Aquilegia - bezpretensjonalne piękno w twoim ogrodzie. Sadzenie i pielęgnacja aquiley

Drzewa

Jeśli zapytasz hodowców kwiatów, czy lubią jaskry, najprawdopodobniej większość z nich odpowie negatywnie. Naturalnie, wszystkie te skojarzenia powstają z nieokreślonym, żółtym, pięciopłatkowym kwiatem, który występuje w wielu ogrodach. Jeśli jednak zadasz takie pytanie dotyczące ulubionego orlika, odpowiedź będzie dokładnie odwrotna. Oczywiście, zlewnia, ucieleśnienie piękna, prostoty i różnorodności odcieni, wiele rośnie z przyjemnością.

Czy miłośnicy wody wiedzą, że jest niczym więcej niż typowym przedstawicielem rodziny Buttercup? Nagle zgódź się! Chociaż z drugiej strony - pięć płatków, podobnych liści, rośnie w półcieniu, ma korzeń palowy, trujący. Wiele wspólnego.

Co jest specjalnego w aquilegii?

Ponad sto gatunków i odmian orlików uprawia się w ogrodach na całym świecie. W różnych krajach jej imię brzmi inaczej: „Orlik”, „but elfów”, „columbine (gołąb)”. W naszym kraju roślina ta nazywana jest najczęściej „zlewnią”. Ludzie zauważyli, że krople deszczu lub rosy spływają po liściach i gromadzą się u ich podstawy z tęczową dużą kulą, błyszczącą w słońcu. Zjawisko to spowodowane jest specjalną strukturą powierzchni liścia („efekt lotosu”), gdy woda ślizga się wzdłuż mikroskopijnych występów pokrytych wodoodporną folią, bez zalegania lub wchłaniania w tkankę rośliny.

Inną interesującą cechą orlika jest specjalna struktura halo kwiatowego. Płatki tworzą pozory lejka z ostrogami znajdującymi się z tyłu wyrostków. Takie odrosty - cechy odmiany lub gatunku - mogą być bardzo zróżnicowane - długie, krótkie, zakrzywione pierścieniem lub nieobecne w kwiatku. Tak, a płatki mogą mieć znacznie więcej niż pięć, zwłaszcza hybrydy frotte.

Jak rozwija się aquilegia?

Podobnie jak większość roślin wieloletnich, w pierwszym roku rozwoju aquilegia daje podstawową rozetę liści, grubą i dość dekoracyjną ze względu na pięknie rzeźbiony kształt liści i ich zielono-szary kolor. W drugim roku roślina wytwarza kilka łodyg kwiatowych, kwitnących, w zależności od odmiany, od końca maja do sierpnia. Pełnokolorowa roślina kwitnie tylko w trzecim roku.

Czas kwitnienia w zlewni wynosi 20-30 dni, a każdy pojedynczy kwiat to 10-20 dni.

O nasionach

Po ottsvetaniya owoce są związane (mnogolistovki), podobnie jak małe pudełka z wieloma przegródkami. Dojrzewają małe czarne błyszczące nasiona, bardzo trujące. Powinny być przechowywane tak, aby gospodarstwa domowe (zwłaszcza dzieci) nie miały do nich dostępu.

Nasiona mają doskonałe kiełkowanie przez cały rok, szczotkowanie kiełkowanie w pojemnikach lub samosiew wokół krzewu. Po roku szybkość kiełkowania gwałtownie spada i do 3 roku przechowywania jest całkowicie wygaszona.

W związku z tym, kupując nasiona aquilegia w sklepach, należy zwrócić uwagę na datę pakowania i wprowadzić poprawkę podczas siewu starego materiału do sadzenia.

Najpiękniejsze widoki i odmiany zlewni

Świat rośnie ogromna liczba gatunków orlików. Najczęstsze typy to:

Zlewnia alpejska (A. alpina). Świetnie nadaje się do uprawy w ogrodach skalnych i ogrodach skalnych ze względu na miniaturowe rozmiary i gęste kępy z jasnoniebieskimi kwiatami.

Zlewnia jest niebieska (A. caerulea). Ojczyzną jest Ameryka Północna, białe i niebieskie duże halo zdobią bardzo długie, 5-centymetrowe proste ostrza. Na podstawie tej odmiany opracowano wiele bardzo spektakularnych odmian: „Rosea” z podwójnymi czerwonymi kwiatami, „Citrina” z bogatymi płatkami cytryny i „Alba” ze śnieżnobiałą.

Bardzo dobra jest taka seria wysokich hybryd jak „Music F1” z naprawdę gigantycznymi kwiatami (10-12 cm) i „Origami F1”, nieco krótsza (do 60 cm), ale zaskakująco zróżnicowana w odcieniach.

Zlewnia jest zwyczajna (A. vulgaris), występująca w całej Europie. Gatunek ten stanowił podstawę ogromnej liczby mieszańców, różniących się kolorem, frotte, wysokością, a nawet cięciem arkusza. Przyjrzyjmy się pokrótce najpopularniejszym grupom odmian tego typu orlika:

Na przykład popularna seria Clementina, której kwiaty są uderzająco podobne do powojników, ale są dość niskie - 40 cm.
Seria Winki z uroczymi „rozetami” frotte o różnych odcieniach, odpowiednia na patio.
Odmiana Barlow, bardzo znana i popularna ze względu na eleganckie wykończenie kwiatów frotte z krótkimi ostrogami i pięknymi ażurowymi liśćmi.

Sadzenie aquilegii

Wybór lokalizacji

Zlewnia może być sadzona w pełnym słońcu iw półcieniu. Preferowane jest sadzenie orlików w półcieniu, rośliny wytwarzają większe i bardziej eleganckie kwiaty, ponadto kwitnienie trwa dłużej niż w ostrym słońcu.

Przygotowanie gleby

Orlik chętnie kwitnie nawet na skąpych (ale mokrych) glebach, jednak warto próbować wprowadzać złożone nawozy, aby zobaczyć, o ile więcej krzaków stało się, większe kwiaty i jaśniejsze kolory rogów.

Sadzenie aquilegii na otwartym terenie

Najczęściej sadzenie orlika odbywa się przez nasiona na otwartym terenie, czasami przy użyciu metody sadzenia.

Powyżej powiedziano, że nasiona aquilegii kiełkują łatwo. Są one zbierane niedojrzale, aby uniknąć samosiewu, są one podzielone na suche pomieszczenie i zasiane pod koniec lata lub wiosną.

Preferowany jest siew jesienny, ponieważ nasiona podlegają naturalnej stratyfikacji (przechodzą przez zimną stymulację). Odbywa się pod koniec sierpnia - na początku września.

W zacienionej części ogrodu przygotowuje się łóżko, wysiewa się nasiona, a pół centymetra pokrywa warstwa ziemi na wierzchu. Delikatnie podlewane. Z góry rośliny są mulczowane torfem lub humusem.

Wiosną można sadzić nasiona orlika w ziemi, gdy tylko śnieg się roztopi. W środkowym pasie - w kwietniu.

Przed siewem wiosennym ogrodnik powinien samodzielnie chłodzić nasiona w lodówce przez miesiąc (w pojemniku z mokrym torfem przed dziobaniem) lub pod śniegiem, zanurzając pudło z plonami w zaspie. Po tym mogą być zasiane w ziemi.

Łóżko z wiosennymi uprawami powinno być regularnie podlewane, unikając przesuszenia lub nadmiernego nawilżenia.

Gdy wiosna siewu pędy pojawiają się w ciągu 20-30 dni.

Po pojawieniu się pędów pritenyayut z jasnego słońca, nadal monitorować wilgotność gleby. Do grubego sadzenia przeprowadza się przerzedzenie, pozostawiając najsilniejsze sadzonki.

W procesie dalszego wzrostu musimy również przeprowadzić odchwaszczanie z chwastów i rozluźnić glebę wokół roślin.

W fazie 1-2 tego liścia (4-6 tygodni po wysianiu) sadzonki siedzą w stałym miejscu. Należy to zrobić bardzo ostrożnie, ponieważ na tym etapie umiera większość sadzonek zlewni. Głównym zadaniem jest zachowanie korzenia rdzenia w jak największym stopniu i wylądowanie go dokładnie w otworze, bez chowania go.

Ponadto ważne jest regularne podlewanie i ochrona przed palącym słońcem.

Rośliny są sadzone w stałym miejscu, gdy pojawia się na nich 5-6 prawdziwych liści.

Odległość przy sadzeniu 20 - 40 cm dla odmian o różnej wysokości.

Sadzenie sadzonek Orlika

Możesz uprawiać orliki i sadzonki. Siew na sadzonkach wyprodukowanych w marcu.

Przed siewem sadzonek, nasion, jak również przed sadzeniem wiosną, poddaje się stratyfikacji w lodówce lub w pudełku pod śniegiem przez 4-6 tygodni.

Gleba dla sadzonek przygotowanych z ziemi darniowej, próchnicy i gruboziarnistego piasku w stosunku 1: 1: 1. Przygotowane podłoże jest rozrzucone w pojemnikach, wyrównane, dobrze nawilżone.

Nasiona rozpraszają się na powierzchni, niezbyt grube, jeśli nasiona są świeże. Na wierzchu posypać cienką warstwą podłoża lub delikatnie docisnąć bez pylenia.

Następnie umieszcza się na kiełkowanie, optymalne dla szybkiego kiełkowania uważa się za temperaturę 16-18 stopni. Podłoże jest wilgotne.

Nad pokrywą zbiornika z folią lub opakowaniem, okresowo otwierane w celu wentylacji. Wreszcie, film usuwa się po kiełkowaniu.

Pędy pojawiają się w ciągu 10-14 dni.

Pod koniec kwietnia - na początku maja, kiedy na siewkach pojawiają się 2-3 prawdziwe liście, można przeprowadzić zbieranie. Wygodne jest nurkowanie roślin w kubkach torfowych do późniejszego sadzenia w otwartym terenie w stałym miejscu.

Podczas pobierania, jak wspomniano powyżej, ważne jest, aby ostrożnie umieścić korzeń w otworze, nie łamać, nie zginać i nie obracać.

