Astra Alpine perennial Uprawa nasion Sadzenie i pielęgnacja

Krzewy

Rodzaj astry alpejskiej obejmuje około 250 gatunków jednorocznych, dwuletnich, wieloletnich roślin zielnych i krzewów. Szeroko rozpowszechniony w różnych naturalnych obszarach półkuli północnej, zwłaszcza w Ameryce Północnej. Czuje się świetnie w Alpach, górach Sajanów, Ałtaju, Kaukazie. Rośliny nadają się do hodowli na zjeżdżalniach alpejskich i na granicy.

Astry pod względem kwitnienia dzieli się na kwitnące wiosną, latem i jesienią. Kwiatostany są pojedyncze, bardzo atrakcyjne, o średnicy 4-5 cm, na cienkich szypułkach; szeroko stosowany do cięcia. Niektóre gatunki krzewów rosną wyłącznie w Afryce Południowej. Nazwa odzwierciedla podobieństwo do gwiazdy - liczne promienie-płatki rozchodzą się od jasnożółtego środka. Wygląda jak rumianek ogrodowy lub stokrotka, stąd drugie imię to rumianek alpejski.

Bezpretensjonalność i skromne, długie dekoracyjne astry alpejskie korzystnie odróżniają byliny od jednorocznych odpowiedników. Posadziwszy jedną roślinę, podziwiaj ją nie przez rok przy minimalnej opiece i opiece.

Opis botaniczny

Alpine aster wieloletnia fotografia

Aster alpejski, aster Korzhinsky, fałszywy aster - bliski krewny chińskiego asteru lub jednorocznego asteru, jeden z wielu lat reprezentacji ogromnej rodziny astry, od wielu stuleci zasłużył na miłość wielu ogrodników. Jest to roślina średniej wielkości o wysokości do 35 cm. Przy dobrym oświetleniu krzew rośnie, nabiera objętościowego kształtu.

Z zagęszczonych kłączy odchodzą wyprostowane, owłosione, silnie rozgałęzione gałęzie. Korzeń jest położony poziomo i rozgałęzia się. Dolne liście jajowate, położone na łodygach - lancetowate, strzępiące do wierzchołka, sporadycznie owłosione bez ogonków. Do zimy rośliny stają się zielone. Owijka jest półkulista, składa się z pary rzędów liści o wydłużonym kształcie lancetowatym. Kwiatostan - kosz szczytowy do 6 cm z różnymi trzcinowymi kwiatami różnych palet kolorów - od białawej do ciemnej ultramaryny. Nasiona - odwrotnie jajowate z kępką. Kwitnie od końca maja do lipca. Nie traćcie atrakcyjności dla śniegu.

Roślina jest uprawiana od XVI wieku, jest aktywnie wykorzystywana do ozdabiania działek przez wielu ogrodników i mieszkańców letnich. W projektowaniu krajobrazu jest używany do miksowania granic, granic, slajdów alpejskich i pierwszego planu sadzenia grupowego. Jest uprawiana w najbardziej wysuniętych na północ regionach, znosząc długie zimy bez konsekwencji.

Rosnące astry alpejskie

Zdjęcia wieloletnich sadzenia i pielęgnacji Astra Alpine

Jeśli twój ogród kwiatowy nie jest zacieniony, jest dobrze oświetlony przez słońce, piękny alpejski aster nie będzie wymagał specjalnej opieki. Potrzebuje dobrze osuszonej, nie zakwaszonej gleby, ale poza tym są bezpretensjonalne i odporne. Podczas masowego kwitnienia potrzebują obfitego podlewania. Wysokie gatunki i odmiany wymagają umiarkowanych suplementów. Jak tylko nastanie zimno (połowa października i później), łodyga jest cięta na kołnierz korzeniowy. Operacja ta może zostać przeniesiona na wiosnę, łącząc się z usunięciem zamrożonych pędów.

Jeśli zauważy się kłącza alpejskich asterów wystających z gleby, roślinę należy przesadzić jak najszybciej z pogłębieniem lub ostrożnie wylać na ziemię, zamykając odsłonięte obszary. Niektóre gatunki szybko ulegają degeneracji, więc powinny być okresowo dzielone. Do przeszczepów z wykorzystaniem najzdrowszych części kłącza z dużymi pędami i dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym. Karmić na początku sezonu wegetacyjnego nawozem potasowym z dodatkiem wapnia, który jest używany jako kreda lub drobno pokruszona skorupa jaja.

Latem wylewają popiół pod rośliny, a następnie rozluźniają. Świeży gnój nie lubi. Przestaje kwitnąć, gdy nadmiar organicznych resztek. Zima dobrze bez schronienia, obejmuje tylko młode i niedawno przeszczepione okazy z gałązkami świerkowymi, suchy mech.

Rozmnażanie przez podzielenie buszu

Reprodukcja astry za pomocą zdjęcia z alpejskiego buszu

Propagowane głównie przez podzielenie buszu. Najlepszym terminem dla tej operacji jest maj - wrzesień. Delenki rosły w odległości około 15 cm od siebie. Kiedy się rozwijają, można je sadzić na otwartym terenie. Są one również rozmnażane przez nasiona, które szybko tracą zdolność kiełkowania, są wysiewane w siedlisku od kwietnia do lipca lub w kierunku zimy, powodując naturalną stratyfikację.

Uprawa alpejskich asterów z nasion

Astra alpinistyczna roślina wieloletnia

Na środkowym pasie, aster alpejski można swobodnie wysiewać tylko na ziemi, na początku kwietnia, pokrywając łóżko ogrodowe filmem. Dorosłe sadzonki można przesadzić w ciągu miesiąca do stałego miejsca, a pod koniec lata uformują się małe krzewy kwiatowe. W przyszłym roku będą w pełni rozwinięte i będą zadowoleni z obfitego kwitnienia.

W domu nasiona wysiewa się w marcu-kwietniu, w misach, pojemnikach wypełnionych lekkim podłożem. Można uprawiać bez nurkowania, jeśli umieścisz nasiona w znacznej odległości od siebie i stopniowo delikatnie wlejesz glebę.

Jak hodować aster alpejski z nasion do sadzonek w domu:

Możesz siać pod koniec lutego i do końca kwietnia. Czasami ci, którzy nie mają czasu, sadzą nasiona w środku lata.
Nasiona zakopane w podłożu przez półtora centymetra, nie więcej.
Lepiej jest sadzić parę nasion w osobnych kubkach. Jeśli lądujesz w dużych pojemnikach lub pudełkach, ustaw rzędy nie bliżej niż 8 cm, zostaw 5 cm pod rząd.
Wymagany jest drenaż, więc upewnij się, że w pojemniku znajdują się otwory do przepływu wody.
Lepiej jest umiarkowanie podlewać, aby nie zatkać ziemi i nie stać się zbyt twardym.
Idealne do sadzenia w domu pasowałoby do zwykłego gotowego podłoża do kwiatów. Jeśli nie ma go pod ręką, zajmij się zgniłą materią organiczną, dodając dobrą połowę do gleby ogrodowej i wymieszaj.
Wybierz okna południowe, gdzie jest wystarczająco dużo światła, a rośliny nie rozciągną się.

W otwartym terenie mogą być przenoszone latem lub wczesną jesienią. Kwitną w ciągu 3 lat. Cechy odmianowe nie zawsze są zachowywane podczas rozmnażania nasion, co należy wziąć pod uwagę przy hodowli szczególnie rzadkich okazów.

Astra Alpine można rozmnażać przez cięcie

Taka reprodukcja całkowicie powiela kopię macierzystą. Sadzonki pobrane ze zdrowych roślin. Niższe międzywęźla są oczyszczane z liści, traktowane korzeniem lub innym stymulantem, szczypią górę. Kwas bursztynowy może być stosowany jako stymulator tworzenia korzeni, lekko proszkujące sekcje.

Zakorzenienie następuje w ciągu dwóch tygodni. Aby przyspieszyć tworzenie się korzeni, sadzonki w szkółce są pokryte folią lub szkłem. Codziennie powietrze przez 5-10 minut, podnosząc schronienie. Podlewać jako suszenie, nie pozwalając na zalanie wodą. Wczesną jesienią przesadzono do stałego miejsca w odległości 15-20 cm.

Choroby i szkodniki alpinistów

Astra alpejska fotografia

Korzenie są często dotknięte czarną pleśnią, co prowadzi do rozkładu systemu korzeniowego, śmierci rośliny. Liście mogą wyglądać jak mączniak prawdziwy, zwany białą chorobą Compositae. Dzieje się tak w wyniku niewłaściwego wyboru lokalizacji zakładu. Obsługiwany z tej plagi dostępnych środków.

Z owadów najbardziej niebezpieczne są mszyce, które spowalniają wzrost, uszkadzają młode łodygi, wysysają z nich sok; zdeformowane kwiatostany powstają z dotkniętych pędów, które nie kwitną w przyszłości. Niebezpieczeństwo to ślimaki, gryzące młode pędy. Od ślimaków pozbyć się popiołu. Wszystko to można uniknąć, umieszczając krzaki w otwartych, dobrze oświetlonych miejscach.

Przeciw owadom nanieść wodę smołową (2-3 łyżki smoły brzozowej na 10 litrów wody), podlewać rośliny i konewki. Dobre wyniki uzyskuje się przez przetwarzanie zwykłym mydłem gospodarczym. Możesz rozpuścić mydło w wodzie smołowej, co zwiększy efekt leczenia. Podział krzewu wymaga odmłodzenia, należy to robić co 3-5 lat. Lepiej nie być gorliwym w opatrunkach i nawozach - w naturalnych warunkach rosnących astry alpejskiej gleba jest zazwyczaj słaba. Podczas przekarmiania roślina nie może kwitnąć ani zachorować.

Popularne odmiany asteru alpejskiego

Astra Alpejskie Białe Alpy

Albus (Albys) - jeden z pierwszych kwiatów, na początku czerwca, krótkie łodygi pokryte są małymi ciemnozielonymi liśćmi. Kwiaty są białe z żółtym sercem, półpełne i proste rozrzucone w kulistym buszu. Wysokość wynosi 12-22 cm, wygląda idealnie w skalistych górach, na alpejskich wzgórzach.

