Astilba

Astilbe to roślina wieloletnia z rodziny kamyczków. Specyfika gatunku, który polegał na braku połysku liści, służył za podstawę nazwy.

Ma zarówno zanikającą formę - „astilba”, jak i nie pochyloną - „astilbe” płci żeńskiej lub nijakiej, w zależności od źródła.

Opis kultury

Astilba, pochodząca z Japonii, reprezentowana jest przez kwiatostany wiech o różnych odcieniach. Jego krzew składa się z dużych ciemnozielonych liści. Dorasta do 2 metrów i ma około 400 odmian i 40 gatunków. Jest bolus. Kwitnie w miesiącach letnich, a na zimno umiera całą część, która znajduje się na powierzchni, a zimy korzeni bezpiecznie. Są próbki o twardych i miękkich korzeniach. Oparte są na centralnym kłączu, z którego pochodzi wiele procesów. Z biegiem czasu proces umierania niższych zachodzi, podczas gdy nowe pojawiają się z góry.

Rodzaje Astilby

12 gatunków roślin zielnych jest szeroko rozpowszechnionych, z których wyhodowano około 200 odmian.

• Ametyst, Rubin, Glute - 0,8 m, spanikowany;
• Diament - 0,9 m, panikuluje;
• Gloria, Weiss, Gloria - 0,8 m, w kształcie rombu.

• Wzrok w kolorze różowym - liliowy;
• Vision in Red - purple;
• Diament - biały.

• Deutschland - biały;
• Nadrenia - blady liliowy;
• Montgomery - bordowy.

• Alba - biały;
• Straussenfeder - koralowiec.

Metody sadzenia i pielęgnacji

Prośby ogrodników różnią się, a wraz z nimi są różne sposoby sadzenia. Na przykład nasiona zawierają wiele niuansów, ale umożliwiają wyświetlanie nowych odmian, inne opcje są proste w wykonaniu i gwarantują najszybszy wzrost, ale zakładają tylko reprodukcję. Jednak w każdym przypadku instalacja nie jest kapryśna i tylko kilka kluczowych punktów będzie miało znaczący wpływ na jej dalszą uprawę.

Podział kłącza na reprodukcję

Jest to najskuteczniejsza opcja hodowlana, która jest używana częściej niż inne:

1. Usuń krzew z ziemi, wyciągając go, przechwytując w tym samym czasie 15–20 cm działki.
2. Następnie wyciągnij i strząśnij, aby uzyskać znaczną ekspozycję korzeni.
3. Następnie pokrój łodygę kawałkiem korzenia tak, aby miał co najmniej 4 pąki.
4. Suszony kłącze - usunięty.
5. Między sadzonymi bylinami obserwować odległość 30 cm.

W ciągu sześciu miesięcy roślina zakwitnie.

Sadzenie nasion

Metoda nadaje się do hodowli nowych i pozwala na uprawę już znanych odmian. Rozpocznij sadzenie na początku marca, przygotowując specjalne podłoże glebowe. Aby to zrobić, wymieszaj torf z piaskiem w tej samej ilości i rozprowadź go w głębokim zbiorniku. Przykryj mieszaninę niewielką ilością śniegu i rozłóż zebrane nasiona na powierzchni. Tempo jej rozmrażania będzie towarzyszyć zwilżanie gleby, nasycanie jej mikroelementami i naturalnie nasienie opadnie do wewnątrz.

Po całkowitym stopieniu śniegu pojemnik jest zawijany w torbę i pozostawiony na kilka tygodni w lodówce. Nasiona nie docierają przed pojawieniem się sadzonek. Po usunięciu sadzonek w ciepłym (+18... + 22 ° C), dobrze oświetlonym miejscu, aż pojawią się 3 liście, a następnie usiądą osobno. Podlewanie odbywa się za pomocą strzykawki pod korzeniem. W przeciwnym razie istnieje ryzyko uszkodzenia.

Rozmnażanie nerek

Metoda daje najszybsze wyniki. Rozpocznij procedurę nie później niż w kwietniu, wraz z pojawieniem się nowych pędów. Odetnij nerki, złap trochę kłącza i po dezynfekcji cięcia węglem. Następnie wywołaj torf ze żwirem w stosunku 3: 1. Aby stworzyć efekt cieplarniany - pojemnik jest pokryty polietylenem. Już na otwartym terenie posadzonym nie wcześniej niż we wrześniu, kiedy najpierw czekają, aż astilba stanie się silniejsza.

Zasady lądowania

Optymalny okres sadzenia przypada na koniec wiosny - początek lata. Kwiat od strony południowej nie jest sadzony, ponadto wybiera dla niego miejsce w cieniu. W przeciwnym razie odmiana będzie nadal dostosowywać się do obfitości światła, ale szybciej przestanie kwitnąć. Obecność wielu sztucznych zbiorników będzie dodatkowym atutem. Gleba jest odpowiednia gliniasta, z wysokim magazynowaniem wód gruntowych. Innym ważnym czynnikiem jest kwasowość gleby, która bezpośrednio wpływa na płodność. Neutralny jest uważany za wskaźnik 7 pH, wszystko to jest wyższe - alkaliczne i bliższe 5 - kwaśne. Dla roślin wybierz wskaźnik lekko kwaśny (5,5-6,5 pH). Przygotowanie terenu polega na kopaniu i nawożeniu go. Miejsce jest starannie odchwaszczone, a potem - ziemia jest nawożona obornikiem. Wystarczą dwa wiadra na kwadrat. Otwory do sadzenia kopią do 30 cm głębokości, zasypiają w każdym kawałku popiołu drzewnego i nawozów mineralnych. Przed sadzeniem zakryć dziurę cienką warstwą ziemi, zapobiegając poparzeniom korzeni. Doły obficie podlewane. Po posadzeniu ziemia jest pokryta torfem.

Wyjazd po lądowaniu

Z upływem czasu kłącze z dna umiera, dorastając. W rezultacie roślina pozbawiona jest odżywiania korzeni i właśnie z tego powodu ogrodnicy podchodzą ze szczególną odpowiedzialnością do procesu hillingowego, jednocześnie monitorując częstotliwość podlewania.

Podlewanie

Kiedy tworzą się kwiatostany lub nadchodzą suche dni, konieczne jest obfite podlewanie dwa razy dziennie.

Właściwa pielęgnacja na otwartym polu gwarantuje długą żywotność rośliny (około 20 lat), nawet bez zmiany działki. Zaleca się jednak przeszczep co 5-7 lat.

Nawóz

Latem rośliny kwitnące są karmione potażem. W miesiącach jesiennych, po kwitnieniu - fosforan (20 g superfosfatu pod krzakiem). Przed użyciem zakupionych nawozów zaleca się zapoznanie z instrukcjami, ponieważ składy i stężenia różnią się w zależności od producenta.

Przygotowania do zimy

Dla udanego zimowania astilbe, przycięła pędy na tym samym poziomie co ziemia. Miejsce pokryte cienką warstwą ściółki. Ta operacja jest wymagana w przypadku nowo zasadzonych krzewów poprzez podział kłączy. Roślina jest odmłodzona, gdy jest podzielona, ​​ale w przyszłości korzeń może twardnieć tak bardzo, że będzie to prawie niemożliwe.

Choroby i szkodniki

W środkowym pasie znajduje się stosunkowo mała różnorodność owadów, które mogą zaszkodzić kulturze (łącznie 3). Pozostałe populacje szkodników są rozprowadzane w ojczyźnie astilbe. Aby zapobiec pojawieniu się niepożądanych gości, pozbywają się chwastów na czas i nie robią grubych plonów. Jeśli nie można było uniknąć szkodników, należy natychmiast podjąć środki w celu ich usunięcia.

Śliniaczek kładzie larwy w zatokach liściastych i wkrótce pojawiają się pieniste grudki. Arkusze tego skurczu i stają się nierówne, a potem sam krzak zanika. Aby walczyć z pennitsy, stosuj zarówno popularne, jak i chemiczne metody.

Bryły posypane popiołem drzewnym, niszcząc w ten sposób larwy wewnątrz, lub uciekając się do takich środków jak karofos lub aktar.

Nicienie truskawkowe powodują uszkodzenia prawie wszystkich części rośliny - nerek, liści i kwiatów. Następnie poddawane są deformacji i uzyskują niepożądaną brązową plamę, podczas gdy rozwój krzewu znacznie spowalnia.