Sadzenie sadzonek Orlik w otwartym terenie na stałe miejsce wyprodukowane w czerwcu.

Między roślinami wytrzymują odległość 20-40 cm od siebie, w zależności od wysokości odmiany.

Jak pomnożyć aquilegię

Obszar zlewiska jest raczej nie kapryśną rośliną w opiece i reprodukcji. Użyj następujących metod:

reprodukcja nasion
szczepienie,
podział buszu.

Rośnie aquilegia z nasion

Powielanie orlika przez nasiona opisano powyżej w sekcji „Sadzenie orlika”.

Proces ten jest dość prosty, jedyne, co jest trudne, to uzyskanie rośliny z nasion identycznych z rośliną mateczną, ponieważ wszystkie zlewnie wody w ogrodzie wzajemnie się przesłuchują.

Z jednej strony jest bardzo kuszące, aby działać jako hodowca i wybrać najpiękniejszą sadzonkę, w przeciwieństwie do jakiejkolwiek istniejącej hybrydy.

Z drugiej strony, aby zachować odmianę, która robi wrażenie, konieczne jest albo podzielenie krzewu (kopanie go i ostrożne cięcie kłącza nożem nożem), albo szczepienie, odcięcie części krzewu z rośliny macierzystej i ukorzenienie go w szklarni.

Sadzonki

Zlewnia jest rozmnażana przez sadzonki, jeśli potrzebujesz uzyskać nowe rośliny pożądanej odmiany (z reprodukcją nasion, cechy odmianowe prawdopodobnie nie zostaną zachowane).

Sadzonki używane na buszu aquilegia młodych rozet podstawowych. Są oddzielone i ukorzenione wiosną lub jesienią. Sadzonki wiosenne, które są oddzielone od rośliny macierzystej przed pojawieniem się liści, są bardziej skuteczne.

Wylot jest ostrożnie odrywany lub odcinany na powierzchni ziemi, a proszek jest cięty proszkiem stymulującym tworzenie korzenia.

W przypadku sadzonek przygotowuje się łóżko z lekkim podłożem, na przykład zwilżonym piaskiem lub mieszaniną piasku i torfu.

Wyloty pogłębione do 1 cm, zagęszczające podłoże wokół nich.

Delenki posadził na tym łóżku, aby ukorzenienia. Zanim pojawią się korzenie, należy utrzymywać wilgotność gleby, a następnie przełączyć się na bardziej umiarkowane podlewanie.

Sadzonki potrzebują pritenyat z jasnego słońca.

Najlepszy współczynnik przeżycia osiąga się w warunkach wysokiej wilgotności. W tym celu tymczasowa szklarnia może zostać zbudowana na ukorzenionych delenkach lub pokryta ciętymi plastikowymi puszkami z okresową wentylacją.

Uwięzione sadzonki są przesadzane na stałe miejsce w sierpniu (podczas sadzenia wiosną) lub na wiosnę (podczas sadzenia jesienią).

Na zimę sadzonki powinny być pokryte mrozem.

Dzielący się krzew

Podział buszu nie jest najdogodniejszym sposobem hodowli dla orlika. Uszkodzenie korzeni rośliny cierpi boleśnie i zajmuje dużo czasu w nowym miejscu. Podział z późniejszym siewem ma sens tylko dla starych, rozkładających się na pojedyncze rośliny, krzewów starszych niż 4-5 lat lub, jeśli konieczne jest rozmnażanie rzadkiej lub ulubionej odmiany, zachowując swoje cechy.

Kłącze jest kopane i cięte ostrym nożem, tak aby każda dywizja miała co najmniej 2-3 pąki.

Rośliny są sadzone w dołach przygotowanych w nowym miejscu, podlewane natychmiast po posadzeniu, a później - z długim brakiem deszczu.

Nawożenie takich krzewów nie prowadzi do powstania korzeni.

Pielęgnacja Aquilegia

Podlewanie

Aquilegia odnosi się do roślin odpornych na suszę. Podlewa się go podczas sadzenia lub przesadzania, a także w okresach suchych. Przy wystarczającej ilości opadów dodatkowe nawadnianie nie jest potrzebne.

Również w procesie dbania o aquilegię nie należy zapominać o terminowym odchwaszczaniu i okresowym rozluźnianiu gleby wokół krzaków.

Przeszczep

Dział wodny nie toleruje przeszczepu, dlatego powinien być przeprowadzany tylko w nagłych przypadkach

Top dressing

Nawozy są ważne dla dobrego wzrostu i kwitnienia orlika. Wiosną, na początku maja, kurtyny wodne zasilane są humusem (0,5 kg na krzew) lub azofoską (1 łyżeczka na krzew), na początku czerwca nawozami fosforowo-potasowymi, w sierpniu nawozami potasowymi.

Przygotowania do zimy

Dorosłe krzewy orlika są raczej odporne na zimno, a młode muszą być pokryte zimą lapnikiem lub włókniną.

Osobliwością orlika jest to, że podstawy liści roślin po wymarciu stają się częścią kłącza, dlatego z czasem korzenie zaczynają wystawać z ziemi. Dlatego pod krzewami starszymi niż 4 lata jesienią wylewają warstwę kompostu zmieszanego z próchnicą, która chroni korzenie przed mrozem i zapewnia roślinie dodatkowe pożywienie.

Dożywotni aquilegii

Aquilegia odnosi się do roślin wieloletnich, ale rośliny rosną w nasadzeniach nie dłużej niż 4-5 lat. W starszych roślinach centralna część zaczyna umierać i rozpada się na kilka roślin potomnych, w wyniku czego krzew traci efekt dekoracyjny. Następnie jest podzielony i umieszczony lub zastąpiony nowym.

Aquilegia w projektowaniu krajobrazu

Orliki można stosować w kompozycjach ogrodowych na różne sposoby. Skutecznie i jasno patrzy na pojedyncze lądowania i sadzi je zarówno na otwartym terenie, jak iw doniczkach.

Wysokie odmiany dobrze wyglądają w połączeniu z irysami, łubinami, delphiniums, dzwonami, gospodarzami, astilbe.

Niskie odmiany nadają się do tworzenia rabatok oraz w ogrodach skalnych w połączeniu ze zbożami, kamionkami, rozchodnikami.

Łóżka z krzaków akvilegiya o różnych kolorach wyglądają prosto i malowniczo.

Rosnące problemy

Ogólnie rzecz biorąc, zlewnia jest dość zdrową rośliną, ale w okresie długotrwałych deszczów może wpływać na nią mączniak prawdziwy. Aby zachować dekoracyjność buszu, należy go traktować roztworem jednego z preparatów: Scor, Chistotsvet, Tiovit Jet (zgodnie z instrukcją przygotowania) lub sody kalcynowanej (1 łyżka na 5 litrów wody).

Orlik lub zlew Uprawa z nasion Sadzenie i pielęgnacja Zdjęcie i wideo

Aquilegia (łac. Aquilegia) - dekorativnozvetstvuyushchy wieloletnia roślina z rodziny jaskier. W ludziach są nazwiska Orlik, zlewnia. Naukowcy obejmują około 100 gatunków orlików żyjących w górzystych regionach północnej części planety. Uprawia się około 35 gatunków.

Istnieje kilka opinii dotyczących pochodzenia nazwy. Niektórzy uważają, że słowo „aquilegia” pochodzi z połączenia aqua (woda) z legere (zbieranie). Według innych, nazwa rośliny pochodzi od łacińskiego słowa „orzeł” (aquila).

Kwiat Orlika - dość pospolita roślina, często używana w kompozycjach kwiatowych na rabatach. Ponadto kwiat jest wymieniony w światowej sławy dziełach sztuki. Szekspir w dziele „Hamlet” wspomina o kwiatku Columbine (w Anglii, jak nazywają tę roślinę), który Laertu podaje swojej siostrze Ofelii. Widać to także na obrazach, ponieważ w średniowieczu był to symbol Ducha Świętego.

Aquilegia White Barlow Aquilegia vulgaris Biały Barlow

Pełny cykl jego rozwoju, roślina przechodzi w dwa lata. W pierwszych miesiącach cyklu, na samym końcu sesji, rośnie nowy punkt wznowienia. Kiedy kończy się kwitnienie, na jesieni pojawia się rozeta podstawna. W następnym roku zielenie wokół gniazdka staje się nowe, ponieważ stare ginie. Z rozety rośnie kwiat z kwiatami i liśćmi łodygi.

Aquilegia wychodzi do wyjścia

Mają długie ogonki, płytki liści są rozcięte na triady. Liście rosnące na łodygach nie mają ogonków liściowych, płytki liściowe są trójlistkowe. Charakterystyka kwiatów jest następująca: pojedyncza, w różnych kolorach (żółty, biały, niebieski, fioletowy, karmazynowy, wielobarwny), opadająca, o różnych rozmiarach, często płatki lub działki z ostrogami niezbędnymi dla rośliny do gromadzenia nektaru.

Ostrogi rosną w alpejskiej, olimpijskiej, zwykłej, żelaznej, kanadyjskiej, niebieskiej, złotej, kalifornijskiej akwegenie i Skinner aquilegii. Gatunki te rosną w Europie i Ameryce. Rośliny rosnące w Chinach i Japonii tworzą kwiaty wolne od zarodników. Dział wodny tworzy owoce w postaci wielu liści, zawierających jasne, małe, trujące czarne nasiona, które pozostają świeże przez 12 miesięcy.

Aquilegia wyrastająca z nasion Kiedy sadzić?

Jak wyhodować orliki z nasion

Najtańszym sposobem na rozmnażanie rośliny jest zasianie. Kwiaty Orliki z nasion są pięknie uzyskiwane w domu.

Istnieją dwa sposoby siewu orlika:

Sadzenie nasion aquilegii bezpośrednio w ziemi - najłatwiejszy sposób rozmnażania

1. W łóżku ogrodowym. Doświadczeni ogrodnicy zalecają siew w dniu zbioru nasion bezpośrednio na ziemię. Wiosną nasiona wylęgną się, łatwo zakorzenią się w ziemi, staną się silniejsze, a później kiełki można przesadzić na stałe miejsce.