Gloria - niebieskie proste kwiaty nie przekraczają średnicy 3 cm. Początek kwitnienia przypada na koniec maja, czerwiec. Krzew o szmaragdowych liściach lancetowatych jest dekoracyjny do późnej jesieni. Do 35 cm wysokości. Nadaje się do niskich krawężników, kwietników, skalniaków. Bezpretensjonalny, stabilny, wrażliwy na troskę.

Astra Alpine Blue Goliat Aster alpinus Goliat

Goliat - półpełne jasnofioletowe kwiaty na trawiastych niskich krzewach o szaro-zielonym kolorze. Gdy jest stosowany jako roślina okrywowa, rośnie szybko i zajmuje miejsce na nią przeznaczone. Terminowe usuwanie gałęzi, które utraciły efekt dekoracyjny, przyczynia się do długotrwałego kwitnienia.

Astra Lipian Rosea Pink

Rosia - kosze o średnicy 6 cm są zbierane z pąków z różowymi płatkami, żółto-zielonkawym środkiem. Wysokość wynosi około 15 - 20 cm, kwitnie w lipcu. Tworzą malownicze kule pokryte jasnymi kwiatami. Trawiasta część jasnozielonego koloru. Nadaje się do kompozycji z kamieniami.

Zdjęcie Astra Alpine Happy End Happy End

Happy End - odmiana o mocnych pionowych łodygach, najbardziej wczesna. Różowe płatki zdobią wylot. Trochę wyżej niż ich towarzysze. Kwitnie obficie i długo od maja do lipca. Cenna roślina krawężnikowa z gęstymi, zwartymi, kulistymi krzewami obficie pokrytymi różowymi kwiatami podczas kwitnienia. Podczas lądowania wzdłuż torów wygląda spektakularnie i malowniczo. Powinien natychmiast usunąć wyblakłe pędy, przedłużając w ten sposób kwitnienie.

Dunkle Chenet - niska bujna aster z gęstymi purpurowymi płatkami kwiatów i jasnożółtym środkiem nie przekracza 3 cm średnicy i ma 25 cm wysokości. Świetnie wygląda na tle wyblakłych krzewów piwonii i innych wcześnie zanikających bylin, tworząc jasną plamę na tle zielonych liści.

Ruber - zadziwiająco piękny kwiat fascynuje wyglądem. Bogaty kolor kwiatów w kolorze czerwonym i różowym ozdobi każde miejsce w ogrodzie. Wysokość do 30 cm nadaje się do pojedynczej zasłony sadzenia, także do granic, klombów, skalistych wzgórz. Po wylądowaniu wzdłuż torów, stwórz wspaniały zespół z trawnikiem.

Superbus to bezpretensjonalna, mało wymagająca odmiana z liliowoniebieskimi kwiatami na otwartych krzakach. Udekoruj każde miejsce w swoim ogrodzie. Czuje się dobrze, gdy jest lekko zacieniony, ozdabia ściany szop i innych budynków gospodarczych.

Dark Beauty and Helen Beauty - malownicze zasłony 15 centymetrowe łodygi z jasnopurpurowymi płatkami kwiatów są używane jako roślina okrywowa w miejscach pamięci, tworząc długo kwitnącą łąkę. Posadzone między kamieniami, wyglądają świetnie.

Łącząc sadzenie z różnych odmian, kolory osiągają ciągłe kwitnienie od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Osiąga się to poprzez uzupełnienie odmian alpejskich innymi gatunkami bylin wieloletnich - od października, września, Włoch, Belgii, Nowej Anglii i Nowej Zelandii.

Tylko z tych kwiatów, na przemian odmian i wysokości roślin, można stworzyć angielski mixborder - obowiązkowy element europejskiego projektu, który pozostanie dekoracyjny przez cały rok i zachwyci swojego twórcę i jego domostwo wspaniałością, bujnym kwitnieniem. Mixborder, znajdujący się wzdłuż ogrodzenia, ogrodzenia lub na tle konstrukcji, ukryje wady, ozdobi teren terenu lub ogrodu i zapewni kompletność kompozycji krajobrazu. Wymaga minimalnej opieki i kosztów. Takie nasadzenia wyglądają na ekologiczne, ciągle kwitną, dlatego korzystnie porównują się do zwykłych klombów i klombów.

Właściwości lecznicze

Zdjęcie alpejskiej okładki

Używane właściwości lecznicze rumianku alpejskiego. Tradycyjna medycyna używa kwitnących wierzchołków. Z powodzeniem wykorzystuj je do zaburzeń żołądkowo-jelitowych, leczenia skrofuli, gruźlicy. Zbiory podczas kwitnienia: cięte, układane w jednej warstwie, suszone pod zadaszeniami, unikające promieni słonecznych. Odwar, balsamy leczą dzieci i dorosłych. Sok jest używany do różnych dermatoz.

Ta skromna roślina od czasów starożytnych zwraca uwagę ludzi o skromnej świetności. Starożytne budowle ozdobione ornamentami, powtarzającymi skręty gałązek i działek. Znaleziono je podczas wykopalisk w starożytnych grobowcach i pochówkach. Wymieniane w legendach i mitach miłości i lojalności związanych z boginią miłości, Afrodytą, uosabiającą boskie piękno i niestrudzoną młodość.

Uważano, że te słodkie gwiazdki są wyświetlane na stronie utworów bogini. Zostały zasadzone w starożytności przy wejściach do świątyń i domów, aby zyskać przychylność niebiańskich ciał i bogów. Ludzie dawali je sobie nawzajem na pożegnanie, wierząc, że pomagają kochankom znaleźć szczęście i spotkać się ponownie.

Wielu amatorskich hodowców kwiatów ściga niezdobytą, kapryśną egzotykę, nie zauważając prostych, nie wymagających i zadowolonych z niewielką uwagą przedstawicieli flory, która jest naszą skromną kobietą, która przy dyskretnej opiece jest samowystarczalna, godna szacunku w miejscach, w których twoi inni wybrani wycierają i umierają.

Często, mijając opuszczone tereny, można dostrzec kwitnący krzew alpejskiego asteru pod krzakiem maliny lub porzeczki. Jaką opiekę można w tym przypadku powiedzieć, a roślina żyje, rośnie, kwitnie. Warto dodać mu trochę uwagi i troski, a podziękuje mu za delikatne długie kwitnienie. Niewiele roślin ma takie właściwości i wyjątkowe obciążenie życia.

Roślina jest idealna dla tych letnich mieszkańców, woli po prostu odpocząć w kraju lub ogrodzie, nie przejmując się pielęgnacją roślin. Alpejska stokrotka zawsze dziękuje wszystkim za zabawne małe gwiazdki. Oczywiście w tym przypadku trzeba zwracać uwagę na bardziej bezpretensjonalne odmiany.

Aster alpejski to kolejne wspaniałe dzieło Matki Natury, cieszące się swym kwitnieniem, dyskretnym pięknem, przekupstwem bezpretensjonalności, wytrwałością, urokiem. Uprawa nie będzie trudna, nawet dla początkujących ogrodników.

Astra alpejska bylina: uprawa i pielęgnacja na otwartym terenie

Jaka roślina posadzić w kraju, aby była przyjemna dla oka i nie wymagała staranności? Projektanci polecają byliny alpejskie aster. W artykule przedstawiono zalecenia dotyczące sadzenia i opieki nad asterami sadzonymi na otwartym terenie. Odmiany alpejskich asterów, ich cechy i rosnące zasady są szczegółowo opisane. Dowiesz się, jak łączyć astery z innymi roślinami i stosować je w projektowaniu krajobrazu.

Opis: odmiany i odmiany alpejskiego asteru

Astra - jeden z najbardziej popularnych kolorów stosowanych w projektowaniu krajobrazu w otwartym terenie, na obszarach podmiejskich. Te kwiaty zachwycają oko od wiosny do późnej jesieni.

Pierwszą z rodziny asterów pod koniec maja jest aster alpejski, wieloletnia aster, wiosenno-letnia roślina kwitnąca o wysokości do 25-30 cm. Zazwyczaj astry kwitną dłużej niż trzy do czterech tygodni. Średniej wielkości nasadki kwiatowe Alpine Aster (o średnicy nieprzekraczającej 4-6 cm) umieszczone są jeden po drugim na łodydze. Pod względem kształtu i położenia płatków alpejski aster przypomina rumianek, dlatego czasami nazywany jest rumiankiem alpejskim. Ten kwiat jest idealny do dekoracji stopy alpejskiej, odpornej na mróz.

Różnorodność kolorów Alpejskie astry wieloletnie przyczyniają się do jego aktywnego wykorzystania w projektowaniu krajobrazu. Hodowcy wywnioskowali wiele odmian alpejskich asterów o różnych kolorach koszy kwiatowych: są ciemnofioletowe, niebieskawo fioletowe, jasne i ciemnoróżowe, jasne pomarańczowe kwiaty.

Najczęstsze odmiany asteru alpejskiego:

„Albus” to biały niski aster, kwitnie w pierwszych dwóch miesiącach lata, łodygi są krótkie (nie wyższe niż 15-20 cm), gęsto usiane liśćmi;

„Gloria” - rozety kwiatowe pomalowane na niebiesko, kwiatostany nie przekraczają 3 cm średnicy;

„Goliat” wyróżnia się jasnofioletowymi rozetami kwiatowymi o średnicy około 6 cm. Kwitnie około miesiąca, początek kwitnienia - czerwiec;

„Rosea” - kwiat o różowym odcieniu, nasadki kwiatowe o średnicy do 4 cm;

„Happy End” charakteryzuje się mocnymi prostymi łodygami, obficie pokrytymi liśćmi. Kwitnie w maju, okres kwitnienia jest wystarczająco długi - około miesiąca;

„Dunkle Schone” - spektakularny ciemny purpurowy aster, kwiatostany około 3 cm;

„Ruber” - niezwykła aster o czerwono-różowym odcieniu, nasadki kwiatowe do 4 cm;

„Superbus” - asterowe liliowo-niebieskie odcienie, kwiatowe rozety o średnicy około 3,5 cm.

Sadzenie rośliny

Przed sadzeniem roślin na otwartym terenie należy wybrać odpowiednią lokalizację: wszystkie wieloletnie astry lubią dobrze oświetlone słoneczne miejsce. Zaleca się nawożenie gleby przed sadzeniem astry (stosuje się preparaty fosforanowe), wykopać, wybrać wszystkie chwasty i zwilżyć.

