący z mebli i drewnianych ścian robaków i robactwa. Trawa jest umieszczana w przechowalni ubrań dla ochrony przed molami. Często trawa jest układana w stodołach i piwnicach (myszy nie tolerują jej zapachu). Nadaje się do opalania i opalania Dodaj do piwa zamiast chmielu, aby nadać gorycz i odurzające działanie. Kwiaty są wykorzystywane w pszczelarstwie do przetwarzania uli w celu przyciągnięcia do nich pszczół. Medonos jednak zdarzają się przypadki zatrucia miodem zebranym przez pszczoły z dzikich kwiatów rozmarynu.

Zdjęcia młodych pędów palisandru Ledum

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Bagno herbaciane Ledum jest szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej i homeopatii jako lekarstwo.

Przepis przepisowy. 2 łyżki surowców umieszcza się w emaliowanej misce, wlać 200 ml gorącej przegotowanej wody, przykryć pokrywką i podgrzewać we wrzącej wodzie przez 15 minut, schłodzić przez 45 minut w temperaturze pokojowej, pozostały surowiec jest wyciśnięty. Objętość uzyskanego naparu doprowadza się do 200 ml przegotowaną wodą. Przygotowany napar przechowywany w chłodnym miejscu nie dłużej niż 2 dni. Podawać w postaci ciepła 1/4 szklanki 2-3 razy dziennie po posiłkach jako środek wykrztuśny i bakteriobójczy dla przewlekłego zapalenia oskrzeli i innych chorób płuc, któremu towarzyszy kaszel.

Nalewka alkoholowa z dzikiego rozmarynu (ekstrakt, zewnętrznie). Nalegaj na trawę z dzikiego rozmarynu bagiennego na 40% alkoholu lub wódkę, w stosunku 1: 5, przez co najmniej 1 dzień, w ciepłym miejscu. Nałóż nalewkę do szlifowania.

Olej z dzikiego rozmarynu. Wyciąg olejowy z kwiatów odbywa się w następujący sposób: 1 łyżka. dzikie kwiaty rozmarynu zalać 100 ml oliwy lub oleju słonecznikowego, gotować przez 1 minutę, wyjąć z ognia i pozostawić na 1 dzień. Używaj ekstraktu z oleju zamiast kropli do nosa z grypą lub katarem, 1-2 krople 2-3 razy dziennie lub do pocierania.

Maść przepisowa. 2 łyżki suszonych kwiatów dzikiej róży z bagna zalać 100 g oleju słonecznikowego i pary w ciepłym piekarniku lub piekarniku na 12 godzin, odcedzić i wycisnąć.

UWAGA!

Zabieg z dzikim rozmarynem
  1. Astma oskrzelowa. 2 łyżki dzikiego rozmarynu (liście i młode pędy) zaparzyć szklankę wrzącej wody. Pij 1/4 łyżki 2-3 razy dziennie po posiłkach. A także wdychaj zapach świeżego dzikiego bagna rozmarynowego. W zimie, jeśli to konieczne, możesz oddychać przez słoik z dzikim rozmarynem.
  2. Grypa. 10 g rozdrobnionych liści dzikiego rozmarynu zalać 0,5 szklanki oliwy z oliwek w szklanym słoiku, szczelnie zamknąć pokrywkę i pozostawić na 3 tygodnie w ciemnym miejscu. Tłuste wstrząsy codziennie. Przecedzić napar przez kilka warstw gazy. Zaszczepić przygotowany olej 3-5 kropli do obu nozdrzy 3-4 razy dziennie, aż grypa przeminie.
  3. Zayed w kącikach ust. Smaruj bolesne maści z kwiatów ledum.
  4. Krztusiec. 2 łyżki dzikiego rozmarynu zaparzyć szklankę wrzącej wody. Dzieci 1 łyżeczka infuzji trzy razy dziennie.
  5. Krztusiec. 1 łyżka liści lub młodych pędów bagna dzikiego rozmarynu zalać 200 ml wrzącej wody, przykryć i podgrzać we wrzącej łaźni wodnej, często mieszając, 30 minut, wyjąć z ognia i zaparzać przez 10 minut. Przeciągnij i uzupełnij pierwotną objętość. Pij 70 ml 5-7 razy dziennie.

  • Katar Zmiel 10 g ziela dzikiego rozmarynu, wlej 0,5 szklanki oleju słonecznikowego w ciemnym szkle i pozostaw na 3 tygodnie. Codziennie shake olejowy. Odcedź gotowy olej przez gazę, złożoną w kilka warstw. Przechowywać w lodówce. Olej przygotowany w ten sposób jest wkraplany do nosa - 4-5 kropli do każdego otworu nosowego kilka razy dziennie, aż katar zniknie.
  • Neurodermatitis, wyprysk. 2 łyżki suszonych kwiatów bagna dzikiego róży wlać 100 g oleju słonecznikowego i parę do ciepłego piekarnika lub piekarnika na 12 godzin, odcedzić i wycisnąć. Nasmaruj obolałe miejsca.
  • Zapalenie płuc. Wymieszać 1 łyżeczkę suszonych ziół dzikiego rozmarynu z 0,2 g rozdrobnionej mumii (1 standardowa tabletka), zalać 2 szklankami chłodnej przegotowanej wody, zaparzać przez 8 godzin w szczelnym pojemniku, mieszając co godzinę, odcedzić. Weź w lekko rozgrzanej formie 1/4 szklanki 4 razy dziennie.
  • Siniaki. 2 łyżki suszonych, rozkruszonych wierzchołków kwitnącej dzikiej bagiennej herbaty Labrador zalać 100 ml oleju słonecznikowego, szybować w rosyjskim piecu lub w piekarniku przez 12 godzin. Wcieraj w obolałe miejsca.
  • Efekty uboczne Należy pamiętać, że dziki rozmaryn jest trujący. Przedawkowanie dzikiego rozmarynu może powodować poważne działania niepożądane (podniecenie, aw ciężkich przypadkach - depresję ośrodkowego układu nerwowego). Dlatego stosowanie preparatów dzikiego rozmarynu jest możliwe tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Gdy u pacjentów pojawia się nawet łagodna drażliwość, zawroty głowy i wzrost pobudliwości, preparaty z dzikiego rozmarynu są natychmiast anulowane. Ponadto niewłaściwa dawka może powodować zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego. Dzieciom poniżej 14–16 lat najlepiej nie podawać dzikiego rozmarynu.

    Istnieją przypadki zatrucia owcami i kozami z dzikiego rozmarynu, którym towarzyszą objawy ciężkiego zapalenia żołądka i jelit. U pszczół obserwuje się zatrucie kwiatów nektaru.

    Przeciwwskazania. Niedociśnienie, ciąża.

    Oszołomiony dziki rozmaryn. Opis, przydatne właściwości i zdjęcia zakładu

    Rosyjska nazwa „dziki rozmaryn” oznacza odurzający, trujący, silny, który dokładnie charakteryzuje ten krzew o duszącym zapachu. Starożytni Grecy z dzikiego rozmarynu otrzymywali aromatyczną smołę - kadzidło.