2. Siew aquilegii w domu. Kto nie może natychmiast zasiać zlewni, zebrać nasiona i umieścić w chłodnym miejscu do wiosny: będzie to rozwarstwienie orlików, jak naturalne. Materiału nasiennego nie można tak przechowywać, ale lepiej jest mieszać go z mieszanką gleby, aby kiełkowanie nie pogorszyło się. Wiosną, na początku marca, wyjmują nasiona z lodówki, usuwają ślady gleby, sadzą w pojemnikach z lekką, ale obficie podlewaną glebą. Pędy kiełkują przez długi czas, lepiej jest, jeśli pojemnik jest pokryty folią, aby wywołać efekt cieplarniany. Gdy tylko zobaczysz kiełki, film należy usunąć. Orlik wyrasta z nasion w domu po około 2 miesiącach: do tego czasu możliwe będzie przesadzenie roślin do ziemi.

Idealne podłoże jest następujące:

piasek;
liść ziemi;
humus, wszystkie w równych ilościach.

Nasiona umieszcza się na wierzchu ziemi, a następnie posypuje tą samą warstwą 3 mm. Pojemnik jest przykryty jutem i umieszczony w ciemnym miejscu o optymalnej temperaturze kiełkowania 16-18 ºC.
Utrzymuj ziemię stale wilgotną, ponieważ normalna ilość wody jest ważnym składnikiem skutecznie rosnącego orlika z nasion.
Zielone kiełki wykluwają się w 7-14 dni. Kolejni ogrodnicy oczekują utworzenia pierwszych dwóch prawdziwych liści. Jest to sygnał, że roślinę można delikatnie zanurzyć w osobnych kubkach.

Miesiąc później możesz wylądować na otwartym terenie. Podobny moment przypada na szczyt wiosny - w kwietniu i maju.

Film o sadzeniu orlika z nasion:

Piękno bardzo dobrze reaguje na podstawową opiekę, więc z pewnością nie będzie żadnych problemów z uprawą.

Sadzenie i pielęgnacja Aquilegia na otwartym polu

Niedoświadczeni ogrodnicy muszą wiedzieć dwie rzeczy na temat lądowania zlewni - jak to zrobić i kiedy. Rozważ je bardziej szczegółowo.

Orlik roślinny

1. Podczas sadzenia orlika w ziemi. Zielone sadzonki zastępcze latem, na początku czerwca. Pierwsze miejsce uprawy w ziemi nie jest głównym, ale służy tylko do hodowli. Kiedy młoda roślina dostanie się do otwartej gleby, musisz upewnić się, że nie wpadnie ona w bezpośrednie światło słoneczne, w przeciwnym razie zieleń się po prostu spali.

W sierpniu sadzonki są przenoszone do stałego siedliska. Nie możesz wybrać miejsca, które powinno być w cieniu, i zasadzić roślinę tam, gdzie chcesz, ponieważ uformowane krzaki nie giną z powodu światła słonecznego. Jedynym brakiem mieszkania w słońcu jest mniejszy czas kwitnienia, najgorsze cechy samych kwiatów. Roślina zaczyna kwitnąć przez 24 miesiące po wysiewie i staje się w pełni rozwiniętym krzewem pod koniec trzeciego roku.

Zdjęcia z lądowania i opieki Aquilegii

2. Jak wylądować na otwartym terenie. Aquilegia jest bezpretensjonalną rośliną, dlatego rośnie na każdej glebie, ale preferuje luźne, wilgotne i lekkie podłoże humusowe. Aby kwiat rozwijał się lepiej, przed posadzeniem go w ziemi, poletka rozluźnia się, kopie, miesza ziemię z kompostem i humusem, dodając ją w ilości 1 wiadra na metr sześcienny ziemi.

Kopnij pierwsze 20 cm głębokości.
Następnie wytwarzaj orliki w tempie 10-12 jednostek na metr kwadratowy.
Liczba kwiatów może się różnić w zależności od ich wielkości, wysokości, celów łóżek kwiatowych.
Duże orliki rosną w optymalnej odległości 40 cm, a małe - 25 cm.

Sadząc rośliny w takim odstępie czasu, należy je monitorować, ponieważ aquilegia jest samosiewna. Można jednak pozwolić na taki wzrost, a po 5 latach usunąć zasadzone stare rośliny, pozostawiając młodych, którzy sami sami.

Jaki rodzaj podlewania lubi opiekę?

Zdjęcia kwiatów Aquilegia

Zasady pielęgnacji wszelkich kwiatów oznaczają przestrzeganie agrotechniki: podlewanie, utrzymywanie gleby w optymalnym stanie, karmienie i pielenie, zapewniające normalny rozwój. Jeśli mówimy o aquilegii, roślina ta uwielbia wilgoć, a to ze względu na specyfikę systemu korzeniowego. Kwiat ten zakorzenia się głęboko w ziemi, więc nie jest używany do suszenia z powodu braku wilgoci.

Dumne piękno nie toleruje obecności chwastów na miejscu, zwłaszcza w młodym wieku. Dlatego musimy wykonywać częste odchwaszczanie, a także rozluźniać glebę dla dłuższego zatrzymywania w niej wilgoci. Roślina musi być regularnie karmiona, aby uzyskać piękne i długotrwałe kwitnienie.

Górny opatrunek jest przeprowadzany dwa razy w sezonie.

Pod koniec wiosny dodaje się mieszaninę superfosfatu, azotanu i soli potasowej w ilości odpowiednio 50 g, 25 gi 15 g na m². A bliżej połowy lata dodaje się do ziemi roztwór dziewanny. Ta ilość nawozu jest więcej niż wystarczająca.

Rozmnażanie wegetatywne orlika: sadzonki i dzielenie buszu

Aquilegia vulgaris

Kwiat ten można wytwarzać na miejscu nie tylko przez siew, ale także przez rozmnażanie wegetatywne. Orliki kwiatowe z powodzeniem przenoszą sadzonki i dzielą krzew. Ta ostatnia metoda jest praktykowana dość rzadko, tylko jeśli jest to konieczne, aby rozcieńczyć bardzo ważną odmianę. Wynika to z faktu, że roślina dość boleśnie przeżywa moment dzielenia buszu. Po pierwsze, aquilegia ma bardzo długie korzenie, a po drugie, są kruche, więc roślina nie przetrwa dobrze po takich operacjach.

Jeśli nie można uniknąć podziału

Podnoszą najbardziej dojrzałe krzewy (3-5 lat), które wiosną całkowicie usuwa się z ziemi, starając się zachować wszystkie korzenie. Następnie myją dolną część rośliny, a jej wierzchołek jest prawie całkowicie odcięty, pozostawiając jedynie niewielką pęd i najświeższe liście.

Przekrój podłużny dzieli duży korzeń wraz z łodygą na dwie części, dzieląc się w taki sposób, że każda nowa roślina ma co najmniej dwa pąki odnawiające i parę małych korzeni. Po cięciu odsłonięte obszary korzeni są posypywane węglem drzewnym, po czym oddzielone rośliny rosną przez pewien czas w pudełkach, a korzenie się i dostosowują do tak drastycznej interwencji.

Szczepienie - łatwiejszy proces hodowania aquilegii

Jest on również przeprowadzany wiosną, przed utworzeniem nowego systemu liści. Znalezienie młodego pędu, pocięcie go razem z „piętą”. Następnie nałóż korzeń narzędzia na spód przyciętej części, a następnie posadź łodygę w szklarni.

Zaimprowizowana szklarnia nie może być dotykana przez dziesięć dni, stale monitorując obecność wilgoci w glebie. Po 3-4 tygodniach cięcie jest uważane za w pełni ukorzenione i gotowe do przesadzenia na otwartą przestrzeń, aby zapewnić stałe miejsce do uprawy.

Choroby aquilegii, szkodniki

Aquilegia double aquilegia winky double red white

Najczęściej roślina cierpi na objawy szarej zgnilizny, rdzy, mączniaka prawdziwego. Pierwsza choroba musi być zaciekle zwalczona, spalając wszystkie dotknięte liście. Rdza może być traktowana przez dodanie produktów siarkowych lub mieszaniny siarczanu miedzi i roztworu mydła do roztworu do opryskiwania.

Na roślinie czasami osiada mączniak, biała grzybowa płytka, z której można się tylko pozbyć - do traktowania zieleni koloidalnym roztworem siarki i zielonego mydła do prania. To rozwiązanie naprawdę działa i ma wpływ na zdrowie roślin.

Jeśli weźmiemy pod uwagę szkodniki owady, najczęściej na kwiat wpływają mszyce, łopaty, nicienie, przędziorków. Powinny być zwalczane przy pomocy actellic, karbofos, pasty z krwawnika. Jeśli mówimy o nicieniach, lepiej jest zapomnieć o rosnącym na tym terenie aglocjuszu, ponieważ jest on beznadziejnie zainfekowany i wymaga długiego leczenia akarycydami.

Orlik po kwitnieniu

Aquilegia Nora Barlow Aquilegia Nora Barlow Zdjęcie

Orlik jest atrakcyjny tylko podczas kwitnienia. Gdy kwiaty wyschną, łodygę można usunąć przez cięcie w pobliżu wylotu. Resztki zdrowych roślin są wysyłane do kompostu, ale jeśli coś zostanie uderzone, zostanie podpalone, aby w przyszłości nie zainfekować gleby chorobami lub szkodnikami.

Jeśli chcesz zebrać nasiona, nie ścina się najlepszych łodyg kwiatowych, lecz pozostawia, aż nasiona dojrzeją. Aby zapobiec spadaniu ziaren na ziemię, na owoce wkładają opatrunki z gazy, do których zbierane są nasiona. Czas po zakończeniu kwitnienia jest najlepszy dla reprodukcji. Możesz posadzić nasiona na zimę, podzielić krzew, przeprowadzić inne manipulacje.