Zaleca się dodanie około 200 g wapna do gleby przed kopaniem gleby i asterów sadzenia (można zastąpić mąkę dolomitową), około 100 g superfosfatu. Konieczne jest kopanie do głębokości 30 cm.

Uwaga! Surowe, zalane gleby nie nadają się do lądowania asterów. W takich warunkach roślina zaraża się mączniakiem i po prostu umiera.

Pielęgnacja roślin

Alpine Astra - wieloletnia, bezpretensjonalna w opiece. Konieczne jest zapewnienie terminowego podlewania rośliny (rzadko, ale obficie) i rozluźnienie gleby, pielenie. Brak wilgoci może prowadzić do utraty dekoracyjnego rodzaju koszy kwiatowych i ich wysychania. Przed kwitnieniem zaleca się spiętrzenie uprawy do wysokości 5-6 cm, przyspieszając tym samym wzrost systemu korzeniowego i jego wzmocnienie. W okresie kwitnienia konieczne jest usunięcie suszonych roślin.

Kwiat jest odporny na mróz, ale w mroźne zimy zaleca się mulczowanie bylin glebą lub piaskiem, zważywszy, że pąki rośliny powinny być pokryte.

Nawóz i opatrunek

Alpejska gleba zawierająca wapń jest niezbędna do bujnego kwitnienia alpejskiej alpejskiej przyrody. Jako nawóz podczas przeszczepiania i przycinania roślin, do gleby należy stosować preparaty zawierające fosfor i potas.

Jeśli aster jest sadzony w glebie o niskiej zawartości próchnicy, konieczne jest nawożenie gleby związkami organicznymi w ilości około 10 kg próchnicy na 1 m 2. Ponadto do gleb lekkich należy dodać 20 g mineralnych nawozów azotowych.

Rozmnażanie roślin

Astry alpejskie rozmnażają się na dwa sposoby: przez nasiona i dzieląc krzew, który rośnie kilka lat.

Nasiona Aster są zbierane pod koniec jesieni po kwitnieniu, sadzone w nawożonej glebie i pokryte folią, aby uzyskać efekt cieplarniany. Sadzonki otrzymały nurkowanie w marcu-kwietniu, po pojawieniu się pierwszych liści. Astry wyhodowane z nasion w otwartym terenie kwitną tylko w drugim roku. Ta metoda hodowli jest dość pracochłonna, ponieważ kiełkowanie nasion jest niskie.

Dzielenie krzewów Aster (tryb wegetatywny) to prosta i szybka metoda rozmnażania i sadzenia nowych obszarów kwiatami. Wiosną po początkach szybkiego wzrostu należy oddzielić część krzewu wraz z kłączem, usunąć słabe łodygi i przeszczepić w nowe miejsce.

Również astry przez całe lato mogą być rozmnażane przez sadzonki. W tym celu nadają się wierzchołki pędów, ich zalecana długość wynosi około 6 cm. Sadzonki należy sadzić w specjalnie przygotowanych dla nich łóżkach ze specjalną glebą (trawiasta ziemia, torf, piasek w stosunku 2 części ziemi do 1 części torfu i 1 część piasku) w półcieniu, pokryte agrofibre. Czas ukorzeniania sadzonek wynosi około 1 miesiąca. Jako sadzonki można użyć młodych pędów o wysokości do 15 cm, pociętych na kilka części, z których każda powinna mieć 3 liście. W sierpniu i wrześniu takie sadzonki można sadzić w stałym miejscu wzrostu.

Choroby i szkodniki

Aster alpejski wieloletni jest idealny do tworzenia krajobrazu, odporny na wiele chorób i szkodników, bezpretensjonalny w uprawie. Jednak w mokre lato, z niewłaściwymi podlewania lub sadzenia astry na mokrej, utwardzonej glebie, prawdopodobieństwo infekcji wieloletnim mączniakiem znacznie wzrasta.

Choroba przenoszona jest z roślin na rośliny drogą powietrzną. Obszar uszkodzeń zależy od gęstości astry, obecności wilgoci na liściach. Aby zapobiec tej chorobie, zaleca się dwukrotne traktowanie kwiatów topazem przed kwitnieniem. Rozcieńczony „Topaz” powinien opierać się na 2 ml leku na 10 litrów wody.

Jesienią zaleca się przetwarzanie asterowego siarczanu miedzi alpejskiej (rozcieńczyć 50 g leku na standardowe 10-litrowe wiadro wody), po czym rośliny należy pociąć.

Zainfekowane pędy powinny być cięte i spalane, ponieważ mączniak prawdziwy może pozostać na liściach i łodygach przez całą zimę, a na wiosnę wyrzucić nowe zarodniki i zarazić pobliskie kwiaty.

W leczeniu astry stosuje się środki biofungobójcze:

Istnieją inne sposoby ochrony roślin:

spryskanie roztworem popiołu (rozcieńczyć 1 kg popiołu drzewnego w 10 litrach ciepłej wody, pozostawić do zaparzenia przez 6-7 dni. Preparat nanosi się przez trzykrotne spryskanie powierzchni liści);
leczenie roztworem mydła domowego i siarczanu miedzi (100 g mydła domowego zmieszanego z 5 g siarczanu miedzi, rośliny dwukrotnie potraktowane).

Ponadto, w okresie letnim podczas wieloletniej fazy aktywnego wzrostu, zalecono przeprowadzenie trzech podstawowych opatrunków górnych astry ze środkami pobudzającymi. Na początku pączkowania astry leczy się Energenem (zalecana dawka to 1 kapsułka na pół wiadra wody). Następnie podczas kwitnienia należy podać drugą dawkę: stosuje się lek Agricola for Flowering Plants (około 30-35 g na wiadro wody). Po raz trzeci roślina jest karmiona w sierpniu preparatem siarczanu potasu: 30 g na wiadro wody.

Alpine Astra: połączenie z innymi roślinami

Alpejska Astra kwitnie dość długo, może służyć jako tło dla innych kwiatów, stopniowo zastępując się od wiosny do jesieni.

Irysy Bordyrny, cyprysy euforbii, wiesiołka, wielokolorowe euforbie, szpilkowe barwy, które są pomalowane na jasnożółty kolor, wyglądają spektakularnie na tle fioletowych asterów. Połączenie brodatych irysów i alpejskich asterów wygląda interesująco - sadząc obok siebie odmiany niebieskie lub liliowe, można stworzyć przyjemnie wyglądającą kompozycję grając na płynnej zmianie półtonów.

Astra pasuje do:

fiołki;
pelargonie;
duża rozchodnik;
rozchodnik rozległy;
darń biała;
badan;
berberysy z Thunberg;
z japońskim duchem.

Doświadczeni ogrodnicy chętnie włączają do kompozycji pierwiosnkową pierwiosnek Julię, trzcinową trawę, spartinę, pełzający tymianek. Udanymi partnerami dla wieloletnich astry są dekoracyjne płatki zbożowe.

Astra alpine w projektowaniu krajobrazu

Ponieważ bylina alpejska jest raczej bezpretensjonalna w uprawie, jest aktywnie wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu, ogrodników i po prostu miłośników przyrody w ogrodach kwiatowych, ogrodach skalnych, przy projektowaniu klombów, kamienistych wzgórz, jako roślina balkonowa.

Zaleca się sadzić astry alpejskie na pierwszym planie nasadzeń krzewów, w granicach, aby ozdobić brzegi małych stawów ogrodowych lub letnich.

Odwiecznie Astra Alpine kocha i doświadczonych projektantów krajobrazu i ogrodników amatorów. Jest łatwy w utrzymaniu, nie wymaga specjalnych warunków nawadniania, ale jednocześnie prawie całe lato cieszy się jasnymi kolorami, podkreślając piękno otaczającej przyrody. Zwróć uwagę na Astra Alpine, a podziękuje za soczysty kwiat.

Opis odmian alpejskich asterów, uprawy, sadzenia i pielęgnacji

Astra Alpine uwielbia profesjonalnych hodowców kwiatów i miłośników kwiatów. Przy minimalnej pielęgnacji, ta wieloletnia roślina kwiatowa zdobi ogrody od wiosny do jesieni. Stale kwitnący ogrodnicy osiągają właściwy dobór odmian. Jest ich mnóstwo w alpejskiej różnorodności asterów.

Charakterystyczna odmiana

Gatunek był uprawiany w XVI wieku. Łączy w sobie grupę wieloletnich roślin okrywowych zielnych. Kłącze asteru jest alpejskie, rozgałęzione, poziome. Pędy o wysokości nie przekraczają 30 cm, z dołu gałęzie pokryte są podłużnymi liśćmi z lekkim pokwitaniem, z góry liniowym, małym, siedzącym. Średnica krzewów osiąga 50 cm, aster rozciąga się na ziemi kolorowym dywanem, dekorując ją, zapobiegając wzrostowi chwastów i parowaniu wilgoci. Okres kwitnienia górskich asterów zależy od klimatu i odmiany.

Odmiany wiosenne kwitną od maja do czerwca, latem kwitną w lipcu i sierpniu. Jesienne odmiany kwitną jesienią. Ich kwitnienie może trwać od początku września do końca października.

Wieloletnie kwiatostany pojedyncze kosze. Kolorowanka z trzciny, delikatne, pastelowe. Mogą być blade lub jasne liliowe, czyste białe, liliowe, niebieskie lub w odcieniach fioletu.

W środku znajdują się rurkowate jasne żółte kwiaty. Rozmiar kwiatostanów ma średnicę 4-5 cm, a ich wygląd przypomina stokrotki. Lipiec i sierpień - okres dojrzewania nasion. Zima w krzakach spotyka się z zielenią.

Sorta

Odmiany różnią się pod względem kwitnienia, koloru, wielkości kwiatostanów. Jest ich wiele. Warto zapoznać się z najpopularniejszymi.

Białe Alpy

Tuleje są zwarte. Kosze czystego białego kwiatu wyróżniają się jasno na tle zielonych liści.

Albus

Niskie krzewy - długość pędów wynosi 15-20 cm, kwitną od czerwca do lipca. Kwiatostany są olśniewająco białe, krótkie gałęzie gęsto pokryte liśćmi.