    Imię i nazwisko

    Ledum (Ledum) należy do rodziny wrzosowatych. Przenoszone przez botaników do rodzaju rododendronów (rododendron). W regionach o zimnym i umiarkowanym klimacie rośnie 6 gatunków dzikiego rozmarynu, a 4 gatunki są zarejestrowane w Rosji.

    Opis

    Ledum to rozgałęziony krzew o zimozielonych, skórzastych liściach. Pędy ciemnoszarego koloru osiągają 80 cm, całe wydłużone liście mają owiniętą krawędź i regularny układ.

    Cechą charakterystyczną krzewu jest silny, odurzający zapach, emitowany przez gałęzie i liście, które zawierają wysokie stężenie olejku eterycznego. Olej działa toksycznie na organizm ludzki, wpływając na układ nerwowy. Prowadzi to do zawrotów głowy, bólów głowy, nudności i wymiotów, w niektórych przypadkach - do utraty przytomności.

    W okresie kwitnienia kwiatostany baldaszkowate pojawiają się na krawędziach zeszłorocznych gałęzi na długich szypułkach, utworzonych z pięciowymiarowych kwiatów w kolorze białym lub biało-żółtym.

    Po zapyleniu kwiatów biseksualnych. owoc zaczyna się formować, który po dojrzewaniu przypomina pudełko z pięcioma gniazdami. Owoc jest podzielony u podstawy i pojawiają się małe, skrzydlate nasiona.

    Po zapyleniu kwiatów biseksualnych. owoc zaczyna się formować, który po dojrzewaniu przypomina pudełko z pięcioma gniazdami. Owoc jest podzielony u podstawy i pojawiają się małe, skrzydlate nasiona.

    Wspólne gatunki dzikiego rozmarynu

    1. Rozmaryn Ledum (Ledum palustre lub Rhododendron tomentosum) jest najczęstszym gatunkiem występującym na wolności iw kulturze. Ma kilka nazw ludowych: bogini, boogun, cykuta bagienna, okład, bagno kanabry, otępienie bagienne i rozmaryn leśny. W przyrodzie ten gatunek dzikiego rozmarynu rośnie w lasach i tundrach w Syberii, na kontynencie europejskim, w północno-wschodnich prowincjach Chin, w Mongolii, Korei i Ameryce Północnej. Optymalne warunki to torfowiska, bagna, wilgotne zarośla i lasy iglaste, brzegi strumieni i zbiorników. Krzewy rosną w grupach, tworząc małe zarośla. Ta wiecznie zielona roślina osiąga 0,5-1,2 m wysokości i około 1 m średnicy korony. Rozgałęziona korona ma gałęzie z gęstym, gęstym rdzawym obelischenie. Lancetowate, skórzaste liście są koloru ciemnozielonego, z błyszczącą powierzchnią i ostrym zapachem. W maju i czerwcu pojawiają się białe lub lekko różowe kwiaty wielkości 1,5 cm, tworzące parasole. Kwiatostany rozprzestrzeniają silny zapach. Nasiona są w pudełku i dojrzewają w drugiej połowie sierpnia.

    Bagno Bagulnik Grenlandia (Ledum groenlandicum), pokazane na zdjęciu rośliny, wybiera miejsca na torfowiskach w północnych i zachodnich regionach Ameryki Północnej. W kulturze rozwodu trochę. Reprezentowany jest w dużych kolekcjach ogrodów botanicznych w krajach bałtyckich, Rosji, USA, Niemczech i Kanadzie. Systematycznie zapisany jako rododendron grenlandzki. Wysokość krzewu około 1 m jest pokryta podłużnymi liśćmi o długości 2,5 cm. Kwitnienie występuje w połowie czerwca i trwa prawie do końca lipca. W tym okresie pojawiają się kwiatostany białych kwiatów. Po kwitnieniu i przed pierwszymi mrozami obserwuje się wtórny wzrost młodych pędów.

    Grenlandia lub Labrador tea Ledum pełzanie wyciągniętą (Ledum decumbens) preferuje piaszczyste wzgórza, bocji, krzew tundra bagna sfangovye, obszary skaliste i Elfin cedru znajdujące się w Czukotce i Kamczatce, Sachalinie, na Dalekim Wschodzie, Ameryce Północnej i Grenlyandii. Zimozielony krzew o wysokości zaledwie 20-30 cm rośnie raczej powoli, rosnąc o 1 cm w ciągu roku, słabe kwitnienie występuje na przełomie maja i czerwca. Nasiona dojrzewają bliżej do upadku.

    Pełzający Ledum (Ledum macrophyllum) lub Rododendron Tolmachyova występuje na Syberii, Dalekim Wschodzie, Primorye, Japonii i Korei. Preferuje torfowiska torfowe, zarośla lasów iglastych i kamieniste obszary, na których tworzy wrzos. Wysokość zimozielonego krzewu wynosi około 1,3 m. Drzewo różane Ledum daje średni roczny wzrost 4-5 cm Od połowy maja lub w pierwszej dekadzie czerwca rozpoczyna się obfite kwitnienie.

    Jak wylądować

    Ledum jest cieniem tolerancyjnym, bezpretensjonalnym w opiece i uwielbia mokre obszary. Sadzenie dzikiego rozmarynu przeprowadzonego wiosną. Aby natychmiast uzyskać atrakcyjny, jasny krzew i nie czekać, aż jedna roślina rośnie, wykonuje się grupowe sadzenie kilku okazów, umieszczając je w odległości 50-70 cm.

    Dla bylin przygotowują doły o głębokości 30-40 cm, a dno przygotowanego dołu wypełnione jest drenażem z mieszanki kamyków rzecznych i piasku o grubości 5-7 cm Gleba dla pełnego rozwoju dzikiego rozmarynu powinna być kwaśna. Wgłębienie jest wypełnione składem 3 miar torfu, 2 miarami gleby iglastej i 1 miarą piasku. System korzeniowy dzikiego rozmarynu przy sadzeniu znajduje się w jamie na głębokości 20-25 cm, nowe nasadzenia są mulczowane.

    Niektóre rodzaje dzikiego rozmarynu są mniej wymagające pod względem składu gleby i dobrze rosną na ubogich piaskowcach. Należą do nich grenlandzki dziki rozmaryn i dziki rozmaryn dziki. Przygotowując dla nich mieszankę gleby miesza więcej piasku.

    Dbanie o dziki rozmaryn

    Ledum roseum pozytywnie reaguje na podmokłe podłoże, ale nie toleruje suchości i zagęszczenia gleby.

    W gorące letnie miesiące rozmaryn jest podlewany co najmniej 1-2 razy w tygodniu w ilości 5-8 litrów wody na 1 krzak. Zaleca się okresowe lekkie spulchnianie, działając ostrożnie, aby nie uszkodzić powierzchownych korzeni krzewu. Mokra, luźna ziemia pokryta jest torfem lub ściółką, aby zachować wilgoć.

    Dzięki odpychającemu, ostremu zapachowi krzew jest odporny na choroby i szkodniki.