Zimowanie aquilegia

Przed zimą trzeba przygotować roślinę na zimno. Stare krzewy w wieku 4-5 lat zaczynają wydobywać się z ziemi z korzeniami, co niekorzystnie wpływa na rozwój młodej zieleni w przyszłości i kwitnienie. Aby tego uniknąć, po przycięciu orlika na zimę konieczne jest zamknięcie wybrzuszonych korzeni humusem zmieszanym z torfem. Dzięki tej operacji roślina otrzyma ochronę przed mrozem i nowymi składnikami odżywczymi, co jest niezbędne podczas zimowania.

Rodzaje orlików

Chociaż naukowcy z natury odróżniają ponad 100 rodzajów orlików, większość z nich nie jest uprawiana kulturowo. W kwietnikach można znaleźć tylko następujące typy.

Alpejskie orliki (Aquilegia alpina). Mała roślina o wysokości 30 cm (do 80 cm na nawożonej glebie). Ma luksusowe kwiaty o średnicy 8 cm, niebieskie, z krótkimi zakrzywionymi ostrogami. Czas kwitnienia - czerwiec-lipiec.

Aquilegia flabellata. Wysokość rośliny jest większa - 60 cm, ale kwiaty są mniejsze - do 5-6 cm Liście w rozetce są trójlistkowe, na długich ogonkach. Kwiaty mają bardzo zakrzywione długie ostrogi. Jedna szypułka zawiera do 5 niebiesko-fioletowych kwiatów o słabej krawędzi marginalnej. Taki aquilegia dobrze znosi mróz, szybko się rozmnaża, ma wysoki stopień samozasiewania.

Aquilegia vulgaris William Guiness

Aquilegia vulgaris. Ma wysokość 40-80 cm, rośnie w Europie. Kwiaty mają średnicę 5 cm, a kolor jest od niebieskiego do fioletowego. Dotyczy to dzikich okazów. W kulturze istnieją różne odmiany, które mają różne kolory, stopień frotte, niektóre z ostrogi, inne bez. W Rosji gatunek ten najlepiej nadaje się do uprawy, ponieważ przeżywa w temperaturze -35 ° C;

Aquilegia hybrida. Różne odmiany tego gatunku uzyskuje się podczas hybrydyzacji aquilegia vulgaris i niektórych gatunków amerykańskich. Roślina jest bardzo wysoka, do 1 metra. Niektóre odmiany mają ostrogi różnej wielkości, niektóre nie. Gatunek wyróżnia się dużymi podwójnymi lub prostymi dziewięciocentymetrowymi kwiatami.

Aquilegia chrysantha

Aquilegia chrysantha. Kwiat pochodzi z Ameryki. Ma ładny złoty kolor i duże ostrogi. W Rosji można go z powodzeniem uprawiać, ponieważ dobrze znosi zimę i suszę. Mimo że gatunek ten nie jest zbyt popularny wśród nas, prośby o niego rosną ostatnio.

Aquilegia canadensis kanadyjski

Kanadyjski orlik (Aquilegia canadensis). Pochodzi z Ameryki Północnej, ma czerwono-żółty kwiat i proste ostrogi na płatkach. W przeciwieństwie do poprzedniego, gatunek nie toleruje suszy, a także bezpośredniego światła słonecznego. W naszej okolicy nie ma popularności.

Aquilegia atrata dark aquilegia

Aquilegia atrata. Jest pochodzenia europejskiego. Wysokość rośliny - 30-80 cm, kolor liści jest szary, kwiaty - ciemnofioletowy. Kwiaty są małe, 3-4 cm każda, z krótkimi ostrogami. Gatunek różni się tym, że pręciki znacznie wystają ponad kwiaty. Czas kwitnienia - maj-czerwiec. Idealny do wzrostu orlika ciemnego w półcieniu. Gatunek ten jest używany do hodowli hybryd o ciemnych kwiatach. Używane w cięciu.

Orlik olimpijski olimpijski Aquilegia

Olimpijski Orlik (Aquilegia olympica). Rośnie na Kaukazie, w Azji Mniejszej, w Iranie. Średnia wysokość to 30-60 cm, łodyga ma gęste owłosienie. Niebieskie kwiaty dorastają do 10 cm średnicy. Czas kwitnienia - maj-czerwiec.

Aquilegia skinneri Aquilegia Skinner

Skinvile aquilegia (Aquilegia skinneri). Gatunki północnoamerykańskie, charakteryzujące się średnią mrozoodpornością (do -12 ° C). Kwiaty w kolorze czerwonym i żółtym, proste płatki na płatkach.

Aquilegia Aquilegia barlow

Orlik barlowski to gatunek o dużych kwiatach, kwiaty osiągają średnicę 10 cm. Wygląda na bardzo elegancki podwójny perianth. Wyśmienite płatki stają się ostrogi. Rośnie w półcieniu, kwitnie do jesieni.

To oczywiście nie wszystkie rodzaje pięknych kwiatów, które są ciekawymi hodowcami kwiatów i hodowców. W ogrodach i rabatach można spotkać orliki olszy alpejskiej, drobnokwiatowej, dwukolorowej, niebieskiej, Bertoloni, zielonkawej, alkalicznej, żelazistej, syberyjskiej i innych.

Sadzenie i pielęgnacja Aquilegia w rozrodzie podlewania na otwartym polu

Rodzaj aquilegia należy do rodziny jaskierów i obejmuje około stu gatunków, z których 35 jest uprawianych, a kwiat ten nazywany jest również zlewnią lub orlikiem. Jest to wieloletnia roślina zielna, której ojczyzną są górzyste regiony półkuli północnej.

Treść

Ogólne informacje

Ta roślina rozwija się od dwóch lat. W pierwszym powstaje nerka odbudowująca, która w okresie jesiennym tworzy krzew liściasty. Wiosną liście umierają i rodzą się nowe, a wśród nich wyrzuca się szypułkę, która oprócz kwiatów pozostawia na niej liście.

Kwiaty Orlik są pojedyncze, mają różne kolory, które zależą od odmiany, są też odmiany z podwójnymi i wielokolorowymi kwiatami. Po kwitnieniu powstaje owoc - wielolistny. Nasiona orlika są trujące, mogą być wysiewane przez cały rok, a potem tracą zdolność kiełkowania. Ze wszystkich uprawianych gatunków najczęściej uprawia się aquilegię:

Odmiany i rodzaje

Orlik jest gatunkiem alpejskim, który dorasta do 30 cm, ale na glebie odżywczej może osiągnąć pół metra lub nawet więcej. Ma duże kwiaty, pomalowane na różne odcienie niebieskiego.

Aquilegia w kształcie wachlarza lub Akita ma krzewy o wysokości powyżej 50 cm, tworzy długie liście na długich ogonkach. Kwiaty o średnicy około 6 cm, mają ostrogi. Lepiej wytrzymać umiarkowane zimno niż krewni.

Orlik zwyczajny dorasta do 80 cm, kwiaty są małe - do 5 cm, pomalowane na niebiesko. Stało się materiałem dla wielu odmian o różnych typach kwiatów: prostym, frotte, z ostrogi i bez. Ten gatunek jest jednym z najbardziej odpornych na zimno i może łatwo przetrwać nasze przymrozki.

Hybryda Aquilegia jest uzyskiwana w wyniku hybrydyzacji orlika zwyczajnego z innymi gatunkami. Wysokość krzewu zmienia się w zależności od odmiany, to samo dotyczy ostrogi na kwiatach, jak również koloru tego ostatniego.

Aquilegia złoty kwiat jest rzadko uprawiany tutaj, chociaż dobrze znosi zimno i nie boi się susz. Wyróżnia się pięknymi złotymi kolorami.

Kanadyjski Orlik jest również rzadko spotykanym gatunkiem, ale ma pełny potencjał do uprawy, ponieważ słabo leczy suchość, ale dobrze się koi w zacienionych obszarach.

Ciemne orliki uznano za podstawę do tworzenia odmian o ciemnych kwiatach, ponieważ kolor ich kwiatostanów jest purpurowo-ciemny.

Lądowanie i opieka Aquilegia

Wraz z nadejściem czerwca należy rozpocząć sadzenie orlika. Po pierwsze jest sadzony do uprawy. Jednocześnie wybrane jest zacienione miejsce, aby słońce nie paliło młodych kwiatów.

Stały przeszczep miejsca wykonano pod koniec lata lub wiosną przyszłego roku. Obszar ten może być już w słońcu, ale jego gałęzie będą mniejsze, a kwitnienie jest nieco krótsze, dlatego zaleca się sadzić w półcieniu.

Rośliny uzyskane z nasion nie będą rosły w pierwszym roku, a będą rosły tylko w trzecim roku życia.

Sadzenie aquilegii

Gleba dla orlika nie jest podstawowym kryterium, ale lepiej jest sadzić kwiaty w luźnej glebie próchnicznej, która przed posadzeniem jest wykopywana humusem.

Konieczne jest sadzenie krzewów, aby na jednym metrze kwadratowym było około dziesięciu roślin. Jeśli widok jest wysoki, podczas lądowania należy obserwować odległość 40 cm między osobami. Między niskimi stopniami 25 cm.

Roślina ta jest łatwo rozmnażana przez samosiew i szybko zajmuje obszary, więc musisz przebić się przez roślinę. Ale czasami hodowcy kwiatów opuszczają samosiew, ponieważ z wiekiem krzewy orlika stają się mniej piękne, a następnie są wykopywane, a młode samosiewy pozostają na miejscu.

Podlewanie Orlików

Opieka nad orlikami nie jest szczególnie trudna. Orlik uwielbia wilgoć, ale dzięki głębokim korzeniom cierpi na nie tylko w upale.

Po nawadnianiu gleba wokół rośliny musi zostać rozluźniona i wolna od chwastów, co jest szczególnie ważne, gdy rośliny są młode, ponieważ można je po prostu stłumić.

Karmienie Orlika

Jeśli chodzi o nawóz, wystarczy kilka razy w okresie letnim. Wraz z początkiem sezonu wegetacyjnego, dodaj 50 gramów superfosfatu, 15 gramów soli potasowej i 25 gramów saletry na metr kwadratowy.