Znak obecności nemotodes galusowych jest uważany za wzrost na powierzchni korzeni, wewnątrz tych formacji, w których przebywa szkodnik, wciąż o małych rozmiarach. W drugim okresie sezonu wegetacyjnego nicienie stają się łatwo zauważalne. Początkowo spowalniają rozwój buszu, a po pewnym czasie całkowicie prowadzą do jego śmierci. Jako środek zapobiegawczy starają się częściej kontrolować roślinę, a wraz z objawami choroby niszczą bylinę. Prowadzić na czas pielenie, zwłaszcza w pierwszym sezonie wegetacyjnym. Przetwarzane przez Fitoverm.

Pan Dachnik zaleca: stosowanie astilba w projektowaniu ogrodów

Roślina może stać samotnie i odciągać uwagę od ogólnego widoku lub uzupełniać część kompozycji.

Drzewa i krzewy są często ozdobione astilba przez umieszczanie bylin w ich cieniach. Piękny i naturalny, będzie wyglądał na sztuczny zbiornik w ogrodzie. Doskonale komponuje się z zielonymi gospodarzami i tworzy z nimi estetyczną instalację. Wszechstronny dzięki swojemu wzrostowi - przedstawiamy krótkich przedstawicieli, podczas gdy dwumetrowe odmiany i rodzaje świetnie wyglądają w tle. Często służy jako zielony żywopłot. Nadaje się do dekoracji granic, często jest też umieszczany w doniczce lub ozdobiony trawnikiem. Niektóre rodzaje są odpowiednie dla klombów.

Astilbe dobrze uzupełnia paprocie, pelargonie. Jest o wiele więcej roślin, z którymi astilba doskonale współistnieje i wygląda dobrze.

Płytkie byliny kwitnące przez całe lato

Cienisty ogród nie jest przeszkodą w tworzeniu bujnych, pięknych, kwitnących klombów, ale w tym celu musisz zebrać specjalne, kochające cienie byliny, które nie wymagają obfitego oświetlenia słonecznego i nie powodują wiele kłopotów w opiece. Nie muszą być sadzone corocznie, są odporne na choroby i niskie temperatury w zimie. Wśród tych kwitnących bylin są skarłowaciałe i wysokie gatunki roślin. Łącząc je, możesz zdobyć eleganckie łóżko kwiatowe, nawet w zacienionej części ogrodu. Poniżej możesz zapoznać się z takimi bezpretensjonalnymi, kochającymi cienie bylinami.

Niewymiarowe kwiaty

Karłowate, kwitnące byliny mogą ozdobić kwietnik, brzegi zbiornika, ścieżki, podnóża wysokich drzew i zwykły zielony trawnik. Do zacienionych obszarów ogrodu nadają się różne rodzaje roślin o różnym kolorze kwiatów. Tak więc następującym hodowcom zaproponowano wybór kwiaciarni, cieniolubnych roślin:

Pępek jest wieloletnim gatunkiem roślin, który obejmuje 16 odmian. Wszystkie z nich cieszą się cieniem, dobrze tolerują suszę i są niezwykle przystosowane do wzrostu nawet w północnych regionach Rosji.

Do najbardziej znanych odmian pępowiny należą pełzający pępek, niebieskooka mary, pełzająca niezapominajka. Kwiaty tych roślin są naprawdę niczym niezapominajki. Ich kolor jest inny: od białego do błękitnego. Wysokość rośliny wynosi 20-30 cm, liście pępowiny są przysadziste, owalne, o średniej średnicy do 3 cm, kwiaty są pięciopłatkowe, proste. Ich średnica nie przekracza 1,5 cm, na każdej szypułce tworzą się kwiatostany 3-4 małych różyczek. Baldaszkowate kwiaty kwitną od początku maja przez 30–40 dni.

Roślina jest wieloletnia, odporna na mróz, doskonale toleruje przymrozki do -27 0 C. Nie jest konieczne przygotowanie pępka na okres zimowy. Kultura rozmnaża się przez wysiew nasion dojrzewających pod koniec kwitnienia.

Pierwiosnek (pierwiosnek) Julia

Bardzo bezpretensjonalna, niewymiarowa roślina preferuje cieniste łaty ziemi. Zimowa pierwiosnek odporny, bardzo wytrzymały: tolerancyjny na wysoką wilgotność i suszę. Pierwiosnek kwitnie obficie i stale, od końca kwietnia do połowy lata.

Pierwiosnek jest rośliną okrywową, która rozmnaża się wyjątkowo przez nasiona. Jego mięsiste liście są przysadziste, pokryte dywanem z mocnego zielonego dywanu. Kwiaty znajdują się na szypułkach o wysokości 10-15 cm. Całkowita wysokość krzewów nie przekracza 20 cm. Kwiaty wiesiołka, w zależności od odmiany, mogą być malowane w kolorze białym, różowym, fioletowym, liliowym, czerwonym. Są proste, pyatilepestkovye. Ich średnica nie przekracza 1,5 cm, zdjęcia wspaniałych pierwiosnków można zobaczyć poniżej.

Rodzaj Proleski obejmuje ponad 80 odmian niewymiarowych, kochających cień kwiatów ogrodowych. W naturze kwiat ten można znaleźć w parkach, lasach Europy, Ameryki Południowej i Azji. System korzeniowy tych kochających cienie bylin jest bulwiasty, liście są cienkie, lancetowate, położone blisko powierzchni ziemi. Szypułki bezlistne, niskie, trzymają pojedyncze kwiaty lub bujne kwiatostany, w zależności od konkretnej odmiany. Różne rodzaje drewna mogą mieć kolor biały, różowy, niebieski lub fioletowy. Każdy kwiat jest jak dzwon, składa się z 6 płatków.

Zaleca się hodować rusztowanie w zacienionych częściach ogrodu. Rośliny wieloletnie są bardzo odporne na zamarzanie. Kwiaty preferują luźną, dobrze osuszoną, wilgotną glebę z wysoką zawartością próchnicy. Kwitną wczesną wiosną. Całkowita wysokość polany nie przekracza 15 cm, a kultura jest rozmnażana przez cebulę i nasiona.

Ten wyjątkowy kwiat jest znany człowiekowi od wielu stuleci. O nim istnieją legendy związane z narodzinami Jezusa. W starożytności uważano, że ciemiernik ma magiczną moc i może chronić człowieka przed przeciwnościami losu. W ogrodach kwiatowych roślina ta pojawiła się niedawno, 10-15 lat temu.

Roślina należy do rodziny jaskierów. Jego drugie imię to gelleborus. Jest bardzo odporny na mróz i suszę. Rosnący ciemiernik powinien znajdować się w zacienionych obszarach gleby, bez bezpośredniego światła słonecznego. Kwitnienie gelleborusów rozpoczyna się w marcu i trwa przez całą wiosnę. Pierwsze kwiaty tej kultury przechodzą przez grubość śniegu i są zwiastunami ciepła.

Kwiaty ciemiernika są duże, o średnicy co najmniej 8 cm, a ich kształt przypomina latarkę. Na każdej szypułce o wysokości 20 cm uformowane są jednocześnie 3 kwiaty. Ich kolor zależy od odmiany. Zatem płatki odmiany „Black Frost” mają różową obwódkę wzdłuż konturu. „Eastern Frozen” ma bardzo piękne, barwne kwiaty, których zdjęcia można zobaczyć poniżej.

Istnieją również odmiany ciemiernika, którego kwiaty są pomalowane na różowo, pomarańczowo-czerwony, bordowy, liliowy.

Oprócz wymienionych wyżej rodzajów krótko rosnących bylin, barwinek o miłym cieniu jest małą i znaną konwalią. Kwiaty te cieszą się cieniem, żyją w naturze w lasach, parki pod osłoną korony drzewa. Można je również włączyć do kompozycji klombów.

Wysoki

Płytkie, wysokie byliny mogą być również wspaniałą ozdobą ogrodu. Najlepiej umieszcza się je pośrodku klombów lub u stóp wysokich drzew. Jest wiele kochających cienie wysokich bylin, których imiona są często nieznane przeciętnemu człowiekowi. Poniżej znajduje się lista pięknych, bezpretensjonalnych kolorów, doskonale dostosowanych do zacienionych warunków.