    Wymagany poziom kwasowości w glebie jest utrzymywany przez podlewanie dwa razy w miesiącu zakwaszoną wodą. Na wiosnę przeprowadza się opatrunek na korzenie ze złożonym nawozem mineralnym. Górny opatrunek jest rozprowadzany po buszu w okresie kwiecień-maj. Możesz posypać cienką warstwę ziemi lub prikopat. 50-70 g / m2 wystarczy dla 1 dorosłego krzewu, 30-40 g / m2 dla młodych nasadzeń.

    Hodowla dzikiego rozmarynu

    W warunkach naturalnych Ledum rośnie w sposób nasienny. U gatunków uprawnych przeprowadza się sadzonki, ukorzenianie przez nakładanie warstw, oddzielanie krzewów i sedymentację nowych procesów korzeniowych.

    W celu skutecznego ukorzenienia sadzonki pozostawia się na dzień w roztworze heteroauxiny 0,01%. Następnie są myte i umieszczane w pojemniku z podłożem odżywczym. Dzięki wiosennemu szczepieniu system korzeniowy będzie rósł dopiero w przyszłym roku.

    Ledum w ogrodzie

    Ledumberry odznacza się wdziękiem i dekoracyjnością, aw każdym razie stanie się ozdobą ogrodu. Krzew jest z powodzeniem stosowany do formowania nasadzeń grupowych, jako żywopłot i kompozycje soliterny.

    Aromat liści niszczy bakterie i odpycha owady ssące krew.

    Nie zapominaj, że ledum emituje toksyczne substancje, które powodują bóle głowy, dlatego nie zaleca się sadzenia go w pobliżu budynków mieszkalnych i w pobliżu pasieki. Miód z jego kwiatów nazywa się „pijany” i można go jeść tylko po obowiązkowym gotowaniu.

    Ledum w ogrodzie

    Właściwości lecznicze

    Ledumberry zawiera bogaty zestaw przydatnych substancji, które są szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej. Ledol i palustrol, cineol jest zawarty w olejku eterycznym dzikiego rozmarynu. Substancje garbujące, kumaryny i żywice, flawonoidy znaleziono w nadziemnej części rośliny.

    Roślina ma następujące efekty:

    • Antyskurczowy
    • Sudorious
    • Wykrztusny
    • Moczopędny
    • Gojenie ran
    • Kojący
    • Środki antyseptyczne i przeciwbólowe

    Liście Ledum pomagają we wszystkich rodzajach chorób układu oddechowego, w tym w zapaleniu płuc i astmie oskrzelowej. Jest przepisywany na choroby żołądka i wątroby, na czerwonkę, zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie cewki moczowej, cukrzycę i raka.

    Kąpiele i płyny są skuteczne w czyrakach, odmrożeniach, reumatyzmie, dnie, zapaleniu stawów, siniakach i chorobach oczu. Kompresy są stosowane do ran leczących. Wlew dzikich kiełków rozmarynu przyczynia się do ekspansji naczyń krwionośnych i normalizacji przepływu krwi. Ledumberry stosuje się na bezsenność i nadciśnienie.

    Oparte na dzikim rozmarynu produkty farmaceutyczne zostały utworzone w postaci tabletek, nalewek, preparatów ziołowych, olejków eterycznych, maści i kropli.

    Nie zaleca się bulionów z dzikiego rozmarynu, ponieważ głównym składnikiem leczniczym jest olejek eteryczny, który po odparowaniu znika i traci wartość terapeutyczną.

    Ledum - oszałamiająca trawa

    Ledumberry to zimozielony krzew z rodziny wrzosowatych. Nazwa naukowa - ledum (ledum) - zbliża ją do kadzidła, ponieważ gęste liście emanują intensywnym drzewnym zapachem. Słowo „dziki rozmaryn” ze starego języka rosyjskiego jest tłumaczone jako ogłupiające, trujące, odurzające. Czasami roślina nazywa się oregano, cykuta, Bagul, bogini. Jego siedlisko jest dość szerokie. Dotyczy półkuli północnej, w szczególności pasa subarktycznego umiarkowanego. Ledumberry jest bardzo często wykorzystywana do celów leczniczych, ale może być również wykorzystywana do dekoracyjnej dekoracji ogrodu.

    Wygląd roślin

    Ledum - wieloletni krzew lub krzew o wysokości 50-120 cm, odżywiony przez rozległy kłącze powierzchniowe z krótkimi procesami. Sztywne łodygi rozgałęzione nie mają dużej średnicy. Mogą być wyprostowane, wznoszące się lub pełzające. Młode procesy o oliwkowozielonym kolorze są pokryte zardzewiałym pokwitaniem, ale z czasem stają się pokryte nagą ciemną korą.

    Liściaste liście skórzaste utrzymywane są przez cały rok. Ma wydłużoną lub lancetowatą formę z wyraźną żyłą centralną i krawędziami zwiniętymi do góry. Kolor liści jest ciemnozielony. W jasnym świetle staje się brązowo-brązowy. Liście skórzaste rosną na przemian. Ostry, oszałamiający zapach wydobywa się z nich po potarciu.

    W kwietniu-czerwcu na pędach ubiegłego roku kwitną gęste kwiatostany w kształcie parasoli. Każdy kwiat ma krótką szypułkę. Białe owalne płatki tworzą kielich w kształcie dzwonu. Liczba wszystkich elementów kwiatu jest wielokrotnością 5. Dziki różany jest zapylany przez owady, po czym dojrzewają suche strąki nasion z 5 sekcjami. W nich tłoczą się małe skrzydlate nasiona.

    Rodzaje dzikiego rozmarynu

    Rodzaj dzikiego rozmarynu zawiera tylko 6 gatunków roślin. Spośród nich 4 rosną w Rosji.

    Ledum to bagno. Typowy przedstawiciel rodzaju, powszechny w klimacie umiarkowanym. Jest to gęsty krzew o długości do 1,2 m. Podniesione, rozgałęzione pędy pokryte są zardzewiałym, krótkim stosem. Ciemnozielone błyszczące liście emanują przyjemnym zapachem. Późną wiosną kwitną gęste parasole lub tarcze z białymi lub jasnoróżowymi małymi kwiatami.

    Bagulik to Grenlandia. Twarde łodygi wyrastają do 90 cm długości. Mają jasnobrązowy kolor. Na pędach blisko siebie, jak jasnozielone miękkie igły, znajdują się wąskie, liniowe liście. Na odwrotnej stronie złożonych ulotek znajduje się filcowy stos. W okresie kwitnienia kwitną małe (do 6 cm szerokości) parasole z białymi lub kremowymi kwiatami. Widok doskonale toleruje nawet silne mrozy.

    Palisander Ledum. Mieszkaniec Dalekiego Wschodu, Japonii i Korei rośnie o 40-80 cm wysokości. Osiada na kamienistych wałach i stokach górskich. Owalne liście o długości 3-4 cm i szerokości 8-15 mm. Na młodych pędach i odwrotnej stronie liści jest gruby czerwony stos.