Możesz również zrobić silnie rozpuszczoną dziewanny - wiadro na metr kwadratowy. Za drugim razem robią ten sam nawóz po półtora miesiąca.

Przy zanikaniu kwiatów konieczne jest przycięcie pędów rośliny do wylotu liści. Jeśli chcesz zbierać nasiona, nie rób tego.

Pod koniec kwitnienia, na początku jesieni, można dokonać podziału krzewów i ich siedzenia. W tym okresie zasiewają także nasiona na zimę.

Z wiekiem kłącze rośliny zaczyna być widoczne z ziemi. Przed hibernacją będzie musiała być pokryta kompostem torfowym, który jednocześnie będzie odgrywał rolę nawozu i ściółki ochronnej przed mrozem.

Uprawa nasion Aquilegia

Jak już wspomniano, aquilegia jest łatwo propagowana przez samosiew. Jeśli chcesz siać nasiona gdzie indziej, siej je jak tylko je zbierzesz.

Jeśli chcesz zasiać je wiosną, trzymaj materiał w chłodnym miejscu. Najlepiej mieszać je z podłożem i wkładać do lodówki.

Wraz z nadejściem wiosny nasiona są oddzielane od gleby i sadzone w glebie z próchnicy, piasku i ziemi liściastej w równych frakcjach. Aby to zrobić, umieść materiał na glebie i posyp go na wierzchu, tworząc warstwę 3 mm. Pojemnik z nasadzonymi nasionami należy przykryć gazetą i trzymać w cieniu w temperaturze 17 ° C, od czasu do czasu łatwo go podlewać, aby podłoże nie wyschło.

Wraz z pojawieniem się dwóch prawdziwych liści młode rośliny muszą zanurkować w glinę. A następnie wykonywane są czynności opisane na początku ostatniej sekcji. Również orlik może być rozmnażany wegetatywnie.

Reprodukcja Aquilegii przez podzielenie buszu

Do podziału krzewu bardzo rzadko, kiedy trzeba zapisać specjalną odmianę. Cały problem tkwi w głębokim czułym kłączu kwiatu: jest bardzo bolesny przy przesadzaniu i oddzielaniu.

Jeśli jest nadal potrzebny, wykonaj procedurę wczesną wiosną lub jesienią. W tym celu pobiera się dorosłą roślinę, ostrożnie usuwa z podłoża i myje.

Pędy są odcinane na 6 cm i tylko kilka młodych zostaje z liści. Następnie kłącze jest cięte, aby każda delenka miała parę pąków przywracających i małych korzeni.

Wszystkie kawałki są sproszkowane węglem, a następnie kawałki korzenia są wysiewane w pojemnikach z lekką i żyzną glebą. Powstałe rośliny, wiele młodych chorych.

Rozmnażanie orlika przez sadzonki

Inną metodą wegetatywną jest szczepienie. Wiosną, przed pojawieniem się liści, należy pociąć łodygę „piętą”, potraktować krój środkiem do ukorzenienia i posadzić go w szklarni lub w glebie pod plastikową butelką.

Butelkę można usunąć tylko za półtora tygodnia, więc trzeba ją podlać. Generalnie, uformowanie korzeni zajmuje około miesiąca, po czym możliwe będzie przeszczepienie rośliny do innego obszaru.

Choroby i szkodniki

Najczęściej aquilegia jest dotknięta przez mączniaka prawdziwego, rdzę i gnicie.
Organy kwiatu z szarą zgnilizną muszą zostać pocięte i spalone, a to samo dzieje się, gdy pojawia się rdza.
Szara zgnilizna nie jest traktowana, a jeśli za bardzo się rozprzestrzeniła, kwiat musi zostać zniszczony.
Rdza może być zwalczana mieszanką Bordeaux.
Gdy zaleca się mączniaka prawdziwego, zalecane są środki grzybobójcze.

Z szkodników na orliki, przędziorek najczęściej przywiera - walczy z akarycydami, mszycą - może być traktowany wodą ze skórek cytrusowych lub atellic. Szufelka może zostać zniszczona środkami owadobójczymi, ale nicienie są prawdziwym problemem. Wyprowadzenie ich jest niezwykle trudne i najprawdopodobniej będzie musiało zniszczyć rośliny i zmienić miejsce uprawy.

Orlik: sadzenie i pielęgnacja, uprawa nasion

Autor: Marina Chaika 05 lutego 2019 Kategoria: Rośliny ogrodowe

Aquilegia plant (łac. Aquilegia) lub zlewnia, lub Orlik, należy do rodzaju bylin zielnych z rodziny Buttercup. Według różnych źródeł w górskich regionach półkuli północnej rośnie od 60 do 120 gatunków roślin. W kulturze hoduje się około 35 gatunków. Istnieją różnice zdań co do pochodzenia nazwy łacińskiej: niektórzy twierdzą, że pochodzi ona od słów aqua - „woda” i legere - „zbierać”, podczas gdy inni uważają, że nazwa opiera się na słowie aquila, co oznacza „orzeł”.

Orlik jest od dawna znany w świecie hodowców kwiatów i nie tylko. Wspomina się o tym również w fikcji, na przykład w Hamlecie, Ofelia oferuje bratu Laertesowi kwiat Kolombiny (jako brytyjskie nazywanie aquilegia). A na obrazach średniowiecznych artystów kwiat orlika symbolizował obecność Ducha Świętego.

Treść

Posłuchaj artykułu

Sadzenie i opieka nad orlikami (w skrócie)

Sadzenie: siew nasion do gleby natychmiast po zbiorach lub w marcu w przypadku sadzonek po rozwarstwieniu materiału siewnego, a następnie sadzenie sadzonek w otwartym terenie w czerwcu.
Kwitnienie: czerwiec-lipiec.
Oświetlenie: jasne światło słoneczne lub półcień.
Gleba: lekka, luźna, wilgotna, bogata w próchnicę.
Podlewanie: rzadkie, ale regularne, przy suchej gorącej pogodzie - częste.
Opatrunek: 1-2 razy w sezonie z pełnym nawozem mineralnym lub organicznym w postaci płynnej.
Rozmnażanie: nasiona, sadzonki i dzielenie buszu.
Szkodniki: mszyce, przędziorki, nicienie, miarka gąsienic.
Choroby: rdza, mączna rosa, szary rozkład.

Opis orlika kwiatowego

Kwiaty Aquilegia mają dwuletni cykl rozwojowy: w pierwszym roku rodzi się punkt odnowienia u podstawy pędu, z którego do jesieni, po kwitnieniu, tworzy się podstawowa rozeta. Wiosną liście tej rozety obumierają, pojawia się druga generacja liści, tworząc rozetę, od środka której pojawi się kolec, a na niej - liście i kwiaty. Liście rozety z orlika - na długich ogonkach, dwa lub trzy razy potrójnie rozcięte i łodyga - siedząca, trójlistkowa. Kwiaty Orlików są samotne, opadające, różnią się w zależności od rodzaju i odmiany wielkości i koloru: są kwiaty niebieskie, żółte, białe, karmazynowe, fioletowe, dwukolorowe, a także łączące kilka odcieni.

Kwiaty wielu gatunków są wyposażone w ostrogi - puste wyrostki płatków lub działek, w których gromadzi się nektar. Gatunki ostrogi obejmują europejskie i amerykańskie typy orlików - alpejskie, żelaziste, olimpijskie i zwyczajne, a także niebieskie, kanadyjskie, skinner, złote i kalifornijskie. Japońskie i chińskie gatunki orlików kwitną bez ostrogi. Owocem orlika jest wielolistny, mały, lśniący, czarny trujący nasiona, który pozostaje żywotny przez około rok.

Rośnie aquilegia z nasion

Jak uprawiać aquilegię z nasion? Najlepiej jest siać orliki w glebie natychmiast po zebraniu nasion, a wiosną, gdy pojawiają się pędy, przeszczep je do stałego miejsca. Ale jeśli musisz odłożyć siew do wiosny, przechowuj nasiona w niskiej temperaturze.

Aby zimą nasiona orlika nie straciły kiełkowania, miesza się je z ziemią i umieszcza w lodówce.

Wiosną, w marcu, nasiona są myte z ziemi, wysiewane w skrzynkach z dobrze zagęszczonym i podlewanym lekkim podłożem próchnicy, piasku i liściastej ziemi w równych proporcjach. Rozłóż rozłożone nasiona na drobnym sicie, wylej warstwę gleby na 3 mm i przykryj pudełko gazetą lub workiem. Przechowywać pojemniki z uprawami w zacienionym pomieszczeniu w temperaturze 16-18 ºC, zwilżając górną warstwę gleby w razie potrzeby z butelki z rozpylaczem. Kiełki pojawiają się zwykle po tygodniu lub dwóch od daty siewu. Kiedy pojawia się pierwsza para prawdziwych liści - zwykle dzieje się to pod koniec kwietnia lub na początku maja - sadzonki są przeszczepiane do bardziej odżywczej, gliniastej gleby.

Sadzenie aquilegii

Kiedy sadzić akvilegiyu

Kiełki Aquilegia są sadzone w otwartym terenie w czerwcu, ale nie na stałe miejsce, ale do uprawy. Pamiętaj, aby zasłonić młode sadzonki przed palącym słońcem. W miejscu, gdzie będą rosnąć przez kilka lat, młode i dojrzałe młode orliki są sadzone w sierpniu lub wiosną przyszłego roku. Miejsce lądowania dojrzałego orlika może znajdować się w półcieniu i na słońcu. W jasno oświetlonych obszarach termin ich kwitnienia jest nieco krótszy, a kwiaty są mniejsze i słabsze niż kwiaty okazów, które rosną w półcieniu. Orlik uprawiany z nasion kwitnie w drugim roku i osiąga pełną dojrzałość w trzecim.

Jak sadzić orliki

Aquilegia jest mało wymagającą rośliną do gleby, ale nadal rośnie lepiej na luźnych, lekkich, wilgotnych glebach próchnicznych. Aby poprawić skład gleby, kopać ją przed sadzeniem orlika próchnicą lub kompostem w ilości jednego wiadra nawozu na 1 m³. Głębokość kopania wynosi około 20 cm, są one sadzone w taki sposób, że na metr kwadratowy przypada 10-12 roślin, w zależności od odmiany lub gatunku. Wysokie formy orlika są sadzone w odległości 40 cm od siebie, niewymiarowe - w odległości 25 cm.