Akonit można znaleźć pod różnymi nazwami, na przykład myśliwską trawą, niebieskim jaskierem lub korzeniem wilka. Ta wieloletnia roślina o miłym cieniu ma wysokie walory dekoracyjne i właściwości lecznicze. W naturze jest ponad 300 różnych gatunków i odmian akonitów, które można znaleźć w lasach Azji i Europy. W kwiaciarstwie najbardziej znani są „Wilczy akonit”, „Brodaty akonit”, „Zwodniczy akonit” i kilka innych.

Różne odmiany akonitu różnią się wysokością i kształtem rośliny, kolorem kwiatów. Tak więc odmiana „Wilczy akonit” tworzy krzewy o wysokości metra. Jego kwiaty są zbierane w kwiatostanach, które znajdują się na długiej szypułce. Kolor kwiatów jest jasno żółty.

Podobny kolor i kształt kwiatów ma różnorodność „brodatego akonitu”.

Bardzo popularne są również kwiaty ogrodowe akonitu „Bicolor”, cieszące się cieniem, ponieważ są bardzo bezpretensjonalne. Wysokość krzewów tej odmiany sięga 1,5 metra. Kwiaty malowane są jednocześnie w dwóch kolorach: białym i niebieskim.

Odmiana „Aconite Dzhungarsky” ma kwiaty o jasnoniebieskim kolorze, dzięki czemu może stać się prawdziwym „punktem kulminacyjnym” każdego ogrodu.

Więcej informacji o akonicie można znaleźć w filmie wideo:

Wieloletnia, cieniutka, wysoka roślina, która może ozdobić ogród. Łodygi Astilbe są wyprostowane, o wysokości od 2 do 8 m. Liście różnych odmian różnią się kształtem, na przykład mogą być proste lub pierzaste, zębate. Kolor liści jest czerwonawy lub ciemnozielony.

Kwiaty Astilbe są kwiatostanami o otwartych kwiatach o różnych kolorach. Można więc znaleźć białe, czerwone, różowe, fioletowe, liliowe i inne kwiaty tej kultury. Kwiatostany, w zależności od odmiany, mogą mieć formę piramidy, diamentu, wiechy. Te wspaniałe rośliny kwitną bez przesady przez całe lato: od czerwca do sierpnia.

Do najbardziej znanych i poszukiwanych odmian astilbe należą „Gloria”, „Ruby” „Glut” i inne. Te odmiany z podgrupy „Aredsa” wyróżniają się szczególnie długim okresem kwitnienia. Zobacz zdjęcia odmian astilbe „Ruby” poniżej.

Nie mniej piękne kwiaty i różne odmiany „Weiss Gloria”. Te wspaniałe, śnieżnobiałe kwiatostany idealnie wpasują się w krajobraz każdego projektu.

Ta cienista bylina jest popularna wśród hodowców kwiatów i projektantów krajobrazu. Słynie nie tylko z pięknych kwiatów, ale także z oryginalnych, dużych liści, których kolor jest bardzo zróżnicowany. Liście Geykhery mogą być brązowe, fioletowe, szare, czerwone, białe, w zależności od konkretnej odmiany. Niektóre gatunki tej rośliny mają niesamowite liście, które łączą kilka odcieni jednocześnie. Ze względu na wyjątkowy kolor liści roślina jest dekoracyjna i może ozdobić ogrody od wczesnej wiosny do początku mrozu.

Geicher woli rosnąć na cienistych płatach ziemi. Najlepszą glebą jest pożywna, dobrze przepuszczalna gleba. Ta wspaniała roślina może ozdobić brzegi sztucznych stawów, kompozycje z kamienia. Wysokość Geykhera 40-50 cm.

W procesie wzrostu cieniowanie byliny nie wymagają specjalnej opieki i opieki. Jest odporny na suszę i zimno, jednak zaleca się, aby roślina zimowa była pokryta liśćmi świerkowymi, aby uniknąć zamarzania. Konieczne jest przesadzanie krzewów co 5 lat. Do reprodukcji można użyć nasion lub korzeni geyhery.

Istnieje wiele różnych odmian geykhery, jednak najbardziej znane to „Purple Palace”, „Marmolada”, „Regina”. Tak więc pierwsza z tych odmian ma fioletowe liście, podobne kształtem do klonu. Blossom Palace Palace kwitną od czerwca do sierpnia. Kwiaty tego geykhery znajdują się na wysokich szypułkach, mają formę pędzla, są pomalowane na różowo.

Bergie gruba

Ta wieloletnia, kochająca cień roślina znajduje się w lasach i parkach. Roślina preferuje gleby odżywcze o wysokiej wilgotności. Zaleca się hodować je u stóp wysokich drzew lub na brzegach zbiorników.

Liście Bergenia są grube, mięsiste, duże, owalne, przysadziste. Kwiaty są zbierane w kwiatostanach, umieszczonych na grubej, mocnej pedicel. Całkowita wysokość rośliny do 60 cm.

Badanowe kwiaty o grubych liściach, jak dzwony, składają się z 6 prostych płatków. Ich kolor jest różowy. Zobacz zdjęcia tych wspaniałych roślin poniżej.

Wniosek

Oprócz wymienionych gatunków, wysokie byliny cieniolubne to astrantia, buzulnik, kupena i kilka innych roślin.

Z pewnością na każdej działce znajdują się zacienione miejsca pod osłoną drzew, wzdłuż solidnych wysokich ogrodzeń lub po północnej stronie domu. Możesz ozdobić te brzydkie kawałki ziemi sadząc wysokie byliny. Nie wymagają dużej uwagi i opieki. Każdego roku wraz z nadejściem wiosennego ciepła przypomną sobie i zachwycą pięknymi soczystymi zieleniami i cudownymi jasnymi kolorami. Łącząc różne rodzaje kwiatów o miłym odcieniu, możliwe będzie tworzenie klombów, które będą ozdabiać ogród przez całe lato.

10 najlepszych wieloletnich roślin i kwiatów dla ogrodu

Na prywatnych działkach znajduje się wiele zacienionych miejsc: pod drzewami, wzdłuż ogrodzeń i budynków. Mogą być używane do tworzenia pięknych kompozycji z cieniolubnych roślin.

Najbardziej popularne kwiaty cieniujące i tolerujące cienie

Rośliny, które do normalnego rozwoju są wystarczająco rozrzedzonym światłem słonecznym, przenikającym do nich przez korony drzew lub są na słońcu tylko przez kilka godzin dziennie, uważa się za płytkie. Mają jasne soczyste zielone liście, ponieważ nie blakną na słońcu, jeśli są sadzone na słonecznych terenach, słabo rosną.

Rośliny do cienia można podzielić na kwitnące i dekoracyjne liściaste.

Zwierzęta o kwiatowym cieniu obejmują: konwalia, środek wybielający, geranium ogrodowa, zawilec, naparstnica, wielka Astratia, pierwiosnek, orlik, astilba, kupena, piękna hortensja, barwinek, volzhanka, devyasil.

Dekoracyjne, cieniolubne cienie to: gospodarze, geyhery, paprocie, bergenia, bruner.

W cieniu dobrze rosną takie winorośle jak: actinidia kolomikta, dziewczęce winogrona, chińska winorośl magnolii. Ozdabiają ogrodzenia i ściany pomieszczeń mieszkalnych.

W sezonie letnim zacienione obszary ogrodu można ozdobić kwiatami w doniczkach, takimi jak wiecznie kwitnąca begonia, lobelia, balsamy i nisko odporne hortensje. Jesienią, pod koniec sezonu letniego, są wprowadzani do domu, gdzie zimują dobrze do następnego lata.

Zapoznajmy się bliżej z roślinami kochającymi cień.

Bezpretensjonalny wieloletni czarujący ze swoją czułością. Ma piękne kwiaty nie tylko o różnych kolorach, ale także ażurowe liście.

Aquilegia jest bezpretensjonalna w wyborze gleby, rośnie na luźnych, wilgotnych glebach, ale kiedy kompost lub próchnica jest wprowadzana do gleby, rośnie ona silnie i kwitnie obficie. Opieka polega na umiarkowanym podlewaniu, a następnie rozluźnieniu gleby i ubieraniu się raz na 3 tygodnie. Propagowane przez nasiona, dzielące krzew.