    Kilka lat temu rododendron był synonimem dzikiego rozmarynu. Do tej pory niektórzy hodowcy kwiatów przenoszą do tego rodzaju dzikiego rozmarynu Zabaikalsky, ale w rzeczywistości jest on tylko dalekim krewnym i ma naukową nazwę „rododendron dauryjski”. Roślina jest również silnie rozgałęzionym krzewem o wysokości 50-200 cm. Gałęzie pokryte są wąskimi, gęstymi liśćmi ciemnozielonego koloru. Ale kwiaty mają bogaty różowy odcień. Często jest to „rozmaryn”, który można zobaczyć w wazonie w kompozycji bukietu.

    Metody hodowlane

    Ledumberry dobrze się rozmnaża na nasionach i wegetatywnie. W naturze nowe rośliny często pojawiają się z nasion. Są one zbierane z dojrzałych małych pudełek, które niezależnie pękają od dołu do góry. Z daleka nasiona przypominają małe żyrandole. Nasiona zbiera się jesienią, ale wysiewa się tylko wczesną wiosną. W tym celu należy przygotować pojemniki z luźną ziemią ogrodową zmieszaną z piaskiem. Gleba powinna być luźna i mokra, a także mieć odczyn kwaśny. Nasiona są rozsiewane na powierzchni i tylko lekko wciskane w glebę. Pojemność pokryta przezroczystym materiałem i umieszczona w chłodnym miejscu. Okresowo szklarnia jest emitowana i podlewana. Pędy pojawiają się w ciągu 25-30 dni. Dorośnięte sadzonki siedzą w pojedynczych doniczkach torfowych lub w innym pudełku o większej odległości, aby korzenie nie były splątane.

    Rośliny ogrodowe są dogodnie propagowane przez nakładanie warstw. Aby to zrobić, elastyczne gałęzie są przechylane na ziemię i mocowane w otworze o głębokości 20 cm. Po zakorzenieniu pęd jest oddzielony.

    Duży krzew podczas przeszczepu wiosennego można podzielić na kilka części. Aby to zrobić, roślina jest całkowicie wykopana, uwolniona z ziemi i pocięta na delenki. Sekcje cięte są traktowane kruszonym węglem drzewnym. Korzenie nie przesuszają się i natychmiast określają sadzonki na stałe miejsce.

    Do szczepienia w lecie wycina się pędy półnaturalne z 2-3 liśćmi. Niższe cięcie traktuje się stymulantami wzrostu i ukorzenionymi pędami w doniczkach z luźną i pożywną glebą. Liście najbliżej gleby są całkowicie cięte lub skracane. Zakorzenienie i adaptacja trwają długo, więc sadzonki przenoszone są na otwartą ziemię dopiero na wiosnę.

    Sadzenie i pielęgnacja

    Ledumberry należy do bezpretensjonalnych roślin, więc właściciele nie sprawiają większych problemów. Sadzenie najlepiej wykonywać wiosną, choć nie jest to konieczne w przypadku roślin z zamkniętym kłączem. Ponieważ korzenie znajdują się blisko powierzchni ziemi, otwór do lądowania ma głębokość 40-60 cm. Na dnie wylewa się piasek rzeczny lub kamyki o grubości 5-8 cm, a sama gleba powinna być dość kwaśna i luźna. Wskazane jest sadzenie krzewów na wilgotnych glebach z dodatkiem igieł. Jeśli zasadzi się kilka roślin naraz, odległość między nimi wynosi 60-70 cm Po zakończeniu prac gleba jest ubijana i obficie podlewana. Następnie ziemia w pobliżu krzaków torfowych.

    W naturze dziki rozmaryn rośnie w pobliżu zbiorników wodnych, dlatego ważne jest regularne podlewanie. Nawadnianie nie jest potrzebne tylko przy częstych opadach. Oświetlenie dla roślin nie jest zbyt ważne. Czują się równie dobrze w słonecznym miejscu iw półcieniu. Nawet przy silnym cieniowaniu dziki rozmaryn nie umiera, ale może wyglądać mniej dekoracyjnie i rzadziej kwitnąć.

    Od czasu do czasu należy poluzować ziemię i usunąć chwasty. Jednak nie zapominaj, że korzenie znajdują się blisko powierzchni, więc bądź ostrożny. Kilka razy w sezonie (wiosna i lato) dziki rozmaryn jest zapładniany kompleksami mineralnymi. W marcu i październiku odbywa się przycinanie. Skracają kiełki o określonym kształcie, a także usuwają suche i uszkodzone gałęzie.

    Zimy na dziki rozmaryn nie są straszne. Doskonale toleruje nawet ostre mrozy, ale w przypadku braku śniegu młody wzrost może zamarznąć do wysokości pokrywy śnieżnej. Wiosną wystarczy usunąć dotknięte gałęzie, a ich miejsce zostanie szybko zajęte przez młode pędy.

    Ledum jest odporny na choroby roślin. Nie boi się zalania gleby, ale tylko regularnym rozluźnieniem. Bez dostępu powietrza grzyb może się rozwijać. Bardzo rzadko robaki i przędziorki żyją na pędach. Łatwo się ich pozbyć środkami owadobójczymi. Częściej sama roślina odstrasza irytujące owady, w tym od sąsiadów w klombie.

    Użyj w ogrodzie

    Gęsta korona z wąskimi ciemnozielonymi liśćmi i czerwonawym pokwitaniem wygląda bardzo dekoracyjnie w ogrodzie. Ledum nadaje się do kształtowania mokrej gleby, brzegów stawów i rzek, kamienistych kopców, a także przestrzeni pod drzewami. Rośliny najlepiej wyglądają w nasadzeniach grupowych. Często stojaki na taśmy są używane jako żywopłot lub do zagospodarowania działki. Wrzos, żurawina, jagody, rododendrony, haulieria, stahi i trawy mogą stanowić firmę dzikiego rozmarynu.

    Przydatne właściwości

    Liście i kwiaty dzikiego rozmarynu zawierają wiele substancji aktywnych biologicznie, które są rozpoznawane nie tylko przez lud, ale także przez oficjalną medycynę. Wśród nich są:

    • olejki eteryczne;
    • taniny;
    • flawonoidy;
    • kwas askorbinowy;
    • guma;
    • fitoncydy.

    Od czasów starożytnych wywar był stosowany jako środek antyseptyczny i przeciwbakteryjny. Stosowano go zewnętrznie, dodając do kąpieli lub kompresów, a także do picia w celu zwalczania kaszlu, SARS i infekcji jelitowych.

    Herbata z dodatkiem dzikich liści rozmarynu łagodzi i zwalcza bezsenność. Roślina radzi sobie z chorobami takimi jak zapalenie płuc, koklusz, zapalenie oskrzeli, choroby wątroby i nerek, zapalenie żołądka, wyprysk, czyraki, ospa wietrzna, zapalenie pęcherzyka żółciowego. Leki są również korzystne dla zdrowia kobiet. Wzmacniają mięśnie i zwalczają choroby przenoszone drogą płciową. W różnych krajach „specjalizacja” ledum może się różnić.