Uważaj, że orlik ma tendencję do rozsiewania nasion do gleby, więc bądź przygotowany na walkę z samosiewem.

Ale niektórzy hodowcy kwiatów pozwalają roślinom rosnąć samosiewnie, ponieważ w ciągu 5-6 lat, kiedy zasadzone przez ciebie krzaki starzeją się i tracą dekoracyjność, można je wykopać, pozostawiając wyhodowane młode rośliny na klombu.

Aquilegia - Pielęgnacja

Jak dbać o aquilegię

Jak zwykle główną troską o aquilegię jest podlewanie, karmienie, rozluźnianie i pielenie gleby wokół rośliny w okresie aktywnego wzrostu. Aquilegia uwielbia pić, ale ponieważ system korzeniowy wnika głęboko w ziemię, rzadko cierpi na brak wilgoci, z wyjątkiem poważnej suszy. Usuwaj chwasty w czasie, zwłaszcza gdy młode i krótkie pędy; rozluźnij ziemię po podlaniu lub deszczu, aby wilgoć nie odparowała szybko z powierzchniowej warstwy gleby i nie nakarmiła orlika, aby znalazła najlepszą formę. Dwa razy w lecie nawożą obszary aquiley: na początku aktywnego wzrostu nawozami mineralnymi - 50 g superfosfatu, 15 g soli potasowej i 25 g azotanów na 1 m² i nieskoncentrowany roztwór dziewanny w ilości 1 wiadra na 1 m². Wystarczy dwa karmienia latem.

Reprodukcja orlika

Oprócz metody nasiennej do hodowli orlika w kwiaciarstwie stosuje się również rośliny wegetatywne - dzieląc krzew i szczepienie.

Podział krzewu jest stosowany tylko w skrajnych przypadkach, gdy konieczne jest zachowanie jakiejś szczególnie cennej formy lub odmiany. Faktem jest, że system korzeniowy orlika leży bardzo głęboko, a kruche korzenie nie tolerują procedury przeszczepu i podziału. Jeśli nadal musieliście uciekać się do tej metody, wybierzcie wczesną wiosną lub wczesną jesienią krzew o wieku 3-5 lat, kopcie go bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić drobnych korzeni, zmyć je z ziemi, odciąć wszystkie pędy na wysokości 5-7 cm i wszystkie liście, z wyjątkiem dwóch lub trzech najmłodszych, następnie przeciąć korzeń palowy wzdłuż na pół, tak aby każda połowa miała dwa lub trzy pąki odnawiające i kilka małych korzeni, posypać nacięcie kruszonym węglem i posadzić delenki w pudełkach z lekką, ale odżywczą mieszanką gleby. Najprawdopodobniej będą długo chorować.

Powielanie orlika przez cięcie jest znacznie łatwiejsze. Wiosną, zanim liście rozkwitną, młody pęd orlika jest wycinany „piętą”, dolny koniec jest traktowany Kornevinem i sadzony w szklarni lub w ziemi, ale pod plastikową butelką w luźnej glebie, a najlepiej w piasku rzecznym gdzieś w cieniu słońca.. Konieczne będzie podlewanie bez zdejmowania pokrywy, którą można wyjąć tylko w ciągu dziesięciu dni w celu wentylacji. Po ukorzenieniu trwa około 3-4 tygodni, po czym wykopuje się i przesadza do stałego miejsca.

Szkodniki i choroby aquilegii

Z chorób dotykających orlika należy wymienić mączniaka prawdziwego, szarą pleśń i rdzę. Części rośliny dotknięte szarą pleśnią muszą zostać usunięte i spalone, a także liście pokryte plamami rdzy. Ale jeśli szarej zgnilizny nie da się wyleczyć żadnymi preparatami, rdzę można kontrolować przez rozpylanie preparatów zawierających siarkę lub wody z mydłem z siarczanem miedzi.

Najczęściej jednak aquilegia cierpi na mączniaka prawdziwego - na liściach i łodygach pojawia się biała grzybica, pod którą liście się zwijają, brązowieją i obumierają. Aby pozbyć się grzyba, należy spryskać rośliny roztworem siarki koloidalnej z zielonym mydłem.

Aquilegia - „Wdzięczna zlewnia”: lądowanie i opieka. Aquilegia - gatunki, odmiany, sadzenie aquilegia, pielęgnacja, wyrastanie z nasion, rozmnażanie

Złoty (Aguilegia chrysantha) to wieloletnie zioło o prostych łodygach do 100 cm wysokości. Liście są jasnozielone z małymi płatkami. Kwiaty są pełne wdzięku, liczne, o średnicy 4 - 4,5 cm.

Aquilegia należy do rodziny Buttercups z białymi, niebieskimi lub fioletowymi kwiatami pięciu płatków. Istnieje około 120 gatunków orlików, z których większość jest dzikich. Ze względu na swoją nazwę, obszar zlewiska, aquilegia jest zobowiązana do zbierania kropel deszczu i rosy w koronie. Nawiasem mówiąc, orlik jest uważany za symbol amerykańskiego stanu Kolorado.

Rosnące orliki

Nasiona orlika posiane w maju - czerwcu bezpośrednio do ziemi, lekko posypane torfem. Pędy pojawiają się od 15 do 20 dnia. Lub jesienią, w październiku, natychmiast na otwartym terenie, tak aby nasiona orlika uległy naturalnej stratyfikacji.

Aby uzyskać bardziej stabilne kiełkowanie, nasiona aquilegii muszą być wystawione na niskie temperatury przed wysiewem w skrzynkach sadzonek. Aby to zrobić, w marcu nasiona miesza się z niewielką ilością ziemi i zamraża w śniegu lub trzyma w lodówce przez tydzień. Po kiełkowaniu pojemnik z sadzonkami można umieścić na oknie. Możliwy jest również siew Podzimny. Aquilegia preferuje dobrze osuszone gleby.

Sadzonki Aquilegia powinny być sadzone od końca maja - na początku czerwca, kiedy zagrożenie mrozem się skończy, zgodnie z następującym wzorem sadzenia: optymalna odległość między roślinami w sadzeniu grupowym wynosi 30 x 35 cm.

Dbałość o aquilegia polega na podlewaniu, odchwaszczaniu z chwastów, poluzowaniu gleby, nawożeniu. Jeśli pojawią się szkodniki, leczyć środkami owadobójczymi. Aby zapobiec chorobom gnilnym i grzybiczym, należy przeprowadzić profilaktyczne spryskiwanie fitosporyną, mieszanką Bordeaux lub innymi znanymi preparatami.

Aquilegia kwitnie na następny rok w czerwcu - 30 lipca - 35 dni. Kwitnienie jest bardzo obfite. Na długie kwitnienie oderwać wyblakłe kwiaty, a także podczas kwitnienia spędzić nawożenie nawozami mineralnymi zawierającymi kompleks NPK.

2639 02/15/2019 6 min.

Aquilegia jest jedną z najpiękniejszych bylin, którą możesz uprawiać na swojej stronie. Niedawno w naszym kraju był reprezentowany przez 1-2 odmiany, ale dziś każdy ogrodnik może cieszyć się różnorodnością kwiatów.

Aby zlewnia (druga nazwa kwiatu) mogła prawidłowo rosnąć i przez wiele lat cieszyć się jasnymi kwiatostanami, ważne jest, aby przestrzegać zaleceń dotyczących jej pielęgnacji.

Opis instalacji

Aquilegia to bezpretensjonalna roślina wieloletnia z rodziny ranunculus, która zazwyczaj osiąga wysokość 100 cm, ma wdzięczne wielosegmentowe kwiaty o średnicy około 4,5 cm, liście są jasnozielone z małymi płatkami. Toleruje różne warunki pogodowe, w tym suszę, mimo że roślina jako całość uwielbia wodę.

Aquilegia kwitnie w czerwcu i lipcu, ale dzięki szybkiemu przycinaniu pożółkłych liści można przedłużyć ten okres do końca lata. Sadzenie takich krzewów można przeprowadzić w dowolnym momencie, w tym jesienią (na zimę). Wiele odmian krzewów jest odpornych na mróz, dlatego bardzo dobrze rosną w naszym klimacie.

Ma kwiat i drugą nazwę „zlewnia”, którą otrzymał za ogromną ilość wody zebranej przez jego płatki po deszczu. Kwiaty Orlików są uważane za uzdrowienie. W medycynie ludowej istnieje kilka przepisów na przygotowanie z nich wywaru, głównie do płukania. Aquilegia jest aktywnie wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Wprowadza się go do łóżek, wykorzystywanych do dekoracji działek ogrodowych, przynajmniej - kompozycji kwiatowych.

Główne odmiany

Istnieje 120 odmian roślin, w tym 40 uprawianych hybryd, uzyskanych głównie przez krzyżowanie europejskich i amerykańskich orlików. Rośliny mogą mieć jasny kolor, najczęściej - dwukolorowy. Istnieją próbki odcieni fioletu, żółtego, liliowego, niebieskiego i czerwonego.

Wszystkie hybrydy aquilegii są obfite w nasiona i zachowują swoje właściwości w kolejnych pokoleniach, więc ich hodowla jest łatwa. Ważne jest tylko przestrzeganie zasad kiełkowania kwiatów i dalsze dbanie o to.

Najbardziej spektakularne odmiany roślin:

„Żółta Królowa” - jedna z niewielu kochających ciepło odmian o żółtych kwiatostanach;

Winky jest odporną na mróz odmianą orlika z prostymi łodygami i kwiatami skierowanymi do góry.

„William Guinness” - hybryda jasnych fioletowych odcieni, mająca szczególnie długie kwitnienie.

„Alpine Columbine” to niskiej jakości do tworzenia zjeżdżalni alpejskich.

„Barlow” - orlik z dużymi aksamitnymi płatkami.