Ogrodowy geranium

Posadziwszy geranium w najbardziej nieatrakcyjnym miejscu, za rok go nie rozpoznasz. Szybko rosnąca roślina z bujnymi, ażurowymi krzewami wypełnia przestrzeń tak ciasno, że nawet chwasty nie mogą się przedrzeć.

Pelargonie ogrodowe wieloletnie są popularne wśród ogrodników ze względu na:

• susza i mrozoodporność
• długi kwiat i bogate kolory, które nie są jeszcze tylko żółte i pomarańczowe
• długowieczność i odporność na choroby i szkodniki

Dbanie o pelargonie to podlewanie i karmienie. Wczesną wiosną stosuje się nawozy azotowe, a przez cały sezon raz w miesiącu stosuje się złożone minerały.

Dicentra - bylina odporna na cienie. Podczas sadzenia pod drzewami kwitnienie jest opóźnione, ale kolor kwiatów jest jaśniejszy. Jest kochający wilgoć, dobrze reaguje na nawożenie. Kilka lat po wylądowaniu środka wybielającego tworzy silny, bogato kwitnący krzew.

Lepiej jest przykryć centrum na zimę, aby uniknąć zamarznięcia. Rozmnaża się, dzieląc zarośnięte krzaki i szczepienie.

Wieloletnia roślina odporna na mróz o wysokości 1,5-2 m i szerokości krzewu do 1 m, bardzo dekoracyjna, można nawet powiedzieć spektakularne. Słodki, miodowy aromat emanuje z kwitnących białych wiech, a ażurowe liście ozdabiają Wołżankę aż do największego mrozu.

Wołżanka jest bezpretensjonalna, ale najlepiej rośnie na żyznych glebach. Jest dość odporna na suszę, ale nie jest straszna dla nadmiernego zwilżania gleby. Po kwitnieniu w czerwcu należy usunąć wyblakłe wiechy, aby roślina nie utraciła efektu dekoracyjnego. Późną jesienią łodygi są cięte na poziomie 5 cm od gleby.

Hortensia - luksusowy kwitnący krzew jest jednym z najbardziej imponujących w swoim kwitnącym ogrodzie. Hortensia uwielbia kwaśną, odżywczą i dobrze nawodnioną glebę. Aby utrzymać kwasowość gleby i wilgoć w niej, konieczne jest ściśnięcie upadłych igieł, trocin, torfu.

Hortensja kwitnie od końca czerwca do mrozu dużych kwiatów.

Hortensja ma wiele odmian: drzewo, panikulum (najbardziej zimotrwała), ogonek liściowy, wielkolistny. Większość hortensji jest zimotrwała, ale schronienie na zimę nie boli. Nawet jeśli marzną lekko w ciężkie zimy, łatwo je przywrócić z dobrą opieką przez cały sezon.

Wieloletnia mało wymagająca w pielęgnacji roślin, wnosząc jasny akcent do kwiatowych ogrodów i ogrodów. Od wiosny do jesieni z kolorowymi liśćmi. Skład gleby do sadzenia nie jest szczególnie ważny, najważniejsza jest lekkość i brak wody stojącej.

Raz w miesiącu można karmić, ale dawka złożonego nawozu powinna być zmniejszona o połowę w porównaniu z innymi. W zimie należy zwinąć gniazdo i zamulchirovat.

Hodowcy kwiatów doceniają to za:

• zwartość, mrozoodporność i bezpretensjonalność;
• szeroka gama odmian i kolorów;
• dekoracja kwietników przez cały sezon i dobra kompatybilność z innymi kolorami;
• łatwość i szybkość reprodukcji;
• brak chorób i szkodników;
• bardzo dobrze w pojemnikach.

Hosta jest królową cienia. Na zacienionych obszarach ujawnia się całe piękno jej liści, które wyrastają na słońcu, blakną, blakną i tracą efekt dekoracyjny. Gospodarz jest bezpretensjonalny, odporny na zimno i suszę. Rośnie bardzo dobrze. Kwitnie dzwonkowatymi kwiatami koloru białego lub liliowego, które z wdziękiem wznoszą się ponad zieloną masę liści.

Różnorodność kolorów liści gospodarza jest imponująca: od jasnozielonego do ciemnozielonego, są różnorodne odmiany z białymi i żółtymi paskami. Różne są także rozmiary hostów: od krasnoluda po gigantów. Wysokość waha się od 5 cm do 1,5-2 m. Jest coś, co uniemożliwia wybór.

Astilba jest małą księżniczką cieni. Roślina jest kochająca wilgoć i bezpretensjonalna. Astilbe jest piękna, zarówno w kwitnieniu zarówno przed, jak i po niej, ze względu na rzeźbione liście. Po kwitnieniu kwiatostany kwitnące nie mogą być usunięte, ale także je zdobią.

Astilba kwitnie w białe, różowe, czerwone kwiatostany w pierwszej połowie lata. Gleba do uprawy musi być płodna i pochłaniająca wilgoć. Pożądane jest mulczowanie rośliny w celu utrzymania wilgotności gleby.

Paproć

Paproć jest trawiastą, wieloletnią rośliną cieniową, która uwielbia wilgoć i zacienione miejsca.

W tym przypadku roślina jest odporna na suszę, jeśli roślina wyschnie podczas silnego upału bez podlewania, wiosną przyszłego roku zachwyci Cię swoim wyglądem. Posadzone w cieniu drzew, dają widok na tropikalny las.

Actinidia - colomicta

Actinidia-kolomikta - wieloletnia pachnąca liściasta liściasta, efekt dekoracyjny przywiązany do barwnego koloru liści. Pędy aktynidii wymagają wsparcia i mogą dorastać do 7 m wysokości. Actinidia jest również cenna ze względu na zdrowe, smaczne owoce, takie jak kiwi.

Do sadzenia za pomocą sadzonek nie starszych niż 4 lata, ponieważ dorosłe rośliny nie przeżywają.

W letnie dni zacienione części ogrodu są wyposażone i wykorzystywane do rekreacji, gdzie można cieszyć się chłodem, ukryć przed upałem i palącym słońcem. Strefa rekreacyjna może być ozdobiona roślinami cieniującymi, tworzącymi klomby lub wyspy bujnej zieleni. Wybór roślin do tego jest świetny i zróżnicowany.

Najbardziej przyjazne dla cienia i cieniujące rośliny do ogrodu: krzewy i kwiaty

Już wczesną wiosną zaczynamy myśleć o planowaniu naszego ogrodu, rozprowadzając rośliny, które zakładamy w różnych częściach domku letniskowego. Z reguły większość staje przed problemem wyboru rośliny do sadzenia w zacienionych miejscach, którą naprawdę chce się ozdobić pięknymi kwiatami lub krzewami, ponieważ takie obszary często pozostają puste i zaniedbane.

Co sadzić w zacienionym miejscu lub jakie rośliny są odporne na cienie

Zacienione miejsce jest uważane za obszar, w którym światło słoneczne dostaje nie więcej niż 3 godziny dziennie, a przez resztę czasu jest głęboki cień.

W każdym ogrodzie znajdują się zacienione obszary, mogą to być północne lub zachodnie zbocza, miejsca w pobliżu ogrodzenia lub między dużymi drzewami.

W rzeczywistości najbardziej zacienione miejsca w ogrodzie są najlepszymi miejscami, ponieważ z reguły jest tam ulubiona ławka na relaks w upalny letni dzień. Jednak nie każda roślina będzie w stanie wytrzymać cień, z powodzeniem rosnąć i zadowolić oko swoim kwitnieniem.

Do cieniowania roślin należą te rośliny, które bez względu na to, jak dziwnie to brzmią, nie mogą znieść światła słonecznego lub cierpieć z powodu jego nadmiaru. Z reguły mają jasne soczyste i zielone liście.

Wszystkie rośliny cieniolubne i odporne na cienie można podzielić na 2 odmiany: dekoracyjne liściaste i kwitnące.