    Mieć rośliny i gospodarstwa domowe. Zapach liści odstrasza wysysające krew owady i ćmy.

    Ledum jest przeciwwskazany dla osób cierpiących na alergie i wrażliwych na składniki rośliny. Ponieważ zwiększa to tonację macicy, leczenie jest nie do przyjęcia dla kobiet w ciąży. I oczywiście nie można przekroczyć dawki, więc leczenie najlepiej wykonać pod nadzorem lekarza.

    Znaki i przesądy

    Trawa Ledum jest owiana wieloma legendami, akceptuje i przesądza, tak wiele wątpliwości: czy utrzymać ją w domu. Chociaż niektórzy są ostrożni w kwestii dzikiego rozmarynu, jest on bardzo przydatny, zapobiega rozprzestrzenianiu się patogennych drobnoustrojów w powietrzu i leczy ciało. Oczywiście, jeśli zostawisz dużo kwitnących gałęzi w małym pokoju, gospodarstwa domowe będą ścigane przez ból głowy. Stąd też zauważono, że dziki róż rośnie nerwowość, drażliwość i przynosi wysiłki. Ale para kiełków wcale nie boli. Wręcz przeciwnie, oczyszczą atmosferę negatywnej energii i wypełnią pokój przyjemnym, dyskretnym aromatem.

    Bagno Ledum i jego właściwości lecznicze

    Palisander Ledum to średniej wielkości krzew o wiecznie zielonych liściach. Długość jego rozprzestrzeniania się, gałęzie pokryte mchem osiągają 110 cm, a sama roślina ma specyficzny odurzający aromat. Korzenie często osiągają głębokość 55 cm, liście mają krótką gałąź, są skórzaste i całe.

    Herbata Marsh Labrador to średniej wielkości krzew o wiecznie zielonych liściach.

    Trawa jest ozdobiona licznymi kwiatostanami. Średnica każdego kwiatu sięga 10 mm, a długie i cienkie szypułki są wyposażone w specjalne parasole na każdym końcu pędu. Kwitnąca roślina pokryta jest białymi pięciopłatkowymi kwiatami z dużym krążkiem nektaru w środku jajnika. Charakterystyczną cechą tej bagiennej trawy jest jej silny, ostry, oszałamiający zapach.

    Ulubione miejsca wzrostu tej trawy związane są z obecnością torfu w glebie. Znajdziesz go w Rosji, na Dalekim Wschodzie i na Syberii. Lasy europejskiej części kraju nie są wyjątkiem.

    Pomimo faktu, że roślina jest szeroko stosowana w medycynie oficjalnej i tradycyjnej, jest trująca. Ten niesamowity fakt można wyjaśnić obecnością olejku eterycznego w gałęziach, który ma wiele właściwości toksycznych. Ten olejek eteryczny może powodować bóle głowy, wpływać na ludzki układ nerwowy i powodować wymioty, zawroty głowy i utratę przytomności.

    Jednak pomimo faktu, że roślina znajduje się na liście niebezpiecznych przedstawicieli flory Rosji, jest ona powszechnie stosowana w przygotowywaniu leków.

    Trawa z rozmarynu ziołowego ozdobiona jest licznymi kwiatostanami

    Przydatne właściwości rośliny

    Pamiętaj, że korzystne właściwości i korzystny efekt po spożyciu rośliny jest całkowicie zależny od dawki. Bagno - trująca trawa, więc przedawkowanie może nie tylko zaszkodzić osobie, ale także prowadzić do śmierci.

    Ilość olejku eterycznego w roślinie określa siłę jego właściwości leczniczych. Te ostatnie obejmują:

    • Substancje lotne Bagno są niezwykle skuteczne w leczeniu zapalenia oskrzeli - stymulacja nabłonka rzęskowego, którą posiadają, pozwala pacjentowi szybko poradzić sobie z chorobą;
    • działanie przeciwkaszlowe i rozszerzające oskrzela;
    • składniki olejku eterycznego działają przeciwskurczowo na mięśnie oskrzeli i krtani;
    • Pędy zawierają wiele substancji aktywnych, które mogą mieć działanie przeciwzapalne;
    • działanie moczopędne;
    • właściwości przeciwnadciśnieniowe;
    • pozytywny wpływ na ludzkie narządy moczowe dzięki olejkom eterycznym zawartym w roślinie;
    • pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego.

    Galeria: dziki bagno rozmarynowe (25 zdjęć)

    Ledum opuszcza bagno (wideo)

    Aplikacja

    Liście Ledum, jak wspomniano powyżej, mają wiele użytecznych właściwości. Napary ziołowe są wskazane dla:

    • zapalenie krtani i zapalenie oskrzeli o różnych kształtach;
    • krztusiec;
    • astma oskrzelowa;
    • skrofula;
    • gruźlica płucna;
    • dna;
    • reumatyzm;
    • cukrzyca;
    • różne choroby skóry (w tym wysypki, rany).

    Ponadto bagno jest przepisywany jako wymiotny, napotny i moczopędny. Gdy występuje sezonowe kwitnienie tej rośliny, zebrane kwiaty są wykorzystywane w homeopatii. Stosowany przy ciężkim obrzęku kończyn, ukąszeniach trujących owadów. Jest również przydatny do odmrożeń. Ponadto właściwości tego zioła obejmują również poprawę krążenia krwi w palcach i dłoniach. Jak wspomniano powyżej, jest to roślina trująca. Dlatego samodzielne korzystanie bez konsultacji z lekarzem może zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu.

    W życiu codziennym roślina ta będzie nie mniej użyteczna. Z jego liści można zrobić specjalny wywar, który będzie najbardziej skuteczny w walce z komarami, muchami i pluskwami ​​domowymi. Proszek z liści jest używany w ubraniach do obróbki bagno - to ochroni go przed jedzeniem ćmy. Mieszanie olejku eterycznego otrzymywanego z bagno i smoły stosuje się do garbowania skóry, w perfumerii, mydle i przemyśle tekstylnym.

    Również nie przeszły niezauważone kulinarne właściwości traw bagiennych. Próbowała wykorzystać jako zamiennik drogiego chmielu do przygotowywania piwa. Smak tego napoju był całkiem przyjemny, ale sam produkt był zbyt odurzający i powodował ciężki kac.

    Jest to ludowa roślina stosowana do leczenia zwierząt. Dotyczyło to zwłaszcza świń i koni, które dzięki wywarowi uratowano przed kolką i chorobami epidemicznymi. Roślin leczniczych i pomógł krów, pomagając z wzdęcia. Duże stężenia bagno mają oszałamiający, odurzający wpływ na każde zwierzę.

    Ledum opuszcza bagno: przepisy tradycyjnej medycyny

    Roślina jest używana tylko wtedy, gdy przepisuje ją lekarz. Pamiętaj, że ten kwiat w niewłaściwych ilościach i proporcjach jest bardzo niebezpieczny dla zdrowia, a nawet życia ludzkiego. Poniżej zostaną przedstawione niektóre metody przygotowania wywarów leczniczych. Stosowanie któregokolwiek z prezentowanych napojów i naparów należy uzgodnić z lekarzem.