Astra Blue

Aster Blue ma bardzo jasny kwiat. Niebieskie płatki koloru, bogate. Roślina o dobrej odporności na mróz w temperaturze -34 ° C nie zamarza.

Illyria

Kolor kwiatostanów Illyrii jest niebieski, różowy, biały, liliowy. Krzewy są niskie, rosną tylko 15-20 cm.

Astra Alpine Pink

Szybko rosnąca wieloletnia roślina okrywowa. Rozmiar koszy wynosi 4 cm, szczególnie ceniony przez profesjonalistów zajmujących się projektowaniem krajobrazu i amatorów. Kwitnienie rozpoczyna się wcześnie, pierwsze pąki kładzie się na początku maja.

Astra Alpine Blue

Wielkokwiatowa odmiana wieloletnia. Kolor kwiatostanów jest niebieski, intensywny, rozmiar 6 cm. Krzewy wyglądają spektakularnie dzięki bujnej zielonej rozecie. Powstaje z wydłużonych liści podstawowych.

Gloria

Bylina ma małe rozety o średnicy 3 cm, wokół jasnożółtego rdzenia, wąskie, niebieskie płatki różnią się promieniami.

Rosea

Rozmiar kwiatostanów jest średni - średnica 4 cm, a kolor marginalnych płatków jest różowy, delikatny. Wysokość łodyg nie przekracza 30 cm.

Mieszanka wieloletnia Astra

Kwiaty tego gatunku są duże, półpełne, różne jasne kolory. Wieloletnia mieszanka jest wybierana, jeśli chcesz stworzyć wielobarwną kompozycję.

Goliat

Astra Goliat kwitnie w czerwcu. Kwiaty (średnica 6 cm) kwitną przez cały miesiąc. Kosze do kolorowania w jasnych fioletowych kolorach. Ozdabiają miniaturowe 20 cm krzewy. Goliat zasadzony na zjeżdżalniach alpejskich.

Ruber

Niezwykły dla alpejskiego asteru czerwono-różowy kolor kwiatów. Wielkość koszyka jest średnia. Średnica może dochodzić do 4 cm.

Superbus

Niskie 30 cm krzewy pokryte są małymi, liliowoniebieskimi kwiatami. Ich rozmiar nie przekracza 3,5 cm.

Szczęśliwy koniec

Kwitnie obficie, trwa od maja do czerwca. Krzewy są niskie (20-30 cm), pokryte jasnoróżowymi kwiatami średniej wielkości.

Dunkle schone

Kwiaty mają piękny purpurowy kolor, osiągają średnicę 3,5 cm, posadzone na niskich 30 cm łodygach.

Sadzenie i uprawa roślin

Przygotowanie gleby sprowadza się do głębokiego kopania (30 cm), usuwania korzeni wieloletnich chwastów, zwiększania płodności i normalizacji poziomu kwasowości. W tym celu pod kopaniem:

2-3 superfosfat l.;
humus (biohumus, kompost) 3 kg / m²;
1 łyżka. mąka dolomitowa.

Miejsce jest wybierane słonecznie, gdzie deszcz i woda stopiona nie są opóźnione. Aster alpejski jest uprawiany przez bezpośredni siew nasion w ziemi i sadzonek.

Z nasion

Ziarna asteru alpejskiego kiełkują źle. Zbierz je po kwitnieniu. Posadzone w zimie w szklarni z żyzną ziemią. Nie są pochowani. Posyp próchnicą (1 cm). Sprężyna cieplarniana szczelnie pokryta folią (szkłem), aby stworzyć efekt cieplarniany.

Sadzonki astry, posadzone jesienią, nurkuj. W czasie przeszczepu powinny tworzyć 2-4 prawdziwe liście. Kwitnienia można oczekiwać w drugim roku po siewie. Nasiona alpejskich asterów na otwartym terenie można wysiewać w maju. Ta metoda jest praktykowana przez hodowców kwiatów mieszkających w południowych regionach. Metoda rassadny jest odpowiednia dla klimatu umiarkowanego.

Sadzonki

Nasiona asterów alpejskich wysiewa się z sadzonek od marca do kwietnia. Odpowiednia mieszanka gleby złożona z gleby ogrodowej, piasku, torfu i próchnicy, w stosunku 1: 1: 1: 1. Nasiona są zakopane o 0,5 cm, zasypiają z humusem. Pojemność pokryta folią.

W fazie 2-4 liści sadzonki nurkują w osobnych szklankach. Pojemność przygotowana do lądowania:

zrobić dziurę na dnie;
wlać glinę;
wypełnić ziemią.

Sadzonki przykryć przezroczystymi plastikowymi butelkami, wstępnie przyciąć dolną część. Opieka nad sadzonkami obejmuje podlewanie, nawożenie biostymulantami, dodatkowe oświetlenie.

Czas lądowania

W maju sadzonki asterów są sadzone w stałym miejscu. Tydzień przed przeszczepem przystosować się do warunków zewnętrznych. Wyjmij dzień na podwórku lub na balkonie. Pierwszy rok sadzenia alpejskich asterów w porcie zimowym.

Pielęgnacja roślin

Alpine aster nie traci efektu dekoracyjnego przez 5-7 lat, jeśli minimalna dbałość o niego. Roślina wieloletnia jest obficie podlewana (3 wiadra na 1 m²), ale nie często. Podmokłość zmniejsza odporność, staje się przyczyną chorób grzybowych.

W sezonie ziemia w grządce jest rozluźniona do głębokości 4 cm, chwasty są usuwane, a krzewy spudłowane.

Pomaga to wzmocnić system korzeniowy, poprawić odżywianie. Aster alpejski nie lubi długiej suszy. Kwiaty tracą dekoracyjność, więdną, wysychają. Podczas kwitnienia odciąć kwitnące kwiatostany. Przed rozpoczęciem mrozu przeprowadza się przycinanie suszonych pędów, a ziemia jest mulczowana humusem.

Nawóz i opatrunek

Topowe opatrunki stymulują obfite i długie kwitnienie. W sezonie spędzają 3 razy:

Na początku sezonu wegetacyjnego roztworem nawozów mineralnych, 10 g siarczanu potasu, 20 g mocznika, 50 g superfosfatu pobiera się na 10 litrów wody.
Granulki superfosfatu i siarczan potasu dodaje się w momencie pojawienia się pąków, z których każdy pobiera 50 g / m².
Powtórz poprzedni opatrunek na szczycie kwitnienia.

Rozmnażanie roślin

Astra alpine jest łatwa do rozmnażania wegetatywnego. Podział krzewu matki - najłatwiejsza opcja. Zaangażowany tej wiosny. Przygotuj miejsce do lądowania. Krzew jest wykopany, system korzeniowy zostaje uwolniony z ziemi, podzielony na kilka części.

Delenki przeszczepił do przygotowanych studzienek, podlał. Gleba wokół alpejskich krzewów asterów jest mulczowana igiełkami, zgniłymi trocinami lub suchą trawą. Reprodukcja drogich elitarnych odmian przeprowadzanych przez cięcie. Metoda pozwala zapisać wszystkie cechy odmianowe roślin wieloletnich.

W przypadku sadzonek weź górną część pędu (6-8 cm) astry alpejskiej. Głównym warunkiem jest 2 punkty wzrostu na gałęzi. Posadzone w szklarni. Jest wypełniona mieszaniną torfu, ziemi ogrodowej, piasku, popiołu. Sadzonki pogłębiają się w glebie o 4 cm, dzięki czemu tworzą komfortowe warunki szklarniowe. Miesiąc później na sadzonkach pojawiają się młode korzenie. Sadzonki przesadzone do ogrodu.

Choroby i szkodniki

Wszystkie odmiany astry alpejskiej odznaczają się stabilną odpornością. Ogniska mączniaka prawdziwego wywołane są przez mokrą pogodę i błędy opieki:

nadmierne podlewanie;
pogrubione lądowanie;
nieudane wybrane miejsce docelowe.

Do profilaktycznych zabiegów wieloletniego stosowania leku „Topaz”. Są dwukrotnie traktowane roślinami ozdobnymi. Oba czasy przed kwitnieniem. Zużycie 10 l wiadra wody - 2 ml. Chore alpejskie krzewy asterowe jesienią opryskuje się roztworem siarczanu miedzi (10 litrów 50 g). Pędy są cięte na poziomie gruntu, spalane. Gleba jest podlewana roztworem Fitosporin-M.

Połączenie z innymi roślinami

W ogrodowych rabatach kwiatowych kwitnąca bylina dekoracyjna służy jako doskonałe tło dla roślin jednorocznych. Bogata paleta kolorów odmian alpejskich asterów pozwala tworzyć doskonałe kompozycje grupowe w odcieniach niebieskim, fioletowym lub fioletowym.

Na przykład alpejska aster odmiany Dunkle Scheene z fioletowymi kwiatami służy jako doskonałe tło dla roślin o żółtych kwiatach:

krawężniki irysy;
cyprys euforbii i wiele kwiatów;
do punktu uszczypnięcia.

Na alpejskich wzgórzach obok rozchodnika (duży, wystający) sadzi się wieloletnią aster alpejską. Jej pełne wdzięku kwiaty są dobrze połączone z delikatnymi fioletowymi kwiatami i dużymi kwiatostanami długich kwitnących pelargonii. Alpejski kwitnący aster wygląda korzystnie na tle dekoracyjnych liści Bergenia. Wzmacnia właściwości dekoracyjne japońskiej Spirei, berberysu Thunberg, białej dereiny.

Astra alpine w projektowaniu krajobrazu

Profesjonalni projektanci krajobrazu uwielbiają włączać wieloletnie aster alpejski do swoich kompozycji. Nie zapomnij o tym i ogrodników amatorów. Jest używany na wiele sposobów. Główny zakres zastosowania astry alpejskiej:

projektowanie sztucznych zbiorników;
dekoracja graniczna;
dodanie kompozycji grupowych krzewów ozdobnych;
skaliste wzgórza;
ogrody skalne;
łóżka ogrodowe.

Przez lata popularność astry alpejskiej nie spadła. Prosta pielęgnacja, duży wybór odmian, bogata kolorystyka, długotrwałe kwitnienie. To tylko niewielka lista zalet, które sprawiają, że wieloletnia atrakcyjność dla hodowców na każdym poziomie.