• Do kochających cień kwiatów i kwitnących krzewów należą: weigela, mattiola dwurożna, stokrotka, niezapominajka, orebeckia, pachnący tytoń, astilba, brunner, miodunka, hortensja (wielolistna, treelike, serrata), geyhera, wiciokrzew, przegrany i przegrany, przegrany i przegrany, a także nieudacznik, przegrany, przegrany i zając chłopca, vasilistnik, volzhanka, aquilegia, bielący środek, akonit, zhivuchka (ayuga), konwalia majowa, mankiet, astrantia, kupena, czarny kohosh, buzulnik.
• W cieniu ozdobnych krzewów znajdują się gospodarz, paproć, astilboides, Euonymus, berberys Thunberg, ligustr.

Wskazówka! Kiedy komponujesz cienisty obszar z roślinami, nie sadzić tylko monokultur, byliny cieniolubne i jednoroczne wyglądają świetnie w bliskiej odległości.

Popularne krzewy w cieniu

Od krzewów po zacienione miejsca idealny berberys Thunberg. W głębokim cieniu prawie nie ma jasnych żółtych i czerwonych kolorów, a najprawdopodobniej będzie to jednolity zielony kolor, ale mimo to jest to bardzo zauważalna roślina odporna na cienie.

Przy okazji! O sadzeniu i uprawie berberysu czytaj tutaj.

Innym małym krzewem tolerującym cień jest trzmielina. Jego różnorodna i niska forma wygląda bardzo dobrze w ogrodzie.

W cieniu drzew będzie dość zauważalny niski krzew ligustr. Jej cytrynowe liście wydają się oświetlać zacienione miejsce.

Jeśli chcesz posadzić wyższy krzew w zacienionym rogu ogrodu, a nawet z pożytecznymi jagodami, głóg najlepiej nadaje się do tego celu.

A jeśli potrzebujesz kwitnącego krzewu, do tego nadaje się weigela. Jednak różne odmiany traktują cień w inny sposób - są bardziej odporne na cienie, jest ich mniej.

Przy okazji! Tutaj możesz przeczytać więcej o sadzeniu i uprawie roli, a także o opuszczeniu i przygotowaniu się do zimy.

Irlandczyk będzie wyglądał bardzo dekoracyjnie w zacienionym kącie. Ma piękne ciemnozielone skórzaste i błyszczące liście. Ponownie, odmiany różnią się znacznie tolerancją odcienia.

Wyobraź sobie, jak przyjemnie będzie siedzieć w altanie, w której wiciokrzew warkocze ze wspaniałymi kwiatami.

Wskazówka! Możesz przeczytać więcej o sadzeniu i rosnącym wiciokrzewie tutaj, o metodach reprodukcji tutaj io jesiennej opiece i przygotowaniach do zimy w tym materiale.

Nawiasem mówiąc, dekoracyjna kalina Buldenezh (Snow Globe) jest również odporna na cienie.

Przy okazji! Strona ma już szczegółowy materiał na temat sadzenia i uprawy kaliny Buldenezh.

Popularne roczne i wieloletnie kwiaty tolerujące cień

Mattiola dwurożny, stokrotka, niezapominajka, rudbekia, pachnący tytoń będzie faworytem wśród kwiatów w zacienionym ogrodzie.

Jeśli mówimy o sezonowych i rocznych roślinach cieniolubnych, to pod drzewami, gdzie jest duży cień, wiosną można bezpiecznie sadzić narcissusy, krokusy, tulipany i hiacynty, ponieważ zakwitną one w całej swojej chwale na długo przed pojawieniem się liści na drzewach.

Krótkie opisy najpopularniejszych bylin tolerujących cień i kochających cienie: krzewy i kwiaty

Hosta

Według wielu ogrodników gospodarz jest królową zacienionego ogrodu. Ma najbardziej zróżnicowany kolor liści, od szarego do żółto-zielonego, są nawet liście z białym obrzeżem.

Zwróć uwagę! Strona ma już artykuł o sadzeniu i rosnących gospodarzach.

Bardzo dobrze jest połączyć gospodarza z różnymi odmianami paproci, sadząc je w cieniu domu, w którym wszystko jest w porządku z wilgocią (jest wysoka).

To ważne! O tym, jak prawidłowo przygotować gospodarza na zimę (czy jest to konieczne, aby przyciąć i przykryć), przeczytaj tutaj.

Wideo: opieka i pielęgnacja gospodarzy kochających cień

Astilba

Jest to fantazyjna roślina, która świetnie się czuje w cieniu i dobrze rośnie w wilgotnej glebie.

To ważne! Przeczytaj więcej o sadzeniu i uprawie astilby na otwartym polu, a także jej przygotowaniu do zimy (przycinanie, schronienie).

Wideo: rośnie i troszczy się o cieniutką astilbę

Astilboides

Najbardziej charakterystyczną cechą tej rośliny są oryginalne duże liście. Jego prześcieradło może mieć średnicę od 80 do 100 centymetrów.

Inną wyróżniającą cechą astilboides jest to, że zazwyczaj nie ma przyciętego cięcia: rośnie bezpośrednio od środka liścia. Innymi słowy, okazuje się, że taki parasol znajduje się na nodze.

Ta luksusowa i spektakularna roślina uwielbia rosnąć w pobliżu bagnistych rzek, najlepiej nadaje się do dekoracji sztucznych stawów.

Buzulnik

Istnieje wiele odmian buzulnikov. Te, które rosną w naturalnych warunkach, mają ciemnozielone liście i nieodparte żółte kwiatostany.

W sztucznie bogulowanych roślinach są one często ciemnobrązowe, nawet w istocie bordowe liście i niezwykłe stokrotki przypominające stokrotki żółtego koloru, które są w stanie wytrzymać przez cały miesiąc.

Badan

Jest to całkowicie wyjątkowa roślina, doskonale nadająca się do sadzenia w cieniu. Zimą opuszcza zielony stan, a po zimie znów wydaje się zielony. Faktem jest, że pod śniegiem Badan nie zrzuca liści i nie umiera, ale cały czas pozostaje zielony.

Kwiaty tej rośliny są proste i skromne, ale bardzo słodkie.

Inną interesującą właściwością bergenii jest to, że jej stare liście, które stają się ciemne lub brązowe, mają specjalne właściwości lecznicze. W Tybecie są warzone jako odmładzająca herbata.

Wideo: bezpretensjonalny i zacieniony badan

Astilba: uprawa, sadzenie i pielęgnacja

Autor: Marina Chaika 16 lutego 2019 Kategoria: Rośliny ogrodowe

Astilbe (łac. Astilbe) jest przedstawicielem rodzaju bylin zielnych z rodziny Kamenelomkovye, jednoczących według różnych świadectw od 18 do 40 gatunków. „A” - bez, „Stilb” - świeci, to znaczy Lord Hamilton, szkocki botanik, który nadał nazwę roślinie, oznaczał, że liście astilbe są matowe, matowe, bez połysku. Astilba pochodzi z Azji Wschodniej, Ameryki Północnej i wysp japońskich. Rośnie w lasach liściastych, wzdłuż brzegów strumieni, w miejscach, gdzie latem jest mokro. Karl Thunberg i von Siebold, myśliwi o niezwykłych roślinach przywieźli astilbe do Europy z Japonii pod koniec XVIII lub na początku XIX wieku i od tego czasu są ulubionym miejscem wszystkich zacienionych ogrodów.

Treść

Posłuchaj artykułu

Sadzenie i pielęgnacja astilby (w skrócie)

• Lądowanie: maj-czerwiec.
• Kwitnienie: koniec czerwca-sierpnia.
• Oświetlenie: półcień lub cień.
• Gleba: mokra glina o pH 5,5-6,5.
• Podlewanie: częste i obfite, w upale - 2 razy dziennie.
• Hilling: regularny.
• Górny opatrunek: wiosną, podczas spudłowania, stosować humus, w połowie czerwca - nawozy potasowe, przed końcem kwitnienia - nawozy fosforanowe.
• Rozmnażanie: nasiona, wegetatywne - dzieląc krzew, oddzielając kłącza od nerki bez wykopywania buszu.
• Szkodniki: slobbery grosze, nicienie żółciowe i truskawkowe.
• Choroby: zgnilizna korzeni, plamienie bakteryjne, fitoplazma i choroby wirusowe.