    Buliony i herbaty na kaszel, przeziębienia, zapalenie oskrzeli, astmę oskrzelową:

    1. Wymieszać 1 łyżeczkę. suszony zioło dziki rozmaryn ze szklanką wody. Powstałą mieszaninę gotuje się i gotuje przez 2 minuty. Zdejmij z ognia i nalegaj na 30 minut. Następnie bulion jest filtrowany i spożywany w 1 łyżce. l 3 razy dziennie.
    2. Przy silnym mrozie przydatna będzie następująca herbata: wymieszać 20 g trawy bagiennej z 10 g pokrzywy. Określona ilość ziół wylała 1 litr wrzącej wody. Domagaj się herbaty przez 12-13 godzin. Pij 0,5 szklanki 3 razy dziennie.
    3. Przewlekłe zapalenie oskrzeli można wyeliminować przez zbieranie leków. 2 łyżki. l oregano zmieszane z 4 łyżkami. l dziki rozmaryn Do mieszaniny dodano 1 łyżkę. pąki brzozy i pokrzywy. Na 2 łyżki. l wynikowa kolekcja przy użyciu 2 litrów wrzącej wody. Mieszaninę gotuje się przez 10 minut, a następnie nalega na 1 godzinę. Pij 1/3 szklanki przed posiłkami 3 razy dziennie.
    4. Zioło pomoże wyeliminować objawy ostrego zapalenia oskrzeli dzięki kolekcji leków. W jednym pojemniku należy wymieszać 2 łyżki. l rumianek, ten sam podbiał, identyczna ilość ziela dzikiego rozmarynu, 1 łyżka. l liście brzozy i 1 łyżka. l zioła oregano. Na 2 łyżki. l przygotowana kolekcja lecznicza weź 0,5 litra wrzącej wody. Mieszaninę należy gotować przez 10 minut, nalegać na pół godziny, odcedzić. Wypij 1/3 szklanki 3 razy dziennie.

    Jeśli osoba cierpi na choroby przewodu pokarmowego, w szczególności czerwonki, może mu pomóc odpowiednia kolekcja leków. 10 g dzikiego rozmarynu miesza się z 25 g korzenia Althea. Mieszaninę wylewa się do wrzącej wody (1 l) i podaje przez 1 godzinę. Odcedzić, pić 1 łyżkę. l co 2 godziny.

    Infuzja pomoże w chorobach wirusowych, takich jak grypa. 20 g trawy zalać 1 litrem wrzącej wody. Proces nalegania powinien trwać co najmniej 10 godzin i odbywać się w ciemnym miejscu. Weź 1/2 szklanki po posiłku 5 razy dziennie.

    Obróbka zewnętrzna

    Bagno może być stosowany do przygotowywania różnych maści, które pomagają radzić sobie z chorobami skóry, zapaleniem korzenia nerwowego, reumatyzmem:

    1. Możesz zrobić nalewkę alkoholową, która będzie niezwykle przydatna w zapaleniu korzonków nerwowych, reumatyzmie i dnie. Ledum i wódka mieszane w stosunku 1: 5. Traktuj obolałe miejsca i pozostaw na 30 minut, przykryty ciepłym ręcznikiem.
    2. Olej Ledum, przydatny do egzemy i innych chorób (ze zmianami skórnymi), przygotowuje się w następujący sposób: 2 łyżki. l suche zioła są mieszane z 4 łyżkami. l olej słonecznikowy. Domagaj się w ciepłym pokoju przez 12 godzin. Służy do smarowania chorej skóry.
    3. Identyczny olej można przygotować w inny, gorący sposób. 3 łyżki. l oliwę lub olej roślinny miesza się z 3 łyżkami. l suszony zioło dziki rozmaryn. Mieszanina nalega na piekarnik lub piekarnik w szczelnym pojemniku.
    4. Nalewka do użytku zewnętrznego nadaje się do radzenia sobie z zimnem. Aby to zrobić, odmierz 100 ml oleju roślinnego, wymieszaj go z 1 łyżką. l trawa Infuzja powinna wystąpić w całkowitej ciemności i trwać co najmniej 3 tygodnie. Każdego dnia pojemnik z mieszaniną musi być wstrząsany. Filtruj i zaszczepiaj 1 kroplę 4 razy dziennie. Pochowany w nosie nie dłużej niż tydzień.
    5. Na choroby stawów za pomocą specjalnej maści. Do jego przygotowania weź ceramiczny pojemnik i rozłóż na nim warstwy trawy i tłuszczu (możesz użyć dowolnego tłuszczu lub oleju roślinnego). Warstwy stale się zmieniają. Napełniony pojemnik jest szczelnie zamknięty pokrywką, dzięki czemu nie ma luk i jest umieszczony w piekarniku na 3 godziny (100 ° C). Infuzja jest filtrowana, trawa jest usuwana. Schłodzona maść służy do wcierania w obolałe stawy.
    6. Od świerzbu pomagać maścią z ciemiernikiem przy użyciu tłuszczu wieprzowego. Weź 150 g liści dzikiego rozmarynu i tyle samo białych korzeni ciemiernika. Do uzyskanej mieszanki ziołowej dodać 500 g smalcu. Procedura gotowania jest dość długa: 6 godzin w kąpieli wodnej. Odcedzić i ochłodzić. Jeśli masz świerzb, rozmazywanie obolałych plam kilka razy dziennie pomoże wyeliminować objawy.

    Nie zapominaj, że używanie jakiejkolwiek recepty jest niedopuszczalne bez konsultacji z lekarzem. W przeciwnym razie możliwe skutki uboczne, aw konsekwencji pogorszenie.

    Właściwości dzikiego rozmarynu (wideo)

    Przeciwwskazania do leczenia

    Rozważ szkodliwe właściwości tego zioła i przeciwwskazania do jego stosowania. Przede wszystkim należy przypomnieć już stwierdzone fakty. Roślina jest bardzo trująca. Podczas zbierania, zbierania, przygotowywania, przechowywania, suszenia, musisz być bardzo ostrożny. Odbiór powinien odbywać się w rękawiczkach i przy pomocy respiratora. Zebrana świeża trawa powinna być umieszczona w oddzielnym pojemniku, w żaden sposób nie w kontakcie z żywnością lub innymi ziołami.

    Konsultacje z lekarzem na temat prawidłowego stosowania narzędzi na bazie dzikiego rozmarynu, dawek leków i ostrożności podczas używania mogą uratować życie. Środki farmaceutyczne i ludowe oparte na tej roślinie mają następujące przeciwwskazania:

    • ciąża;
    • okres laktacji;
    • wiek dzieci (do 14 lat);
    • zapalenie wątroby;
    • kłębuszkowe zapalenie nerek.

    W przypadku przedawkowania należy natychmiast wezwać pogotowie ratunkowe. Objawy przedawkowania:

    • wymioty, biegunka;
    • ból w żołądku, brzuch;
    • stymulacja lub depresja układu nerwowego;
    • ciężkie zawroty głowy.