Aster z kwiatów alpejskich. Astra Alpine można rozmnażać przez cięcie

Aster alpejski to gatunek roślin dwuliściennych należących do rodzaju Astra z rodziny Astrovye. Obszar naturalnego wzrostu tego kwiatu jest dość szeroki i obejmuje Europę, Amerykę Północną, Tadżykistan, Mongolię, Chiny i południowo-zachodnią część Azji.
Aster alpejski jest byliną, której wysokość waha się od 10 do 40 cm. System korzeniowy jest słabo rozgałęziony, z reguły jest to jeden gruby główny korzeń, czasami z kilkoma małymi gałęziami.

Wiesz? Zgodnie z wierzeniami starożytnych Greków, astry zasadzone przy wejściu do mieszkania powstrzymywały kłopoty i chroniły dom przed różnymi nieszczęściami.

Pędy wyprostowane rośliny, proste, owłosione i wyposażone w gruczoły.

Liście, znajdujące się bliżej korzeni rośliny, są łopatkowate lub odwrotnie jajowate, petiolate, a te umieszczone na łodydze stopniowo zmniejszają rozmiar do góry, czasami owłosione, z efektownymi żyłami, te, które są niższe - umieszczone na sadzonkach, a te górne - mocno do łodygi.

Kwiaty asteru umieszcza się po jednym na każdej łodydze, mają średnie rozmiary (średnica do 5,5 cm).
Każdy kwiat nosi od 26 do 60 płatków, podłużny, podobny do lancetu kształt, który otacza jego centralną część, zazwyczaj pomalowany na żółty odcień. Kolor płatków waha się od czerwonego do fioletowego.

Owocem jest nasienie, spłaszczone, w kształcie - odwrotnie jajowate, na wierzchu którego umieszczony jest biały czterorzędowy pęczek. Kwitnienie pojawia się latem, a owocowanie zdobywa więcej i wrzesień.

Odmiany i odmiany

Współcześni hodowcy znaleźli sporo różnych odmian tego kwiatu, które różnią się znacznie kolorem i są w stanie zaspokoić potrzeby nawet najbardziej wybrednego ogrodnika. Oto lista najpopularniejszych:

Albus to kwiat o dość niskich łodygach (do 20 cm), gęsto usiany małymi liśćmi, których wierzchołki pokryte są białymi kwiatami. Okres kwitnienia trwa od początku czerwca do końca lipca.

Gloria - kwiaty tej odmiany mają miękki niebieski kolor, kwiatostany rzadko przekraczają 3 centymetry średnicy.

Goliat - ma jasnofioletowe kwiaty o średnicy około 6 cm Okres kwitnienia jest ograniczony do pierwszego miesiąca lata.

Rosea - swoją nazwę zawdzięcza kwiatom o różowym kolorze, których średnica sięga 4 cm.

Szczęśliwy i - ma wyprostowane silne łodygi, ciasno osadzone ulotki. Kwiaty mają różowy kolor. Okres kwitnienia trwa przez cały maj.

Dunkle Schöne ma ciemnofioletowy odcień z kwiatostanami o średnicy 3 cm, ma raczej krótki łodygę.

Ruber - kwiatowe gniazda tej odmiany astry mają jasny czerwono-różowy kolor i osiągają średnicę 4 cm.

Superbus - kwiaty liliowo-niebieskie, osiągające średnicę do 3,5 cm.

Wiesz? Dla Tatarów, którzy nawet umieścili aster na fladze swojej republiki, jest to symbol życia wiecznego i dobrobytu.

Sadzenie i pielęgnacja

Przed rozpoczęciem sadzenia należy wybrać plan przyszłego wzrostu, który najlepiej zaspokoi wszystkie jego potrzeby. Roślina ta z natury bardzo kocha światło, więc nie powinieneś sadzić na zacienionych obszarach.

Ten kwiat łatwo przenosi skutki wiatru i przeciągów, a zatem obecność tych czynników nie stanowi przeszkody dla sadzenia. Roślina ta nie toleruje stałego nadmiaru wilgoci, co może powodować gnicie korzeni i późniejszą śmierć rośliny.

Dlatego rośliny nie należy sadzić na nizinach i miejscach nagromadzenia nadmiernej ilości wód podziemnych.

Przed sadzeniem należy odpowiednio nawozić glebę, np. 200 g lub wapnem i 100 g. Dalej produkowane, obfite i ich usuwanie.
Po utworzeniu dołów można rozpocząć bezpośredni proces sadzenia.

Jeśli chodzi o opiekę, to, jak już wspomniano, jest to roślina dość bezpretensjonalna. Wszystko, czego Astra potrzebuje do pomyślnego wzrostu i rozwoju, to terminowe podlewanie, rozluźnienie gleby i czasami pielenie.

To ważne! Gdyby astry zaczęły nabierać koloru w okresie jesiennym pierwszego roku po zejściu na ląd, lepiej byłoby wyciąć pąki, ponieważ może to prowadzić do nieudanego zimowania i wolniejszego kwitnienia w przyszłym roku.

Można nakarmić ten kwiat za pomocą różnych, co najlepsze w pierwszej połowie lata. Eksperci zalecają nawożenie dwa razy w odstępach miesięcznych przy użyciu rozcieńczonego 1:10.

Jesienią roztwór 200 g na 1 wiadro wody nie będzie zbędny. Wiosną rośliny wymagają dużo potasu, dlatego zaleca się stosowanie nawozów bogatych w ten pierwiastek.
W celu przedłużenia okresu kwitnienia zaleca się cięcie pąków, które zaczynają kwitnąć. Po 5 latach życia kwiatów w jednym miejscu zaleca się przesadzanie. W procesie przesadzania można je łatwo podzielić w celu późniejszej reprodukcji.

Zimowanie w miejscach, gdzie wystarczająca ilość opadów śniegu jest zazwyczaj tolerowana przez te kwiaty, bez żadnych szczególnych konsekwencji. Jeśli jednak twój obszar charakteryzuje się silnymi mrozami bez opadów śniegu, konieczne jest pokrycie roślin w tym okresie za pomocą piasku, ziemi lub lapnika.

Ważne jest, aby pamiętać, że nie należy dopuszczać do gromadzenia się roztopionej wody w obszarach, w których są sadzone, więc spróbuj posadzić je na wyższym gruncie.

Hodowla

Alpine Astra, ze względu na swoją wieloletnią naturę, jest podatna na wzrost nie tylko z nasion, ale także z pomocą szczepienia i dzielenia buszu.
Najczęściej jest to druga metoda, ponieważ ten kwiat wymaga przeszczepu co 5-7 lat, podczas którego bardzo wygodnie jest oddzielić roślinę mateczną.

Nasiona Asteru mogą zbierać się już pod koniec jesieni, po całkowitym zaprzestaniu kwitnienia. Zebrane nasiona zasadza się w uprzednio zapłodnionej glebie i przykrywa folią, tworząc mikroklimat sprzyjający kiełkowaniu.

Wybory powinny być wykonane na początku wiosny, po tym, jak pierwsze liście przełamały się. Otrzymane w ten sposób astry zaczynają kwitnąć dopiero od drugiego roku, ponadto kiełkowanie nasion tego kwiatu pozostawia wiele do życzenia.

Podział buszu, jak wspomniano wcześniej, jest najczęstszą metodą uprawy tych kwiatów.

Bardzo wygodne jest łączenie go z przesadzającymi dorosłymi roślinami.
Po wyodrębnieniu kwiatu z miejsca początkowego wzrostu konieczne jest oddzielenie 3-4 łodyg niewielką częścią systemu korzeniowego ostrym nożem z rośliny macierzystej. Następnie następuje przesadzenie roślin do dalszego miejsca zamieszkania.

W celu rozmnażania przez sadzonki najlepiej nadają się górne części pędów. Zaleca się wykonywanie cięć na poziomie 5-7 cm od góry.

Następnie należy je umieścić w ciemnym miejscu i przykryć agrofibre. Jedyne, czego sadzonki będą wymagały od czasu do czasu, to podlewanie.
Po ukorzenieniu, które zwykle trwa około 1 miesiąca, młode rośliny można przeszczepić na otwarty teren. Najlepszy czas na przesadzanie jest uważany za koniec lata i początek jesieni.

Choroby i szkodniki

Ten kwiat jest rzadko dotknięty przez różne szkodniki, jednak przy mokrej pogodzie, gdy występuje stały nadmiar wilgoci, prawdopodobne jest, że twoje kwiaty zostaną zarażone dowolnymi chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak prawdziwy, czarna noga lub rdza.

Leczenie wszystkich tych chorób jest prawie identyczne i polega na usunięciu zaatakowanych części rośliny i dwa razy, w odstępie 1 tygodnia, przez leczenie roztworem niektórych.
Spośród owadów szkodników zagrożeniem dla asterów może być: ślimak orny, miarka i mszyca nerkowa. Wszyscy jedzą młode liście i nie kwitnące pąki, co ostatecznie prowadzi do nieuniknionej śmierci rośliny.

Najbardziej skutecznym środkiem przeciwko wszystkim tym owadom jest traktowanie roślin różnymi roztworami owadobójczymi.

Odmiany wiosenne kwitną od maja do czerwca, latem kwitną w lipcu i sierpniu. Jesienne odmiany kwitną jesienią. Ich kwitnienie może trwać od początku września do końca października.

Wieloletnie kwiatostany pojedyncze kosze. Kolorowanka z trzciny, delikatne, pastelowe. Mogą być blade lub jasne liliowe, czyste białe, liliowe, niebieskie lub w odcieniach fioletu.

Sorta

Odmiany różnią się pod względem kwitnienia, koloru, wielkości kwiatostanów. Jest ich wiele. Warto zapoznać się z najpopularniejszymi.

Białe Alpy

Tuleje są zwarte. Kosze czystego białego kwiatu wyróżniają się jasno na tle zielonych liści.

Albus

Niskie krzewy - długość pędów wynosi 15-20 cm, kwitną od czerwca do lipca. Kwiatostany są olśniewająco białe, krótkie gałęzie gęsto pokryte liśćmi.

Astra Blue

Aster Blue ma bardzo jasny kwiat. Niebieskie płatki koloru, bogate. Roślina o dobrej odporności na mróz w temperaturze -34 ° C nie zamarza.