Kwiat Astilby - opis

Astilbe to roślina kłączowa, której część powietrzna zamiera na zimę. Pędy Astilbe są wyprostowane, wysokość od 8 cm do 2 m, w zależności od rodzaju lub odmiany. Liście są długie petiolate, czasami proste, czasami dwa razy lub potrójnie pierzaste, ząbkowane. Kolor jest ciemnozielony lub czerwonawo zielony. Kłącze Astilbe jest drzewne i, w zależności od gatunku, luźne lub gęste. Każdego roku w górnej części kłącza tworzą się nowe pąki, podczas gdy dolna część stopniowo wygasa. Roczny wzrost pionowy wynosi około 3-5 cm, więc przed zimą do odsłoniętego kłącza dodaje się żyzną glebę.

Kwiaty Astilbe to wierzchołkowe kwiatostany małych ażurowych kwiatów białych, czerwonych, liliowych, różowych, fioletowych, kwitnących od czerwca do lipca-sierpnia. Kwiatostany są wiechowate, rombowe i piramidalne. Bardzo piękny gatunek z opadającymi kwiatostanami. Owocem astilbe jest pudełko. Pod względem kwitnienia astilbe są wczesne (koniec czerwca-początek lipca), średnie (lipiec) i późne (sierpień).

Uprawa astilbe z nasion

Astilby rozmnażają się za pomocą środków wegetatywnych (dzieląc krzew i oddzielając kłącza od nerki) i nasion. I chociaż niedoświadczeni hodowcy wolą metody wegetatywne, powiemy Ci, jak hodować astilba z nasion, ponieważ jest to metoda rozmnażania nasion, która pozwala na hodowlę i uzyskiwanie nowych odmian. Nasiona Astilbe wysiewa się w marcu: mieszankę torfu i piasku (1: 1) umieszcza się w zbiorniku o szerokości 15 cm, a na wierzchu umieszcza się warstwę śniegu o grubości 1 cm (można zeskrobać śnieg w zimie), który jest rozsypywany na nasiona. Topniejący śnieg, nawilżający glebę, zanurza w niej nasiona.

Po stopieniu śniegu umieść pojemnik w przezroczystej torbie i przechowuj w lodówce przez dwadzieścia dni (nazywamy to stratyfikacją) do kiełkowania, a następnie przenieś do jasnego ciepłego (18-22 ° C) miejsca. Uważaj na podlewanie, w przeciwnym razie zniszczysz sadzonki: woda pod korzeniem lub strzykawką wstrzyknie wodę do gleby. Kiedy sadzonki pojawiają się 2-3 liście, nurkują w małych doniczkach, aby zasadzić w ziemi. Sadząc astilba z sadzonek, wyjaśnimy to w następnym rozdziale.

Sadzenie astilbe

Uprawa astilbe i troska o nią nie oznaczają żadnych szczególnych trudności, więc zacznijmy od najważniejszego: astilbe jest sadzone w maju-czerwcu od północnej strony domu, w cieniu drzew lub krzewów, chociaż niektóre odmiany mogą przystosować się do bardziej słonecznego miejsca i kwitnąć obficie, mniej długo. Jeśli w pobliżu znajduje się fontanna lub basen, jest on na ogół idealny. Gleba jest preferowana gliniasta, z wysokim poziomem wód gruntowych. Optymalna kwasowość wynosi pH 5,5-6,5. Astilba w ogrodzie doskonale przylega do gospodarzy: liście gospodarza zatrzymują wilgoć w glebie i nie pozwalają jej się przegrzać w upale.

Sadzenie astilbe wiosną poprzedzone jest kopaniem działki i usuwaniem kłączy chwastów i innych roślin, a następnie nawożeniem złoża kompostem, obornikiem lub gnijącym torfem w ilości 2 wiader nawozowych na 1 m 2. Przed posadzeniem astilba, przygotuj doły o głębokości i szerokości 20-30 cm w odległości 30 cm od siebie i wrzuć do każdego z nich pół szklanki popiołu i 1 łyżkę nawozu mineralnego, a następnie dobrze wylej. Umieść sadzonki, a raczej korzeń astilby tak, aby warstwa gleby nad nerkami wynosiła co najmniej 4-5 cm. Wypełnij ją glebą, zagęszczaj i miel sadzonki warstwą próchnicy lub torfu o grubości 3-5 cm.

Astilba - opieka po wylądowaniu

Główną cechą astilbe jest wzrost kłącza w górę i stopniowe wymieranie jego dolnej części. Oznacza to, że z czasem system korzeniowy jest pozbawiony mocy, więc hilowanie astilba staje się szczególnie ważne.

Nie pozwól, aby gleba wyschła: terminowe podlewanie jest jedną z obowiązkowych zasad, która obejmuje opiekę nad astilba.

Ponadto mulczowanie pozwoli nie tylko chronić system korzeniowy przed przegrzaniem, ale także dłużej utrzymać wilgoć w glebie, a także odciążyć chwasty i często trzeba poluzować glebę. Astilbe potrzebuje średniej do wysokiej wody w zależności od gatunku i odmiany, ale wszystkie gatunki potrzebują regularnego i obfitego podlewania w okresie tworzenia kwiatostanów. W ciężkiej suszy woda astilba dwa razy dziennie - wcześnie rano i wieczorem.

Astilba może rosnąć przez 5-7 lat bez przeszczepu, ale jeśli starannie się nim zajmiesz i zastosujesz nawóz na czas, jego żywotność na tym samym obszarze może trwać do dwudziestu lat. Astilba jest karmiona nawozami azotowymi wiosną (stosowanie humusu podczas siewu), w połowie czerwca nawozami potasowymi (pół litra na krzew roztworu 2 łyżek azotanu potasu na 10 litrów wody), a przed końcem kwitnienia nawozami fosforowymi (20 g superfosfatu na krzew). Po karmieniu gleba jest rozluźniana i ponownie mulczowana.

Astilbe, podobnie jak wiele innych roślin wprowadzonych, pozostawiło swoistych „wrogów” w miejscach pochodzenia. W naszych szerokościach geograficznych czasami uderzają w niego pennitsa i dwa nicienie - truskawkowy i galusowy. Pennity mieszkają w kątach liści i tworzą pieniste, śliskie wyładowania, wewnątrz których żyją larwy Tsikadki. Im więcej groszy, tym bardziej marszczące się liście, pokryte żółtymi plamami. W rezultacie roślina zanika częściowo lub całkowicie. Możliwe jest pozbycie się slobbery pennitsa poprzez traktowanie roślin Confidorem, Rogorem, Karbofosem lub Aktarem.

Nicienie truskawkowe są szkodnikami liści, pasożytują na pąkach, liściach i kwiatach, z których ulegają deformacji i pokrywają się żółtymi lub brązowymi martwiczymi plamami. Wzrost roślin zwalnia. Nicieni żółciowy uderza w korzenie, tworząc na nich małe wzrosty (zgrubienia), wewnątrz których są nicienie. Widocznie widoczne wyłomy stają się w drugim okresie sezonu wegetacyjnego. Zakażone rośliny rozwijają się słabo i kwitną, czasami nawet umierają. Konieczne jest z czasem odrzucenie roślin z oczywistymi oznakami infekcji i ich usunięcie. Ponadto uważaj na pojawienie się chwastów w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego i natychmiast je usuń. W drugiej połowie korzenie astilby, rosnące, zagłuszają chwasty, a pielenie nie jest już konieczne. Rośliny na miejscu leczą Fitoverm.

Astilba po kwitnieniu

Kiedy astilba ottsvetet i łodygi kwiatów zaczynają wysychać, nie spiesz się, aby je wyciąć, ponieważ nawet w półsuchej formie spektakularne kwiatostany astilba ozdobią Twój ogród. Ale pod koniec sezonu, kiedy trzeba przywrócić porządek w ogrodzie kwiatowym przed spoczynkiem zimowym, łodygi astilba należy przyciąć równo z ziemią, a miejsce zostanie ściśnięte. Zwłaszcza jeśli wcześniej zasadziłeś astilbę, dzieląc kłącza. Ma to na celu odmłodzenie astilby, ponieważ gdy korzeń jest drzewny, trudno będzie go oddzielić. Dlatego wczesną jesienią kłącza są podzielone, tak że każda delenka ma pączek wzrostu, a w następnym roku z reguły przeszczepione astilbe zakwitną.