    Pamiętaj, że dbałość o zdrowie i dobre samopoczucie pomoże uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji. Błogosławię cię!

    Ledum opuszcza bagno: zdjęcie, reprodukcja i aplikacja

    Palisander Ledum (Ledum palustre L.), wraz z wielkokwiatowymi, pełzającymi i innymi gatunkami, należy do rodzaju Ledum. Ale jeśli chodzi o jego przynależność do konkretnej rodziny, rosyjscy i zachodni botanicy wciąż mają kontrowersje. W rosyjskich wydaniach roślina ta przypisywana jest rodzinie Vereskovye (Ericaceae), a obcej - rodzinie Rhododendron (Rhododеndron).

    W ludziach nazywa się Bagun, bagno, klopovnik. Istnieje osiem gatunków dzikiego rozmarynu, powszechnych w klimacie umiarkowanym i arktycznym półkuli północnej. Najczęstszym jest nasz dziki rozmaryn.

    Zapoznaj się ze zdjęciem i opisem dzikiego rozmarynu bagiennego, a także dowiedz się o jego zastosowaniu do celów dekoracyjnych i medycznych.

    Opis krzewu dzikiego rozmarynu

    Zimozielony, silnie pachnący krzew o wysokości 20-125 cm, młode pędy o dość gęstym czerwonym pokwitaniu. Liście są naprzemienne, liniowo-podłużne lub liniowe, (1,5) 2-4 (4,5) cm długości i 1,5-4 mm szerokości, hibernujące, ze stałymi, skierowanymi w dół krawędziami na krótkich (około 3 mm ) ogonki, ciemnozielone powyżej, błyszczące, poniżej, zwłaszcza wzdłuż nerwu środkowego, zwieńczone czerwienią. Kwiaty są białe, pięcioczłonowe, raczej duże (długość płatków wynosi 4-8 mm), zebrane na końcach gałęzi w wielokwiatowy kwiatostan scychiotyczny.

    Jak widać na zdjęciu, szypułki dzikiego rozmarynu bagiennego są cienkie, zwieńczone czerwonymi, żelazistymi:

    Owoce - podłużne, owalne, ciemne, lekko gruczołowe pudełko owłosione, długość 4,5-5 mm. Kwitnie w maju - lipcu; nasiona dojrzewają w lipcu - sierpniu.

    Kwiaty dzikiego rozmarynu wydzielają silny odurzający zapach, dzięki czemu w gorącej, bezwietrznej pogodzie można „upić się” w swoich zaroślach. Browary i karczmarze czasami używali upajającej własności dzikiego rozmarynu, dodając go do piwa dla większej „toksyczności”.

    Podobne widoki:

    Ledum opuszcza pełzanie - L. decumbens (Ait.) Lodd., Dorastanie na dalekim północnym wschodzie Azji. Opis tego dzikiego rozmarynu jest podobny do gatunku bagiennego, ale ma pędy pełzające, mniejsze [do 1,4 (2,5) cm długości] liście z silnie owiniętymi krawędziami i mało kwitnącymi kwiatostanami z mniejszymi płatkami (3,5-5 mm długości).

    Ledumberry Dalekowschodnia duża liściasta - L. macrophyllum Tolm. wyróżnia się grubymi gałęziami pokrytymi brązową korą, większymi liśćmi (2,5–8,5 cm długości i 4–18 mm szerokości), silnie zatłoczonymi podczas kwitnienia oraz kwiatostanami rozstawionymi i wydłużonymi podczas owocowania.

    Ledum (gulum) - L. hypoleucum Kom., Występujący również na Dalekim Wschodzie, wyróżnia się prostymi, grubymi gałęziami i biało-filcowymi futrami na spodniej stronie liści.

    Gdzie rośnie bagno ledum?

    Jest to hipoarktyczno-borealny gatunek euroazjatycki. Występuje w lasach i strefach tundrowych europejskiej części Rosji, zachodniej i wschodniej Syberii oraz na Dalekim Wschodzie. Jest rozprowadzany od południa do Uralu Polarnego (z wyłączeniem wysokich gór), rosnąc na północ od koła podbiegunowego w lesie leśno-tundrowym i na bagnach. Występuje na torfowiskach bagiennych, torfowiskach i bagiennych lasach iglastych.

    Szeroko rozpowszechniony w pasie leśnym południowo-wschodnich Ałtajów. Na północnych stokach, pod okapem modrzewia dzikiego rozmarynu i borówki brusznicy, borówki i modrzewia oraz borówki i borówki brusznicy, należy do dominujących trawiastych warstw krzewów. Często wchodzi również w dolną część pasa alpejskiego. W dół dolin rzecznych aż do dolnej połowy pasa lasu. Najczęściej i z największą obfitością dzikiego rozmarynu notuje się w lasach cedrowych i modrzewiowych dzikich rozmarynów, w lasach cedrowych i modrzewiowych dzikiego rozmarynu i borówki.

    Gatunek jest wymieniony w Czerwonej Księdze Republiki Baszkirii.

    Uprawa i hodowla dzikich bagien rozmarynu

    Palisander Ledum jest odporny na mróz i bezpretensjonalny, dobrze zaaklimatyzowany w ogrodach, ale aby roślina mogła się rozwijać i cieszyć oko swoim kwitnieniem, konieczne jest przestrzeganie pewnych technik dbania o nią.

    Uprawiając tę ​​roślinę, musisz wybrać odpowiednie miejsce w ogrodzie, biorąc pod uwagę, że kocha jasne światło lub rozproszone światło. Ledum będzie wyglądać wygrywając na tle roślin iglastych: świerk, sosna, tui.

    Sadzenie dzikiego rozmarynu na regularnym miejscu odbywa się wiosną, po przygotowaniu dołka o głębokości około 40 cm, należy zauważyć, że system korzeniowy rośliny znajduje się na głębokości 20 cm, a przy sadzeniu kilku krzewów pozostawić między nimi 60 - 80 cm.

    Lądowisko jest wypełnione mieszaniną torfu, gruntów leśnych, igieł sosnowych, piasku. Ledumberry może rosnąć na każdej glebie, w tym ubogiej i piaszczystej, ale rozwija się lepiej na obszarach o wysokiej kwasowości (pH - 3-4). Zagęszczona gleba, jak również długotrwała susza nie toleruje.

    Na dnie lądowiska zaleca się zalanie warstwy drenażu (7-10 cm) z połamanej cegły. Po posadzeniu napełnij siedzisko korą sosny lub igieł sosnowych i systematycznie opiekuj się rośliną. Ledum roseum dobrze reaguje na nawożenie nawozami mineralnymi, które należy stosować co najmniej 2 razy w roku (wiosną i jesienią). W gorącej, suchej pogodzie roślina jest obficie podlewana, gleba jest rozluźniana i mulczowana torfem, aby zachować wilgoć. Podczas rozluźniania nie należy zapominać o korzeniach położonych blisko powierzchni gleby i wykonywać tę pracę ostrożnie.

    Liście herbaty Ledum nie tracą swoich dekoracyjnych właściwości suszonych liści i gałęzi przyciętych.