„Klejnot” to niska hybryda, która dobrze rośnie na skalistym terenie.

Subtelności uprawiania akwili z nasion

Orlik propagowany jest na dwa główne sposoby:

dzieląc busz (rzadko używany, zawsze w celu zachowania ort);
nasiona.

Te ostatnie powstają w szypułkach i przez dojrzałość są formowane w pudełka. Aby nie rozpraszały się chaotycznie, zaleca się, aby hodowca podążał za rośliną w momencie dojrzewania skrzynek i przycinał je, zanim całkowicie się otworzą. Pudełka z nasionami lub posadzone w ziemi (na miesiące zimowe) do głębokości 1,5 cm lub suszone aż do wiosny w chłodnym ciemnym miejscu.

Podczas sadzenia nasion na wiosnę zaleca się wysiać je pod folię. Temperatura gleby powinna wynosić około 18 stopni. Podlewanie roślin odbywa się co 4 dni. Dzięki temu harmonogramowi można oczekiwać kiełków w ciągu 24 dni. Po przejściu filmu można go usunąć, a oto, jak wyglądasz, czytając artykuł.

Orlik, choć ma zastosowanie w medycynie tradycyjnej, jest nadal trującą rośliną. Dlatego w trakcie pracy z nim, w szczególności zbierania nasion, zaleca się noszenie rękawic.

Aby lądowanie było tak skuteczne, jak to możliwe, należy wziąć pod uwagę takie subtelności pracy:

Nasiona na miesiąc przed siewem powinny być przechowywane w lodówce.
Ziemia dla orlików jest również warta przygotowania specjalnego, najlepiej do tego celu nadaje się mieszanka ziemi, piasku i próchnicy.
Dzięki tej metodzie siewu nasiona należy umieścić na głębokości 0,5 mm.

Gdy tylko sadzonki utworzą gęsty zielony dywan, roślinę można przesadzić na otwarty teren. Zaleca się, aby w tej chwili nie było przymrozków. Pożądane jest wykonanie prac pod koniec maja.

Sadzenie kwiatów

Dalsza praca z aquilegią odbywa się w następujący sposób:

Rośliny, które urosły do 2-3 arkuszy, starannie wykopują, aby nie uszkodzić korzeni i przeszczepione do oddzielnych doniczek.
Miesiąc później powstałe sadzonki są przenoszone na otwarty teren, gdzie są sadzone w odległości 20 cm od siebie.

Szczególną uwagę podczas pracy z orlikami na miejscu w okresie przesadzania roślin spod folii należy przekazywać kwiatom zasianym na zimę. W maju są one odchwaszczane i sadzone w odległości 20 cm od siebie.

Aquilegia jest całkowicie bezpretensjonalna w opiece nad rośliną, która nie wymaga specjalnej opieki na ziemi jakiegokolwiek rodzaju. Wskazane jest sadzenie jej krzewów w półcieniu - tam rosną lepiej. W słońcu roślina staje się płytka. Głównymi czynnościami w opiece nad rośliną będą pielenie i rozluźnienie. Orlik potrzebuje dobrego podlewania i obfitych nawozów, w którym to przypadku kwiat szybko rośnie, a jego właściciele unikną wielu chorób roślin.

Przydatne środki w opiece nad taką rośliną to odnawianie gleby (wykonywane raz w roku) i nawożenie roztworem dziewanny. Robi się to, gdy w akwilei znajduje się mały i blady kwiatostan, co wskazuje na brak składników odżywczych w glebie, jak to się dzieje, można to zrozumieć, czytając ten artykuł.

Podlewanie

Aquilegia jest rośliną kochającą wodę, która jest pożądana do obfitego i częstego podlewania. Gleba kwiatu powinna zawsze pozostać mokra. Idealną opcją nawadniania dla orlika jest naśladowanie deszczu. Możesz to zorganizować za pomocą nowoczesnego systemu nawadniania. Harmonogram nawadniania zależy od wybranej odmiany rośliny.

Jeśli nie można często podlewać kwiatów, należy obficie podlewać. Aquilegia ma rozwinięty system korzeniowy i jest łatwy do radzenia sobie ze zwiększoną ilością wilgoci.

Nawóz

W maju opatrunek korzeniowy przeprowadza się za pomocą nawozu organicznego „Agricola 7” lub „kwiatu”, którego mieszaniny przygotowuje się dla danej rośliny w stężeniu 1 łyżeczki na 10 litrów wody.
W czerwcu korzenie są traktowane roztworem mocznika (1 łyżka stołowa na 10 litrów wody) lub nitrophoska (2 łyżki stołowe na 10 litrów).
Po kwitnieniu aquilegia jest nasycona mocznikiem (w tych samych proporcjach) lub roztworem potasu.

Właściwe trzymanie opatrunku pozwoli roślinie kwitnąć prawie przez całe lato, dlatego wdrożenie tego punktu opieki powinno być podejmowane bardzo ostrożnie.

Wideo

Szczegóły dotyczące uprawy i opieki nad orlikami przedstawiono w poniższym filmie.

Przygotowania do zimy

Przed nadejściem zimnej pogody krzew zostaje odcięty o jedną trzecią. Jeśli zima ma być zimna, trzeba pokryć korzenie warstwą torfu lub starych liści - zapewni to dodatkową ochronę krzewu w przypadku gwałtownego spadku temperatury. Z góry możesz jeść łapy.

Nie ma potrzeby przesadzania rośliny na zimę - dobrze znosi takie warunki pogodowe. Konieczne jest przeniesienie go tylko raz na 3-5 lat, aby zachować bogactwo kwitnienia.

Walka z chorobami i szkodnikami

Orlik jest podatny na rozkład z nieograniczonym podlewaniem. Roślina nie toleruje zacienionych miejsc, tutaj może pojawić się mączniak prawdziwy - choroba charakteryzująca się pojawieniem się białego kwiatu na liściach. Te ostatnie stają się brązowe i szybko spadają. Najbardziej skuteczną metodą walki z tą chorobą jest roztwór siarki. Ze swoim działem wodnym dotknięty orlik jest leczony dwa razy w tygodniu, po czym choroba ustępuje.

Uszkodzenie mączniaka prawdziwego

Innym częstym problemem takich roślin jest szara pleśń. Jego charakterystyczną cechą są ciemne wodniste plamy. Pozbądź się przeciwności losu może być przy użyciu roztworu nadmanganianu potasu lub fungicydów. Konieczne jest przetwarzanie rośliny przy pierwszych oznakach choroby, uszkodzone liście należy usunąć.

Jeśli chodzi o szkodniki, które są niebezpieczne dla orlika, wśród nich najbardziej niebezpieczne są gąsienice i mszyce. Niszczą całą roślinę w ciągu kilku dni. Skutecznym lekarstwem na nie jest podstawa. Neem zaleca się leczyć młodą roślinę w celu zapobiegania.

Klęska orlika

Stopniowe żółknięcie buszu w drugiej dekadzie lipca nie jest odstępstwem od normy. Wskazuje na naturalne wymieranie liści. Jeśli w tym okresie zostaną obcięte o jedną trzecią, wiosną roślina da nowe pędy.

Wniosek

Ogólnie rzecz biorąc, aquilegia jest bardzo bezpretensjonalnym i łatwym w pielęgnacji kwiatem, który może stać się ozdobą ogrodu na różnych szerokościach geograficznych. Aby jak najdłużej zadowolić twoje oko, musisz wybrać odpowiednią hybrydę dla warunków klimatycznych uprawy i przestrzegać ogólnych zaleceń dotyczących pielęgnacji. W tym przypadku roślina zachwyci Cię przez kilka lat z rzędu.

Dla tych, którzy nie mogą poświęcić dużo czasu na daczy, aquilegia będzie prawdziwym darem: sadzenie i uprawianie nie jest wcale trudne, nawet dzieci mogą wykonywać tę pracę. Opiekę nad klombem można również powierzyć młodszemu pokoleniu - nie będą w stanie zrujnować kwiatów z dobrego powodu. Ta roślina składa się z wielu legend i legend, a nadano jej wiele bardzo wyrazistych nazw: „Kwiat złej kobiety”, „Herbata lwa”, „Dom spotkań”, „Pięć ptaków razem”, „Kolekcja wody” Chrześcijanie już dawno czcili tę roślinę, uważając jej płatki za święte dary, wykorzystując kwiat jako talizman.

Niezwykły kwiat w twoim domku

W zależności od odmiany, aquilegia może dorastać do 20 cm i do 1 m. Tę funkcję można wykorzystać przy projektowaniu klombu: sadząc kwiaty we właściwej kolejności, można uzyskać piękną wielopoziomową kompozycję. Jeszcze przed początkiem kwitnienia fabuła zostanie ozdobiona fantazyjnymi liśćmi pokrytymi kwiatem o niezwykłej kolorystyce. Krople wody nie rozprzestrzeniają się na prześcieradle, ale zbierają się w musujące kulki, a następnie toczą się na ziemię. Patrząc na to zdjęcie, natychmiast przypominam sobie inną nazwę aquilegii - zlewni.

Na początku lata kwitną pojedyncze kwiaty lub całe skupiska jasnych pąków. Każdy z pięciu płatków przetoczył się w rodzaj leja z ostrzem na końcu. Kwiatostany występują w różnych odcieniach, często mają podwójny kolor, istnieją odmiany z podwójnymi płatkami. Hodowcy wyprowadzili gatunki o bardzo dużych kwiatach, mogą osiągnąć rozmiar 10 cm, jeśli roślina otrzymuje dobrą opiekę.

Jeden kwiat cieszy oko tylko przez tydzień, ale nowe pąki są wymieniane, a kwietnik jest pokryty kolorowym dywanem przez około miesiąc. Potem pojawiają się strąki, w których nasiona dojrzewają. Kiedy nadejdzie czas, ziarna wyleją się na ziemię i dadzą życie nowym roślinom. Jeśli nie usuniesz powstających pędów, tworzą one te zarośla i utrudniają pielęgnację ogrodu kwiatowego.

Gdzie rozkwitnie najpiękniejsza klomba?