Konieczne jest jedynie ściółkowanie terenu, dobrze byłoby rzucić świerkowe gałęzie na świeżo przesadzone kłącza, aby chronić nowe rośliny przed zimowym mrozem i mieć pewność, że astilbe nie umrze na wiosnę z powodu ostrego spadku temperatury.

Rodzaje i stopnie astilbe

W uprawie stosuje się 10-12 gatunków roślin, które w wyniku hodowli wytworzyły wiele odmian hybrydowych. Dziś liczba odmian osiągnęła dwieście. Najpopularniejszymi grupami hybrydowymi są Arendsii Hybrida, japońskie hybrydy (Japonica Hybrida), chiński Astilbe (Astilbe Chinensis) i jego odmiany, a także Astilbe simplicifolia.

Astilbe Arends (Astilbe x arendsii)

Istnieje czterdzieści odmian, które są wynikiem krzyżowania się gatunków podstawowych - astilbe Dawida - z innymi gatunkami. Są to potężne, rozłożyste, wysokie krzewy (do 100 cm) o kulistym lub piramidalnym kształcie z ciemnozielonymi liśćmi i końcowymi kwiatostanami białych, liliowych, czerwonych i różowych kwiatów. Kwitnie dłużej niż inne gatunki przez 30-40 dni od lipca do sierpnia. Uprawiany od 1907 roku, ale najlepsze odmiany stworzył G. Arends.

Popularne odmiany to: astilba Gloria, Diamond, Weiss Gloria, Rubin, Glut i inne. Ametyst, Weiss Gloria i Rubin osiągają wysokość 80 cm, Diamant - 90 cm, ale jeśli Diamant, Gluta i Rubin mają wiechowate kwiatostany, to Gloria i Weiss Gloria mają kształt diamentów.

Astilbe Chinese (Astilbe chinensis)

Roślina ma do 1-1,1 m wysokości, liście podstawowe są duże, długie petiolate, łodyga -małe, na krótkich ogonkach, błyszczące i otwarte. Kwiatostany są gęste, mają 30-35 cm długości, kwiaty są małe, zwykle liliowe, ale są odmiany o różowych i białych kwiatach. Uprawiany jest przez hodowców kwiatów od 1859 r., Ma niewymiarowe formy (odm. Pumila hort.) Od 15 cm do 25 cm i formy ze kwiatostanami stożkowymi var. Taquetii. Astilbe tego gatunku rośnie dobrze na słonecznych obszarach.

Najpiękniejsze chińskie odmiany Astilbe to Astilbe chinensis taquetii Purpurlanze o niesamowitym kolorze liliowym, różowy Astilbe chinensis Vision w kolorze różowym, Astilbe chinensis (Pumila Hybrida) Vision w kolorze czerwonym w kolorze ciemnofioletowym.

Japoński astilbe (Astilbe japonica)

Jest on reprezentowany przez rośliny niskie (nie wyższe niż 80 cm) i zwarte, z ozdobnymi liśćmi, z reguły błyszczącymi. Kwiatostany Paniculata składają się z różowych lub białych kwiatów, kwitnących wcześniej niż u innych gatunków, a nawet gdy uschną, ozdabiają ogród do późnej jesieni. Japońska astilba jest uprawiana od 1837 roku, a pierwsze odmiany zostały stworzone przez tego samego G. Arendsa. Nowoczesne odmiany mają doskonałą odporność na zimno i doskonale się zakorzeniają.

Z najpopularniejszych: Deutschland (Astilbe japonica Deutschland) z białymi kwiatami, bardzo piękna różowa Nadrenia (Astilbe japonica Rheinland), jasna liliowa Europa (Astilbe japonica Europe) i wreszcie Astilbe montgomery (Astilbe japonica Montgomery) z puszystymi płatkami śniegu czerwony lub bordowy odcień.

Astilbe simplexifolia (Astilbe simplicifolia)

Suche powietrze i ciepło są słabo tolerowane przez hybrydy układające ściany (Hybrida) i hybrydy Thunberg (Thunbergii Hybrida) i należy to wziąć pod uwagę. Opadające, bardzo efektowne kwiatostany powodują, że niskie rośliny (20-50 cm) są przewiewne.

Wśród najznakomitszych odmian Praecox Alba, z białymi, luźnymi „świeczkami” kwiatostanów, różowawym brązem Elegans, który otrzymał nazwę od brązowego koloru liści, a także 90 cm korala Straussenfeder i białego profesora van der Wielena z hybryd Tunberga.

Astilba - sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu, zdjęcie kwiatów

Jeśli chcesz, aby piękne astilbe osiedliło się na daczy, sadzenie i wychodzenie na otwartym polu nie będzie stwarzało szczególnych trudności. Jest raczej bezpretensjonalny, ale bardzo dekoracyjny. Ta wieloletnia kwitnie w pełnym kolorze, dobrze się czuje nawet w stałym odcieniu. Astilba wygodnie przewozi zimne rosyjskie zimy (do -37 ° C), praktycznie nie choruje, a szkodniki ogrodowe nie są tym szczególnie zainteresowane.

Każdy kocha ją za oryginalność, bujną urodę, profesjonalistów, początkujących ogrodników, po prostu miłośników.

Astilba - opis, wygląd i funkcje

Czym jest astilba? Jest to roślina wieloletnia z rodziny Camoform (Saxifragaceae), z ażurowym liściem i pięknym puszystym kwiatostanem-wiechy.

Kiedy kwitnie astilbe? Kwitnie od pierwszych dni lata. Jak długo kwitnie Astilba? Najbardziej aktywna roślina kwitnie około miesiąca. Sam proces kwitnienia trwa do sierpnia. Dekoracyjne są nie tylko kwiaty, ale także ciemnozielone liście o długich skórkach, rosnące na wyprostowanych łodygach. Paleta kolorów soczystej wiechy jest bogata w różne odcienie: biały, kremowy, różowy, liliowy, czerwony. Delikatny aromat astilby przypomina nieco zapach czeremchy.

Miejscem narodzin kwiatu jest Japonia i Azja. Liczba odmian osiąga 200 odmian. Istnieją odmiany karłowate, na przykład Liliput. Istnieją wysokie odmiany, na przykład hybrydy Arens. Przestrzeganie prostych zasad agrotechnicznych nawet dla początkującego ogrodnika może wyhodować bujną, przyciągającą wzrok roślinę - dlatego ta kultura jest tak kochana przez wielu. Dla idealnego wzrostu rozwój wymaga cienia, ale nie jest zbyt silny. Cień „koronkowy” z koron drzew - czego potrzebujemy.

Wraz z nadejściem zimnej pogody część powietrzna zamiera, a zimujący korzeń na wiosnę daje nowe pędy. Niezwykła cecha astilbe - jego kłącza rosną z góry. Zatem w górnej części systemu korzeniowego nerki są związane, które są odsłonięte, dlatego wymagają rocznego wypełnienia gleby. Każdego roku ich rozmiar wzrasta, tworząc nowe korzenie, a dolna część stopniowo wygasa. Kwiaty wiechy osiągają od 10 do 50 cm długości, gdy kończy się okres kwitnienia, w ich miejsce znajdują się pudełka z nasionami w środku.

Wysokość rośliny Astilba zależy od odmiany. Są wysokie odmiany, są krasnoludy. W celu komfortowej uprawy lepiej jest wybrać odmiany wysokie - te, które dorastają do 50-80 cm. Są bardziej odporne, tolerują zmiany klimatyczne, zmiany temperatury.

Jak wspomniano powyżej, istnieje wiele różnych gatunków tej rośliny, ale większość ogrodników lubi japońską astilbe. Ta odmiana nazywana jest również Montgomery - hybrydą wyhodowaną przez niemieckiego hodowcę Georga Arendsa w 1837 roku.

Hybrydy Arends są najjaśniejsze, piękne, bezpretensjonalne, dobrze rosną na każdej glebie, odporne na zimno, kwitną przez długi czas (około 40 dni). Oprócz „Montgomery”, Gloria, Deutschland, Europe, Rheinland są popularne wśród ogrodników.

Japoński astilbe dorasta do 80 cm wysokości, ma ozdobne liście, kwiaty kwitną wcześnie. Po kwiaty ottsvetut, nie tracą swoich cech dekoracyjnych, nie psują ogólny obraz ogrodu, są często używane do komponowania suchych bukietów.