Illyria

Kolor kwiatostanów Illyrii jest niebieski, różowy, biały, liliowy. Krzewy są niskie, rosną tylko 15-20 cm.

Astra Alpine Pink

Astra Alpine Blue

Gloria

Bylina ma małe rozety o średnicy 3 cm, wokół jasnożółtego rdzenia, wąskie, niebieskie płatki różnią się promieniami.

Rosea

Rozmiar kwiatostanów jest średni - średnica 4 cm, a kolor marginalnych płatków jest różowy, delikatny. Wysokość łodyg nie przekracza 30 cm.

Mieszanka wieloletnia Astra

Kwiaty tego gatunku są duże, półpełne, różne jasne kolory. Wieloletnia mieszanka jest wybierana, jeśli chcesz stworzyć wielobarwną kompozycję.

Goliat

Ruber

Niezwykły dla alpejskiego asteru czerwono-różowy kolor kwiatów. Wielkość koszyka jest średnia. Średnica może dochodzić do 4 cm.

Superbus

Niskie 30 cm krzewy pokryte są małymi, liliowoniebieskimi kwiatami. Ich rozmiar nie przekracza 3,5 cm.

Szczęśliwy koniec

Kwitnie obficie, trwa od maja do czerwca. Krzewy są niskie (20-30 cm), pokryte jasnoróżowymi kwiatami średniej wielkości.

Dunkle schone

Kwiaty mają piękny purpurowy kolor, osiągają średnicę 3,5 cm, posadzone na niskich 30 cm łodygach.

Sadzenie i uprawa roślin

Przygotowanie gleby sprowadza się do głębokiego kopania (30 cm), usuwania korzeni wieloletnich chwastów, zwiększania płodności i normalizacji poziomu kwasowości. W tym celu pod kopaniem:

2-3 superfosfat l.;
humus (biohumus, kompost) 3 kg / m²;
1 łyżka. mąka dolomitowa.

Miejsce jest wybierane słonecznie, gdzie deszcz i woda stopiona nie są opóźnione. Aster alpejski jest uprawiany przez bezpośredni siew nasion w ziemi i sadzonek.

Z nasion

Sadzonki

W fazie 2-4 liści sadzonki nurkują w osobnych szklankach. Pojemność przygotowana do lądowania:

zrobić dziurę na dnie;
wlać glinę;
wypełnić ziemią.

Sadzonki przykryć przezroczystymi plastikowymi butelkami, wstępnie przyciąć dolną część. Opieka nad sadzonkami obejmuje podlewanie, nawożenie biostymulantami, dodatkowe oświetlenie.

Czas lądowania

Pielęgnacja roślin

W sezonie ziemia w grządce jest rozluźniona do głębokości 4 cm, chwasty są usuwane, a krzewy spudłowane.

Nawóz i opatrunek

Topowe opatrunki stymulują obfite i długie kwitnienie. W sezonie spędzają 3 razy:

Na początku sezonu wegetacyjnego roztworem nawozów mineralnych, 10 g siarczanu potasu, 20 g mocznika, 50 g superfosfatu pobiera się na 10 litrów wody.
Granulki superfosfatu i siarczan potasu dodaje się w momencie pojawienia się pąków, z których każdy pobiera 50 g / m².
Powtórz poprzedni opatrunek na szczycie kwitnienia.

Rozmnażanie roślin

Choroby i szkodniki

Wszystkie odmiany astry alpejskiej odznaczają się stabilną odpornością. Ogniska mączniaka prawdziwego wywołane są przez mokrą pogodę i błędy opieki:

nadmierne podlewanie;
pogrubione lądowanie;
nieudane wybrane miejsce docelowe.

Połączenie z innymi roślinami

Na przykład alpejska aster odmiany Dunkle Scheene z fioletowymi kwiatami służy jako doskonałe tło dla roślin o żółtych kwiatach:

krawężniki irysy;
cyprys euforbii i wiele kwiatów;
do punktu uszczypnięcia.

Astra alpine w projektowaniu krajobrazu

projektowanie sztucznych zbiorników;
dekoracja graniczna;
dodanie kompozycji grupowych krzewów ozdobnych;
skaliste wzgórza;
ogrody skalne;
łóżka ogrodowe.

Wybierając kwiatek do sadzenia w kraju, mieszkańcy lata chcą, aby roślina była bezpretensjonalna, aby kwitła tak długo, jak to możliwe, by zadowolić oko pięknymi kwiatami. Wszystkie te wymagania odpowiadają alpejskiemu asterowi - doskonale komponuje się z innymi roślinami kwitnącymi w ramach klombów kwiatowych, świetnie wygląda w monoclums. Niezbyt wymagający do pielęgnacji sprawi właścicielowi piękne kwiaty.

Ogólny opis i główne odmiany

Aster alpejski to wieloletnie zioło z rodziny Astrovye. Jeśli chodzi o przedstawicieli tej rodziny, aster kwitnie dość wcześnie - na przełomie maja i czerwca. Kwiaty rośliny nie są duże, ich średnica nie przekracza 5–6 cm, z wyglądu aster jako wieloletnia alpejka przypomina rumianek, ale różni się od niego w różnych kolorach, dzięki czemu zyskał miłość letnich mieszkańców.

Białe, niebieskie, fioletowe, liliowe i różowe astery rosną w bujnych krzewach o wysokości nie większej niż 30 cm, a roślina doskonale nadaje się do dekoracji wzgórz i skalistych ścian, zwykłych klombów.

Hodowcy wyhodowali wiele odmian astry alpejskiej. Na prywatnych działkach najczęściej występują:

Rosnące z nasion

Nasiona alpejskich asterów dojrzewają na przełomie lipca i sierpnia. Są to płaskie formy jajowate z małym „pęczkiem” białego. W siewie bezpośrednim nasiona rzadko kiełkują normalnie, zwłaszcza w przypadku odmian wczesnie kwitnących. W warunkach zimnej rosyjskiej wiosny trudno jest uzyskać dobrze rozgrzaną glebę, dlatego kiełkowanie nasion pogarsza się. Po pierwsze, nasiona są wysiewane w domu, a następnie uprawiane rośliny są przesadzane na otwarty teren.

Aby nasienie skutecznie kiełkowało w domu, zaleca się przestrzeganie następujących zasad:

Jeśli spotkasz odmianę, którą chcesz mieć na swoim podwórku, ale nie ma możliwości zbierania nasion, możesz rozmnażać kwiat za pomocą wierzchołka łodygi. Jego długość powinna wynosić co najmniej 6 cm Po cięciu łodyga jest sadzona w cieniu w wilgotnej, nawożonej glebie i przykryta szklanym słojem lub pociętą plastikową butelką. W ciągu miesiąca roślina zakorzeni się.

Możesz także propagować swoje ulubione piękno alpejskie, dzieląc dorosłe krzewy.

Pielęgnacja roślin

Jeśli wieloletnia aster alpejski „osiadł” w kwietniku, sadzenie i pielęgnacja rośliny jest nawet pod wpływem początkujących hodowców kwiatów. W pierwszym roku po posadzeniu na otwartym terenie młode rośliny nie kwitną, ale intensywnie zwiększają korzeń i zieloną masę, a dopiero w drugim roku cieszą się obfitym kwitnieniem.

Zasady opieki nad asterami alpejskimi są zredukowane do następujących zaleceń:

Skomplikowana opieka aster alpejska nie wymaga, zalecenia te są łatwe do wykonania przy minimalnym czasie. Jesienią kwiaty wymagają przygotowania do zimy: części nadziemne są cięte, rośliny są pokryte trocinami, suchymi liśćmi lub piaskiem. Wraz z nadejściem wiosny, przede wszystkim konieczne jest usunięcie śniegu z nasadzeń astry, aby zapobiec stagnacji wilgoci i rozkładowi roślin.

Choroby i szkodniki

Astry alpejskie rzadko wpływają na chorobę, ale mączniak prawdziwy może wystąpić w wilgotnym i deszczowym lecie. Jest to choroba grzybicza, która objawia się jako szaro-biały kwiat na łodygach i liściach. Walczą z mączniakiem prawdziwym za pomocą preparatów Topaz lub Fundazol. Środki rozcieńcza się wodą zgodnie z instrukcjami, spryskuje rośliny co najmniej dwa razy.

Jeśli astry rosną na podmokłej glebie, rozwija się fusarium - gnicie korzeni. Rośliny stają się brązowe, w końcu umierają. Przy pierwszych oznakach choroby chore rośliny są usuwane przez korzeń, podejmując środki w celu ułatwienia suszenia miejsca.

Astery mogą być atakowane przez takie szkodniki:

łopatki gąsienic;
przędziorków;
ślimaki;
bug łąkowy;
pennica slobbering.

Szkodniki owadów są kontrolowane przez środki owadobójcze, które są sprzedawane w sklepach rolniczych.

Ze względu na swoje piękno i bezpretensjonalność, alpiniści szybko zdobywają serca letnich mieszkańców; zasadziwszy rośliny raz na działce, właściciele nigdy więcej nie odmówią uroku i różnorodności astry.

Aster wieloletnia roślina w przyrodzie rośnie na południowym Uralu, Zakarpaciu, w Azji i Europie oraz na Kaukazie. Dziś te bezpretensjonalne rośliny rosną w prawie wszystkich ogrodach, niezależnie od regionu. Kwiaty zdobią obszary bardzo mrozowe, mogą być trawiaste i krzewiaste, mają dużą różnorodność różnych kształtów i kolorów kwiatów.

Z ich pomocą możesz stworzyć piękny ogród kwiatowy lub udekorować brzydką część ogrodu. W trosce o wieloletnie astry bezpretensjonalne, ale niektóre cechy ich kultywacji muszą wiedzieć.

Opis ogólny, gatunek, zdjęcie

Roślina należy do astrowatych i liczy około 600 gatunków. Ze względu na fakt, że astry wieloletnie charakteryzują się późnym kwitnieniem, często nazywane są asterami zimowymi lub październikiem. Rośliny, w zależności od gatunku, mogą rosnąć jako pojedynczy kwiat lub krzew i dorastać do dwóch metrów. Ich kwitnienie rozpoczyna się w pierwszych dniach jesieni i przyciąga wzrok w różnych kolorach. Kwiatostany Asters mogą mieć odcienie od białego do fioletowego.