    Przy odpowiedniej opiece gatunek ten jest w stanie rosnąć do 30 lat. Nie potrzebuje schronienia na zimę.

    Hodowla dzikiego rozmarynu odbywa się za pomocą nasion i sadzonek. Sadzonki są cięte latem, po czym są przechowywane przez 24 godziny w roztworze heteroauxin (0,01%). Następnie sadzonki są myte czystą wodą i sadzone w małym pojemniku. Kalus na leczonym cięciu pojawi się jesienią, system korzeniowy zostanie utworzony w przyszłym roku.

    Kiedy nasiona hodowlane biorą tylko świeże nasiona.

    Zastosowanie dzikiego rozmarynu bagiennego i zbioru trawy

    Ledum pozostawia bagno wykorzystywane do kształtowania terenu, ponieważ roślina ta nie wymaga dużego wysiłku podczas hodowli, a jednocześnie doskonale ozdabia krajobraz ogrodu.

    Używaj rośliny i do celów medycznych. Preparaty ziołowe (infuzja „Ledin”) są stosowane jako środki wykrztuśne i przeciwkaszlowe w ostrym i przewlekłym zapaleniu oskrzeli, zapaleniu krtani, tchawicy, kokluszu, a także w złożonym leczeniu astmy oskrzelowej i zapalenia oskrzeli (przepisywane wyłącznie przez lekarza). Mają także działanie moczopędne i dezynfekujące, ze względu na wpływ arbutyny i olejku eterycznego na drogi moczowe.

    Rozmaryn Ledum - silna roślina wiosennego miodu. Jest dobrze odwiedzany przez pszczoły. Kwitnie od końca maja do połowy czerwca. Jeden dziki kwiat rozmarynu wytwarza 0,22 mg cukru w ​​nektarze dziennie. On żyje 2 dni. Medoproduktivnost 1 hektar dzikiego rozmarynu do 87 kg. Miód Monoflora Ledum ma efekt oszałamiający. Jeśli jest ogrzewany w łaźni wodnej w temperaturze 70 ° C przez 30–40 minut, traci działanie narkotyczne. Zwykle w miodzie leśnym zawartość dzikiego rozmarynu jest mała i nie ma właściwości toksycznych.

    Liście dzikiego rozmarynu bagien, jak również czarny korzeń, są układane w pobliżu otworów i zatykają otwory wejściowe rośliną fitoncydową. Ledum jest bogaty w olejki eteryczne, które oszałamiają i odstraszają gryzonie. Zwierzęta opuszczają swoje schronienia i nigdy tam nie wracają.

    Skuteczne jest również stosowanie dzikiego rozmarynu jako środka owadobójczego. Liście i łodygi zawierające garbniki były używane do garbowania skóry. Wszystkie części dzikiego rozmarynu są trujące.

    Surowce zbierane są jesienią (sierpień-wrzesień). Aby to zrobić, młode nie zdrewniałe pędy są cięte i suszone podczas kwitnienia, do 10 cm długości, suszone w cieniu na wolnym powietrzu lub w suszarkach w temperaturze nie wyższej niż 40 ° C. Suche surowce mają charakterystyczny ostry zapach żywiczny.

    Wielokrotne zbieranie trawy na tym samym obszarze jest dopuszczalne nie wcześniej niż za 7–8 lat. Zakup drzewiastych dwuletnich i trzyletnich pędów jest niedozwolony.

    Przygotowując dziki rozmaryn, należy zachować ostrożność, ponieważ roślina jest trująca i ma silny zapach, który powoduje mdłości, zawroty głowy i bóle głowy.

    •         Poprzedni Artykuł
    • Następny Artykuł        

    Artykuły O Ochronie Roślin

    Jak hodować mandarynkę z kości w domu

    • Fiołki

    A twoja orchidea zakwitnie przez cały rok. 7 ważnych sekretów pielęgnacji storczyków

    • Fiołki

    Rysujemy narcyza

    • Fiołki

    Jak zaszczepić Mandarin w domu

    • Fiołki

    Wiosenne sadzenie róż w ogrodzie

    • Fiołki
    • Rośliny Owocowe
    Goldenrod
    Fiołki
    Cebula szalotka - przydatne właściwości, zastosowanie w gotowaniu, uprawie i pielęgnacji
    Drzewa
    Floribunda rose Sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu Najlepsze odmiany z nazwami i opisami zdjęć
    Fiołki
    Korzenie gniją, a liście orchidei żółkną. Jak oszczędzać. Instrukcja stopniowa
    Fiołki
    Ficus benjamin żółty i spadające liście, co robić?
    Krzewy
    Jak używać wermikulitu dla roślin, aby uzyskać dobry wynik
    Fiołki
    Flowers lobariya Uprawa nasion w domu Sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu
    Róże
    Jak przycinać orchideę po kwitnieniu w domu
    Fiołki

    Popularne Kategorie

    • Drzewa
    • Figowiec
    • Fiołki
    • Krzewy
    • Róże

    Kwiaty Ogrodowe

    Czym jest mech i gdzie rośnie?

    Mchy są podobne do mchu, są roślinami zarodników, które mają łodygę, zielone liście, ale brakuje im korzeni, systemu naczyń, kwiatów i nasion. Naukowcy nie uważają jednak, że narządy mchu są prawdziwymi łodygami i liśćmi, ale nie zajmiemy się teraz zawiłościami naukowymi.
    Wysiew nasion Sadzonki Floks Drummond. Floks Drummond: sadzenie i pielęgnacja, rośnie z nasion, odmian i zdjęć. Wysokiej jakości uprawa floksa Drummond z nasion
    Hiacynt doniczkowy wyblakł: co dalej?
    Ciągle kwitnące róże
    O ogrodzie
    Nazywa się owoc rośliny psiankowatej, ziemniaka i pomidora. Cechy budynku i zdjęcia
    Język kwiatów. Co oznaczają kwiaty
    16 najlepszych odmian cukinii na otwartym terenie
    Kleszcza: czy warto się bać?

    Zalecane

    Wszystko o trosce o kamienny szabel
    Nalewka z mięty pieprzowej (mięta)
    Kalie ogrodowe

    Ciekawe Artykuły

    Obróbka ogrodowa wczesną wiosną ze szkodników i chorób: terminy i instrukcje
    Fiołki
    Co wiemy o sadzeniu i pielęgnacji kalii ogrodowej?
    Drzewa
    25 najlepszych odmian słodkiej bułgarskiej papryki na otwartym terenie
    Drzewa

    Cotygodniowe wiadomości

    Informacje o kwiatach
    Opis odmian cebuli szalotki
    Jak dbać o begonię w domu
    Raz byłem w stepie, dwa lata temu, latem, wyruszyliśmy w podróż i dotarliśmy do granicy z Kazachstanem. Tam po raz pierwszy zobaczyłem niekończące się stepy! Wygląda na to, że nie ma nic wokół - na horyzoncie, we wszystkich czterech kierunkach, rozciągają się tak niesamowite przestrzenie otwarte!
    • Figowiec
    • Fiołki
    • Krzewy
    © 2022 www.nirantharaherbals.com