Gdzie sadzić astilba

Gdzie sadzić astilba w kraju, w ogrodzie? Najlepsze miejsce znajduje się w północnej części witryny. To dla niej najbardziej wygodne miejsce. Gdzie sadzić astilba na słońcu lub w cieniu? Wybierz zacienione miejsce lub obszar w pobliżu basenu, zbiornik (jeśli taki posiadasz). Tylko niektóre odmiany astilbe preferują słoneczne obszary. Podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę bliskość roślin, np. Rosnące w pobliżu gospodarze będą nie tylko w harmonii z liśćmi lub kwiatami astilbe, ale ochronią je przed przegrzaniem w gorące lato. Te odmiany, które kwitną w środku lata, muszą podnosić tylko zacienione miejsca.

Proces sadzenia najlepiej rozpocząć na początku maja / na początku czerwca.

Jaki rodzaj gleby lubi astilba? Może rosnąć na prawie każdej glebie. Ale szczególnie kocha gliny, żyzną glebę, podkład bogaty w potas i fosfor.

Jeśli na ziemi występuje zwiększona kwasowość, zaleca się dodanie popiołu drzewnego przed posadzeniem, aby obniżyć poziom pH, do tego celu można również użyć mąki dolomitowej.

Musisz także zwrócić uwagę na odmianę, czas jej kwitnienia. Wczesne, późne odmiany będą równie wygodne w słonecznym, zacienionym miejscu. Wysoki przepływ wód gruntowych, jak również okresowa stagnacja wody na tym terenie są wyjątkowo niepożądane dla astilbe. Aby zapobiec zamoczeniu systemu korzeniowego, należy zorganizować drenaż lub zasadzić rośliny na wysokim gruncie.

Upewnij się, że materiał sadzeniowy (korzenie) nie ma zgniłych lub martwych fragmentów skóry. Korzenie nie powinny być zbyt mokre ani zbyt suche.

Proszę spojrzeć na wybór wideo Astilba.

Astilba - opieka i lądowanie

Jak sadzić astilba? Jak sadzić astilba? Miejsce na miejscu powinno być przygotowane przed sadzeniem: kopać, wykorzenić korzenie krzewów (jeśli występują), usuwać chwasty, nawozić ziemię obornikiem lub dodawać torf (około 2 wiader na 1 metr kwadratowy). Wgłębienia na krzaki powinny mieć około 30 cm głębokości. Zaleca się wlać trochę popiołu (garść), mineralnego opatrunku do ich głębokości, a następnie obficie wlać wodę. Teraz możesz przystąpić do lądowania. Upewnij się, że co najmniej 5 cm gleby jest wylewane na korzenie rośliny, które powinny być starannie zagęszczone, a następnie pokryte warstwą ściółki (również 5 cm). Do mulczowania odpowiedniego torfu lub humusu.

Astilbe - zdjęcia kwiatów w kwietniku:

Astilba w projektowaniu krajobrazu, zdjęcie ↑ do treści ↑

Jak rodzi się astilba

Astilba może być rozmnażana za pomocą nasion lub metody wegetatywnej. W drugim przypadku stosuje się fragmenty kłączy lub pąków. Po zakwitnięciu rośliny nasiona dojrzewają w skrzynkach, są wysiewane na początku marca, ale wcześniej są „stwardniałe” z zimnem.

Aby to zrobić, weź odpowiedni pojemnik, wlej mieszankę torfu z piaskiem (równe proporcje), posyp nasiona na wierzch, połóż na nich 2 cm warstwę śniegu. Przy okazji, możesz użyć śniegu z zamrażarki. Śnieg topnieje naturalnie, pogłębiając nasiona w glebie. Po stopieniu śniegu przykryć pojemnik szkłem lub folią plastikową, a następnie umieścić w lodówce na 3 tygodnie. W tym celu idealnie dopasowana dolna komora, w której zwykle przechowują warzywa. W tym okresie kiełkują już stwardniałe pędy, które ostatecznie przekształcą się w silne rośliny, które nie boją się zimna i mrozu.

Po pojawieniu się kiełków przenieś pojemnik do oświetlonego miejsca, gdzie temperatura powietrza nie jest niższa niż + 20 ° C. Woda pędy powinny być bardzo ostrożne, do tego lepiej jest użyć strzykawki do kierowania strumienia wody do kręgosłupa. Po pojawieniu się pierwszych 3 pełnoprawnych liści można sadzić małe sadzonki w pojedynczych doniczkach. Należy pamiętać, że kultury odmianowe nie rozmnażają się przez nasiona - hybrydy nie zachowują swoich indywidualnych cech.

Jak uprawiać astilba z kłączy? Podział kłącza jest najłatwiejszym, najbardziej skutecznym sposobem reprodukcji. W tym celu należy wykopać pełnoprawną roślinę, usunąć ją z gleby wraz z korzeniami, z ziemistą grudą. Następnie delikatnie potrząśnij ziemią, odsłoń system korzeniowy, weź nóż, podziel korzeń na fragmenty, z co najmniej 4 pąkami na każdym kawałku. Następnie należy sadzić korzenie w odległości 25-30 cm od siebie, wodę codziennie (nie za dużo).

Astilba - uprawa i pielęgnacja, zdjęcie:

Astilba na początku kwitnienia

Rozmnażanie przez nerki daje najszybsze wyniki. Najlepiej jest wybrać nasiona na wiosnę, kiedy aktywowany jest wzrost nowych pędów. Pąki są ostrożnie cięte kawałkiem kłącza. Umieść plasterek posypany popiołem lub zmiażdżonym węglem aktywnym. Następnie weź zbiornik, napełnij go mieszaniną torfu i żwiru. Na 3 częściach torfu weź 1 część żwiru. Potem są tam pochowane nerki, pokryte szkłem lub filmem. Gdy roślina rośnie, będzie silniejsza, można ją posadzić na działce przy użyciu metody opisanej powyżej.

Jak dbać o astilba? Najważniejsze, aby pamiętać o niezwykłych cechach systemu korzeniowego, aby zapewnić, że korzenie zostały pokryte ziemią. Zapewnij regularne podlewanie (według stopnia). Mulczowanie jest pożądane. Zarówno przegrzanie, jak i zalanie wodą są równie szkodliwe dla wszystkich roślin, a warstwa ściółki pomoże zachować zdrowe korzenie. Usuwaj chwasty, częściej wodę podczas formowania kwiatów, nakładaj górne opatrunki w zależności od sezonu: wiosną - azot, w środku lata - potaż, pod koniec lata - fosfor. Zastąp astilba powinno być co 8-10 lat. Dzięki odpowiedniemu podejściu do biznesu, roślina ta zmieni Twój letni domek, da pozytywne emocje, jasne kolory lata. Tak więc estetyczne, niewymagające astilbe. Sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu nie jest trudne.

W którym roku kwitnie astilba po posadzeniu? Uprawiane z nasion, kwitnie w 3 roku. A te, które posadziłeś, dzieląc kłącze, mogą kwitnąć w roku sadzenia.

Kiedy wymienić astilbę wiosną lub jesienią? Możesz przesadzać zarówno wiosną, jak i jesienią. Jeśli zdecydujesz się przeszczepić roślinę jesienią, poczekaj do końca kwitnienia. Ale nie ciągnij za pomocą przeszczepu: roślinę należy przeszczepić około miesiąc przed początkiem zimnej pogody (nie niższej niż + 5 ° C). W centralnej Rosji jest to mniej więcej we wrześniu, w regionie Kubańskim - w październiku. Jeśli sadzisz lub przesadzasz astilba na wiosnę, możesz już zobaczyć kwitnienie w tym sezonie. Spróbuj zorganizować to wydarzenie w kwietniu i maju, jeśli mieszkasz w centralnej Rosji, a w marcu-kwietniu, jeśli mieszkasz na Kubanie. Astilbe nie może przesadzać wiele lat. Ale prędzej czy później jego kwitnienie stanie się rzadkością. Puszyste wiechy będą rzadkie, tracą efekt dekoracyjny. Eksperci uważają, że astilba powinna zostać przeszczepiona mniej więcej raz na cztery lata. Ale jeśli zobaczysz, że twoja roślina nie straciła swojej puszystości i przepychu, nie dotykaj jej przez kolejny rok lub dwa.