Byliny wyróżniają się wysokością krzewu. Wysokie gatunki astry krzewiastej są często uprawiane jako ogrodzenie kwiatowe lub znajdują się w środku jesiennego ogrodu kwiatowego. Niskie odmiany są stosowane do obramowania rabat kwiatowych i granicznych.

Wieloletnie astry różnią się pod względem kwitnienia i wyglądu. W czerwcu kwitną astry alpejskie, aw sierpniu zastępują je bujne byliny włoskich odmian. Na początku jesieni kwiaty różnych odcieni zdobią krzewy astry.

Rodzaje wieloletnich astry

Alpine Astra - zdjęcie. Krótko rosnąca roślina, której ojczyzną są Alpy, osiąga wysokość zaledwie 30 cm, a jej kwiaty przypominają rumianek w kształcie i mają średnicę 4-6 cm i znajdują się na jednym pniu. Kwiaty powstają z żółtego centrum frotte i rurkowych płatków różowego, fioletowego lub białego koloru. Alpine Astra rozpoczyna kwitnienie na początku lata. Jej krzaki kwitną obficie przez cały miesiąc. Bardzo piękna roślina wygląda na alpejskich zjeżdżalniach lub w grupowych nasadzeniach z karłowatymi uprawami. Najpopularniejsze odmiany:

Astra to krzew. Rośliny ojczyste to Ameryka Północna. Odmiany tego gatunku różnią się silnie liściastymi łodygami na wysokości od 20 do 60 cm. Ze wszystkich rodzajów jesiennych bylin kwitnie pierwszy krzew. Do najbardziej popularnych odmian należą:

Odmiana Blue Bird jest rośliną karłowatą o wysokości 25 cm, kwiaty trzciny mają miękki niebieski kolor z fioletowym odcieniem.
Różnorodność pianki Alba flora rośnie do 40 cm wysokości i ma inny kształt płatków. Jego cylindryczne płatki są żółte, a trzcina ma śnieżnobiały kolor.

Astra to Nowa Anglia. Roślina ma dwa metry wysokości i kwitnie obficie w białe, czerwone, różowe, niebieskie lub ciemnofioletowe kwiaty. Kwiatostany o średnicy 4 cm kwitną wczesną jesienią. Widok odpowiedni do rysowania bukietów. Cięte kwiaty w wodzie mogą stać przez dwa tygodnie.

Astra jest nowym Belgiem. Wieloletnia roślina o wysokości od 35 cm do półtora metra różni się niezbyt dużymi kolorami jasnego fioletu, bzu, różu, bordo lub bieli. W zależności od odmiany Astra Novobelgiskaya może być karłowata, średniej wielkości lub wysoka.

Astra włoski. Roślina jest krzewem o wysokości do 70 cm, wyróżnia się kwiatostanami corymbose - koszami, które zbiera się z kwiatów różu, bzu, żółtego lub ciemnoniebieskiego. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec lata.

Specyfika wieloletniej uprawy asterów

Byliny uwielbiają słoneczne obszary i dobrze osuszoną ziemię. Rosną szczególnie dobrze po nagietku i taghetis.

Lądowanie

Najlepiej sadzić byliny na neutralnej żyznej glebie. Jeśli gleba w obszarze jest wyczerpana, należy ją zapłodnić. W tym celu za każdy metr kwadratowy składa się:

od 2 do 4 kg kompostu lub humusu;
15–20 g siarczanu amonu i soli potasowej;
20–30 g superfosfatu.

Witryna przed sadzeniem astry zostaje wykopana, wyrównana i rozluźniona. Sadzonki od siebie są sadzone w odległości 20 cm, a rowki dla nich nie powinny być bardzo głębokie. Najlepsze sadzonki posypane ziemią i podlewane. Następnie nie trzeba ich podlewać przez 2-3 dni. Po dwóch tygodniach młode rośliny są karmione nawozami azotowymi.

Surowe obszary nie nadają się do sadzenia roślin. Roślina uprawiana na nich bardzo często ulega zakażeniu mączniakiem prawdziwym i ostatecznie umiera.

Funkcje pielęgnacji w otwartym polu

Bezpretensjonalny w pielęgnacji bylin musi zapewnić rzadkie, ale obfite podlewanie, szybkie pielenie i rozluźnienie gleby. Kiedy ziemia wysycha, krzewy tracą swój dekoracyjny wygląd, a ich kosze wysychają.

Aby wzmocnić i przyspieszyć wzrost systemu korzeniowego, przed kwitnieniem przeprowadza się kwitnienie krzewów do wysokości 5-6 cm, w okresie kwitnienia wyblakłe i wyblakłe kwiaty należy niezwłocznie usunąć.

Podczas opieki nad wieloletnimi asterami nie zapomnij ich nakarmić. W przeciwnym razie rośliny utworzą kilka pąków i niezbyt bogato kwitną. W sezonie kultura jest karmiona trzy razy. Dwa tygodnie po posadzeniu konieczne jest dodanie superfosfatu, siarczanu potasu i azotanu amonu. Kiedy pojawiają się pąki i na samym początku kwitnienia, opatrunek wierzchni jest wytwarzany tylko przez superfosfat i siarczan potasu.

Wieloletnie astry w zimie

Wiele rodzajów astry jest odpornych na zimno, ale istnieją pewne odmiany, które wymagają schronienia na zimę. Stosuje się go do gałęzi świerkowych, suchych liści lub torfu. Przed schronieniem suszone łodygi są odcinane. Po usunięciu nadmiaru ciepła w pokrywie sprężyny, ziemia jest podlewana i rozluźniana.

W jednym miejscu byliny rosną przez pięć lat. Po upływie tego okresu jesienią krzewy są wykopywane, dzielone i przenoszone do nowego miejsca. Jednocześnie wskazane jest, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, aby rośliny nie bolały po przeszczepie.

Możliwe trudności w rozwoju

Bezpretensjonalne astery mogą być pod wpływem niektórych szkodników i chorób:

Żółtaczka asterowa jest chorobą wirusową, w której liście najpierw się rozjaśniają, a następnie pąki i cała roślina zatrzymuje się. Choroba jest przenoszona przez szkodniki, więc pierwszym krokiem jest ich zniszczenie. W tym celu stosuje się środki owadobójcze.
Rdza asterów objawia się pojawieniem się wypukłości na spodzie liścia. Liście zaczynają więdnąć i wysychać. Zarodniki rdzy spadają z roślin iglastych, więc uprawy z nich muszą być wyhodowane. Jeśli pojawi się choroba, krzewy są traktowane 1% roztworem cieczy Bordeaux co tydzień.
Fusarium jest najczęstszą chorobą astry. Pojawia się już w dorosłej roślinie, która z jednej strony zaczyna ostro żółknąć i blaknąć. Choroba nie jest leczona niczym, więc musisz zastosować środki zapobiegawcze. Aby to zrobić, strona musi być obserwowana kultura.

Wśród szkodników szufelka, mszyca nerkowa, przędziorek, skórka, pluskwa łąkowa stanowią zagrożenie dla wieloletnich asterów. Aby owady nie obezwładniły rośliny, należy ostrożnie wykopać ziemię w ogrodzie jesienią, usuwając chwasty. Suche łodygi roślin są spalone. Między sadzeniem roślin powinna być wystarczająca odległość. Zaleca się stosowanie kompostu, próchnicy i wapna w glebie. W tym przypadku rośliny będą zdrowe i będą w stanie oprzeć się różnym szkodnikom i chorobom.

Astry to rośliny, które prawidłowo posadzone i zadbane, ozdobią działkę ogrodową w sezonie jesiennym. Na tle ogólnego więdnięcia wprowadzą do niego jasne kolory i radosne nuty.

Wielu hodowców kwiatów przyciąga taką roślinę jak wieloletnia aster: sadzenie i dbanie o nią nie będzie trudne nawet dla początkującego. Kwiaty te doskonale nadają się do dekoracji ogrodów i krajobrazów. Ze względu na to, że wieloletnia aster szybko rośnie, tworzy piękne tło dla pąków innych roślin kwiatowych. Jest używany jako żywopłot, a nawet zielona rzeźba. Ponadto krzewy wieloletnie astry są idealnym wyborem dla tych, którzy chcą szybko i bezpiecznie ukryć brzydkie kąty ogrodu.

Dzięki ogromnemu wyborowi kolorów, wysokości i innych cech krzewów, kwiaty te stały się bardzo popularne wśród fanów, którzy chcą stworzyć oryginalny krajobraz na swojej stronie.

Oprócz gatunków wieloletnich ogrodnicy uprawiają coroczne astry. Są cenione za dużą różnorodność form. Najbardziej popularnymi gatunkami, które zdobyły miłość miłośników kwiatów, są piwonia, chryzantema, kuliste, igiełkowe astry. Wszystkie mają ograniczony czas wzrostu i wymagają corocznego wysiadania. Wygląd podobny do piwonii wygląda jak wysoki, rozłożysty krzew z podwójnymi kwiatami w kształcie języka. Grade Astra sferyczna przyciąga silnymi kwiatostanami oryginalnej formy. Aster Chryzantema powstaje w piramidalny sposób i wyróżnia się kolorami przypominającymi chryzantemę. Zobacz, jak sadzić aster na sadzonkach.

Opis wieloletniego krzewu asterowego

Kwiat krzewu asterowego jest byliną należącą do rodziny Aster lub Compositae. Roślina ta jest szeroko rozpowszechniona w krajach europejskich i Azji, można ją znaleźć w Afryce Północnej i Ameryce Północnej.

Ten okaz ma proste, rozgałęzione łodygi i może osiągnąć, w zależności od gatunku, wysokość 25-50 centymetrów. Roślina charakteryzuje się silnymi pędami, gęsto liściastymi liśćmi o wydłużonym kształcie. Z pędów ta wieloletnia roślina tworzy krzew o białych, różowych, liliowych, purpurowych, żółtych, czerwonych i innych kwiatach. Chińska Astra podoba się hodowcom kwiatów z kwiatostanami o różnych odcieniach w postaci koszy o średnicy do trzech centymetrów. Wzdłuż krawędzi kształt kwiatu jest scharakteryzowany jako trzcina. Wśród przedstawicieli są aster frotte oraz inne rodzaje kwiatostanów. Okres kwitnienia rośliny zależy od różnorodności wieloletnich astry i może być bardzo długi. Niektóre jesienne gatunki kwitną nawet przed pojawieniem się mrozów. Wczesne odmiany produkują kwiatostany od maja do czerwca, latem - od lipca do sierpnia.

Jakie są odwieczne astry?

Różnorodność gatunków, która oferuje aster garden, pozwala każdemu hodowcy znaleźć odpowiednią roślinę na ich miejsce. Stosowane jako uprawy do uprawy wieloletniej, krzewy te znacznie zmniejszają czas i koszty pracy związane z kształtowaniem krajobrazu.

Nowa belgijska Astra

Ten rodzaj roślin, takich jak wieloletnia Astra alpejska, na przykład odmiana Lady Blue, wyróżnia się wczesnym kwitnieniem. Kwiatostany tej odmiany zaczynają pojawiać się na początku pierwszych dni letnich. Roślina wyróżnia się niskimi pędami, które osiągają wysokość 30 centymetrów. Odmiana kwitnie bardzo obficie przez 30 dni i cieszy ogrodników niebieskimi, fioletowymi i liliowymi koszami o średnicy do sześciu centymetrów.

Inny rodzaj bylin - Novor belgijski aster lub sepybrinka, który ma wiele odmian. Wszystkie różnią się wysokością buszu. Są tu odmiany karłowatych astry (byliny graniczne), a także przedstawiciele osiągający wysokość około 160 centymetrów. Novobelgiyskoy Astra charakteryzuje się obfitym i długim kwitnieniem od pierwszego jesiennego miesiąca. Na każdym z pędów tego gatunku może pojawić się około 150 koszy kwiatowych. Małe kwiaty mogą być proste, półpełne lub frotte. Cechą kwiatostanów i pąków jest ich odporność na temperatury do -5 stopni Celsjusza. Wśród tych gatunków hodowcy kwiatów szczególnie lubią Astra Blue, która stanowi wspaniały dodatek do każdego ogrodu, tarasu lub klombu.

Aster okrywowy

Jednym z ulubionych typów wielu hodowców jest aster wrzosu, który nie wymaga specjalnych warunków pielęgnacyjnych. Jego długie i obfite kwitnienie pozwala na wykorzystanie tego okazu do dekoracji każdego klombu. Ze względu na fakt, że widok nachodzi na ziemię, projektanci krajobrazu lubią używać tego koloru do tworzenia różnych kształtów i oryginalnych figur ogrodowych. Cechą, dla której szczególnie ceniony jest aster okrywowy, jest zdolność przetrwania w temperaturach około -35 stopni Celsjusza. Wiele koszy z kwiatami wrzosu tworzy wrażenie pojedynczego dywanu. Plantatorzy kwiatów wiedzą, że aster jest odwiecznym asterem, a także ma tendencję do bardzo szybkiego wzrostu, dlatego eksperci radzą ograniczyć wzrost krzewów na całym obwodzie. Aby to zrobić, możesz użyć pasków żelaza, które są zalecane do kopania w ziemi.

W przeciwieństwie do wielu gatunków, wrzos wrzosu czuje się dobrze nawet w ciemnych miejscach. Jednak należy unikać pełnego odcienia.

Astra Nowa Anglia

Te astry różnią się wyglądem i zdolnością do wzrostu na dwa metry. Astra New England wygląda jak bardzo szczupły i potężny krzak z dużymi kwiatostanami wiechowymi. Na każdej łodydze można wyhodować około 25-30 koszy kwiatowych. Ten okaz rośnie bardzo słabo i prawie nie daje pędów. Każdego roku staje się wyższy i wygląda na mocniejszy. W przeciwieństwie do innych gatunków, krzew zaczyna się podobać kwitnienie znacznie później. Uwalniając kwiaty w ostatnich dniach września, ten aster jest kolorową ozdobą ogrodu, dopóki nie pojawi się śnieg.

Astra to krzew

Ta roślina ma bardzo szybki wzrost. Po trzech lub czterech latach aster krzewów tworzy zasłonę, która doskonale nadaje się do siedzenia. Wygląda jak kulisty krzew o wysokości 50 centymetrów. Lubią używać tego gatunku do uprawy wzdłuż granic i ścieżek. Na przykład hodowcy zakochali się w krzewie Astry Anneke i Jenny.

Wskazówki dotyczące sadzenia, hodowli i pielęgnacji kwiatów

Roślina może rozmnażać się na kilka sposobów: za pomocą zielonych sadzonek, dzieląc krzew lub nasiona.

Pierwsza z tych opcji obejmuje ukorzenienie sadzonek w szklarni przy stałym utrzymywaniu wysokiej wilgotności. W tej metodzie wierzchołki pędów o długości od pięciu do siedmiu centymetrów są cięte na początku lata. Sadzonki uzyskane z młodych pni, korzenie i rosną bardzo szybko, tworząc silne krzaki.

Rozmnażanie poprzez podzielenie buszu jest łatwą metodą, która pozwala bardzo szybko uzyskać kwitnącą roślinę. W jednym miejscu wieloletnia mieszanka asterów i innych gatunków może rosnąć do pięciu do sześciu lat. Jednak przy silnym wzroście krzewów ogrodnicy wolą je przesadzać, dzieląc na mniejsze krzewy. Najlepiej robić to co dwa do trzech lat. Wysokie rośliny nie powinny być sadzone bliżej niż 70-90 cm od siebie. Niskie kopie będą się dobrze czuć w odległości 30-50 centymetrów.

Do rozmnażania, dzieląc delenki od krzewu matki. Do tej procedury należy użyć ostrego noża. Każda delenka powinna mieć od trzech do pięciu silnych pędów. Najlepiej podzielić aster na wiosnę. W tym przypadku roślina rośnie znacznie szybciej i wchodzi w fazę kwitnienia. Rośliny zasadzone jesienią są zagrożone zamarznięciem i śmiercią, zanim jeszcze się zakorzenią.

Możliwe jest również sadzenie asterów z nasionami, jednak ta metoda nie zawsze daje pożądany rezultat dla początkujących. Materiał do sadzenia jest zbierany przed rozpoczęciem zimy i natychmiast sadzony na otwartym terenie. Niektórzy robią to wczesną wiosną. Głębokość nasion asteru wynosi od półtora do dwóch centymetrów. Następnie ziemię należy zwilżyć ciepłą wodą. Następnie trzeba ściółkować, używając kompostu i torfu. W ciągu tygodnia świeże nasiona zmienią się w kiełki. Nieco później roślina wymaga przerzedzenia, pozostawiając odstęp około 15 centymetrów między poszczególnymi okazami.

Możliwy jest również zimowy siew astry. Jest przeprowadzana w grudniu. Zaleca się propagowanie rośliny w ten sposób, jeśli głębokość śniegu nie przekracza dziesięciu centymetrów. Sadząc nasiona, ziemię należy pokryć suchym kompostem. Czasami z tej metody sadzenia sadzonki są bardzo słabe i nie wyglądają jak dobry materiał odmianowy. Ze względu na utratę zdolności kiełkowania rzadko stosuje się metodę rozmnażania tego typu kwiatów.

Podlewanie i karmienie astry

Roślina jest dość bezpretensjonalna, jednak zarówno wysoko aster jak i inne gatunki wymagają podlewania w okresie zasuszenia. Pędy potrzebują dodatkowej wilgoci podczas tworzenia pąków. Również aster w tym czasie powinien być karmiony nawozami mineralnymi. W tym celu nie używaj świeżego obornika. Najlepszym wyborem byłyby nawozy w postaci specjalnych suplementów, w tym cały kompleks minerałów, a także mieszanki fosforowo-potasowe. Niektórzy eksperci radzą co kilka lat mulczowania roślin po procesie cięcia, przy użyciu torfu i kompostu w równych proporcjach.

Zimujące krzewy Aster

Jesienią po pojawieniu się przymrozków pędy są cięte na poziomie gruntu. Eksperci zalecają mulczowanie gleby kompostem. Jesienna roślina asterowa jest raczej odporna na zimno, dlatego nie można jej zakryć na zimę.

Wybór miejsca na kulturę

Wielu ludzi lubi uprawę wieloletnich astry, ponieważ te krzaki są w stanie zadowolić się jasnymi kwiatami do późnej jesieni. Te byliny są bardzo lekkie. Zanim zasadzisz aster, zaleca się wybranie słonecznego miejsca z minimalną ilością wiatru. Niektóre gatunki można uprawiać w półcieniu. Ale w tym przypadku roślina zakwitnie później, a kosze kwiatostanowe nie będą tak bujne. Penumbra może być niebezpieczna ze względu na wysokie ryzyko mączniaka prawdziwego. Doświadczeni ogrodnicy nigdy nie wybierają zupełnie ciemnych miejsc do sadzenia tych krzewów. W cieniu wszystkie rodzaje astry praktycznie nie kwitną i bardzo często cierpią na szkodniki i choroby.

Wybór właściwej gleby

Wysocy przedstawiciele, a także karłowate astry dobrze rosną na luźnej i żyznej glebie z neutralną reakcją.

Biedna ziemia powinna być nawożona za pomocą próchnicy lub kompostu, kilka łyżek superfosfatu. Aby zmniejszyć kwasowość, zaleca się stosowanie mąki dolomitowej lub puszystego wapna w ilości 200 gramów. Potem wszystko powinno być wykopane tak głęboko, jak to możliwe. W przypadku uprawy gatunku takiego jak gwiazda Astra Wartburg, obniżony obszar ze stojącą wodą w ogóle nie pasuje. W takim przypadku zalecany jest dodatkowy drenaż. Dobrze nadaje się do tego drobny gruz. W glebie, w której zamierzają sadzić astry, można zrobić zarówno gruby piasek, jak i rzekę. Poprawia strukturę ziemi. Przed sadzeniem, miejsce musi pozbyć się chwastów, pomieszać ziemię i ją wypoziomować.

Bardzo odpowiednia do sadzenia astry jest gleba, na której wcześniej rosły nagietki lub nagietki. Nie należy sadzić tej rośliny na rabatach, gdzie wcześniej hodowano tulipany, goździki lub mieczyki. Ponieważ często cierpią na furazjozę, która powoduje infekcje grzybicze.