Nie martw się, jeśli aquilegia zakorzeni się na miejscu: uprawa tego kwiatu jest dostępna w każdych warunkach. Możesz sadzić go w każdej glebie, pod palącym słońcem lub w najciemniejszym kącie - rośliny zakorzenią się i rozwiną. Tylko jeśli twój cel nie jest eksperymentem na przetrwanie roślin ozdobnych, ale aby uzyskać piękny układ kwiatów, stwórz bardziej komfortowe warunki dla krzewów.

Pod gorącym słońcem kwiaty będą małe, rzadkie i szybko znikną. W pełnym cieniu rośliny będą słabe, mogą łatwo zostać zaatakowane przez patogeny i szkodniki. Najlepszą opcją jest półcieniu, gdy w najgorętszym czasie klomb jest pokryty palącymi promieniami, a rano i wieczorem jest dobrze oświetlony. Niskie odmiany można uprawiać pod drzewami i krzewami.

Naprawdę nie lubię ciężkiej gliny lub bagnistej gleby. Jeśli chcesz, aby roślina dała Ci jasne, bujne kwiaty, zadbaj o to również. Nie bądź leniwy, aby zrobić drenaż, jeśli wody są wysokie, jałowe tereny wzbogacają się w torf i humus. Wszystkie prace będą musiały być wykonane raz, wtedy krzewy będą się rozwijać w tym miejscu przez co najmniej 6 lat i nie będą wymagały skomplikowanej opieki.

Co jest lepsze do sadzenia?

Najprostszy sposób na propagację nasion akvilegiyu. Możesz zbierać zboże na własnej stronie, ale mogą one nie zachowywać jakości odmianowej. Ten kwiat jest rośliną wieloletnią, a w latach przed zestarzeniem się krzewu hodowcy wydobędą nowe, jeszcze piękniejsze gatunki. Po co używać niewiarygodnych nasion, gdy można kupić dobre, bardziej nowoczesne nasiona co 6 lat? Lepiej jest zdobyć jesienią i natychmiast zasiać na otwartej przestrzeni przed zimą. Nasiona można sadzić wiosną, ale trzeba wykonać dodatkową pracę na stratyfikacji.

Nasiona Aquilegii szybko tracą zdolność kiełkowania. Kupując, spójrz na datę wydania i kup tylko ostatnie nasiona roślin.

Metody hodowli wegetatywnej są mniej niezawodne. Aquilegia źle się zapuszcza po przeszczepie, jej uszkodzone korzenie są trudne do odzyskania, mogą gnić. Podział krzewu można przeprowadzić tylko na roślinach nie młodszych niż 3 lata. Wiosną ostrożnie wykopać całą podziemną część kwiatu, spłukać ją z zablokowanej ziemi. Ostrożnie przeciąć główny korzeń i posypać uszkodzony obszar zmiażdżonym węglem drzewnym. Odetnij większość liści i posadź roślinę w grządce.

Propaguj zlewnię i sadzonki. Na wiosnę zerwać młode pędy i leczyć dolną część stymulatora wzrostu korzeni. Gałązki trzymają się luźnej gleby, aby rosnąć. Dopóki rośliny nie zakorzenią się, nie zasłaniają ich gorącym słońcem i często spryskują je wodą.

Odległość między krzewami zależy od rodzaju kwiatu. Najniższe krzewy można sadzić po olbrzymich, 20-metrowych gigantach - po 40 cm. Jeśli słońce bardzo rzadko zagląda do ogrodu kwiatowego, należy zwiększyć odległość, aby surowe zakażone powietrze nie zastygło. Możesz hodować kwiat w pobliżu pni drzew i krzewów, jego silny system korzeniowy będzie w stanie znaleźć puste przestrzenie między kłączami upraw drzew i uzyskać przyczółek w glebie.

Łatwa pielęgnacja dla Aquiley

Dbałość o orliki na świeżym powietrzu jest prosta, ale nadal wymaga niewielkiej opieki. Każdej wiosny dokładnie sprawdzaj swoją plantację. Silne korzenie orlika mogą wypchnąć wierzch bulwy z gleby - wypełnić ją kompostem lub torfem. Roślina nie boi się suszy, jej długie korzenie sięgają wielkich głębokości, tylko kwitnienie bez wody nie będzie jasne i soczyste. Nie pozwól, aby aquilegia cierpiała z pragnienia, kocha stale wilgotną ziemię. Podlewaj kwietnik, gdy wysycha, a aby wykonać tę procedurę rzadziej, kop hydrożel w ziemi.

Nawożenie Orlik może być 2 razy w sezonie: na początku sezonu wegetacyjnego i po kwitnieniu. Używaj złożonych nawozów, mają wszystkie niezbędne składniki. Jeśli pierwsze kwiaty wydawały ci się małe i przyćmione, wtedy krzaki są głodne i proszą o dodatkowe karmienie. Podlewaj ziemię roztworami odżywczymi, a kwietnik natychmiast stanie się bardziej kolorowy i bujny.

Gdy kwiaty znikną, pokrój łodygi łodygami kwiatów, a ozdobne rozety liści ozdobią klomb do późnej jesieni. Jeśli chcesz zbierać nasiona, zdejmij strąki, gdy ich kolor stanie się brązowy, i wysusz je w pomieszczeniu. Nie możesz śledzić, kiedy ziarno pęknie i ziarna spadają na ziemię.

Po 6 latach krzew starzeje się, tracąc swoje piękno. Wykop stare instancje i zastąp je młodymi roślinami. Bez względu na to, jak ostrożnie wycinasz suszone łodygi kwiatów, niektórym z nich udaje się wyrzucić nasiona na ziemię, a na łóżku pojawi się młody wzrost. Możesz pozwolić, aby kwiaty rozmnażały się same, tylko wygląd takich krzewów najprawdopodobniej cię zawiedzie. Rośliny Pereopylennye często tracą swoje cechy odmianowe, stają się mniej piękne. Ta opcja jest odpowiednia do tworzenia kwitnących trawników, które nie wymagają opieki, wypełniania pustych miejsc na stronie, ale kolorowa kompozycja z samosiewem nie będzie działać.

Jeśli chcesz zbierać nasiona odmian, zasiej kilka krzewów w oddzielnym obszarze. Rośliny nasienne każdego gatunku muszą znajdować się w dużej odległości od siebie.

Choroby i szkodniki

Aquilegia jest odporny na większość chorób. Ale gdy mączniak jest uprawiany w bliskim sąsiedztwie i wilgoci, może uderzyć w liście. Jeśli widzisz biały kwiat, natychmiast potraktuj rośliny preparatami zawierającymi miedź. Zaleca się przeprowadzenie trzech takich procedur w odstępie 7 dni.

Jeśli plamy, gnijące lub wyschnięte obszary pojawiły się na częściach rośliny, infekcja wirusowa lub grzybicza uderzyła w kwiat. Żadne metody leczenia ani wzmocniona opieka zwykle nie przynoszą rezultatów, a podczas próby wyleczenia chorego okazu czynnik sprawczy choroby rozprzestrzenia się na inne ule. Rozkop uszkodzone rośliny i spal je, a resztę sadzenia potraktuj środkami dezynfekującymi.

Szkodniki rzadko atakują orliki, ale czasami można zauważyć na liściach...

Traktuj klomb kwiatem środkami owadobójczymi lub naparami ziołowymi. Aby zapobiec sadzeniu przez szkodniki i patogeny, sadzić wokół krzewów i dbać o ogród kwiatowy.

Wniosek

Piękna klomba z brakiem czasu na tworzenie jest bardzo prosta. Aquilegia pasuje do każdego projektu, a dbanie o nie jest wcale skomplikowane. Korzenie roślin nie zamarzają nawet w ciężkim mrozie, ani palące promienie słońca, ani cień kwiatu nie są straszne. Aquilegia odnosi się do tych rzadkich bylin, które najłatwiej rozmnażają przez nasiona, a po posadzeniu rośnie na otwartym terenie przez co najmniej 6 lat.

Niezwykłe kwiaty pokryją obszar kolorowym dywanem, a wczesną wiosną i późną jesienią rzeźbione, lekko niebieskawe liście dodadzą dekoracyjności domkowi letniemu. Szczególnie piękny będzie ogród kwiatowy podczas deszczu i silnej rosy. Ten kwiat nosi drugie imię bez powodu - zlewnia: krople nie rozchodzą się na liściach, ale zbierają się w duże kulki. Jeśli rzadko chodzisz do domku i nie możesz zapewnić opieki niegrzecznym roślinom, orliki roślinne, a strona zawsze będzie wyglądać atrakcyjnie.

Kto by pomyślał, że „buty elfów” to nie tylko buty z poskręcanymi końcówkami i dzwonkami noszonymi przez małych bajkowych mężczyzn. Okazuje się, że takie niesamowite imię przypisuje się jednemu z przedstawicieli flory - kwiatowi zwanemu Orlikiem. Oczywiście, ta nazwa jest naukowa (łac. Orlik), ale wśród florystów nazywana jest również gołębicą, orłem, zlewnią itp. Wszystkie te imiona mają swoje niezwykłe pochodzenie, nawet legendarne, mityczne. Naprawdę piękna roślina o pięknych kwiatach, która ma podobny kształt do magicznych storczyków z odległych krawędzi! Ani jeden ogrodnik nie odmówiłby obecności tak przystojnych mężczyzn. Jednak taka radość jest dostępna tylko dla mieszkańców półkuli północnej, podczas gdy reszta ludności świata musi cieszyć się odmianami hybrydowymi tak zwanego „Orlika”, ale nawet one są miłe dla oka i wyglądają równie dobrze jak ich dziko rosnące odpowiedniki.

Opis

Według niektórych źródeł istnieje około 120 rodzajów tych kwiatów. Głównym siedliskiem są górzyste obszary krajów północnych. Zlewnia roślin jest byliną zielną i należy do rodziny Buttercup. Orlik posadzony w warunkach ogrodowych może dorastać do jednego metra. Zazwyczaj wysokość krzewu waha się od 30-40 cm, ale w okresie kwitnienia może rosnąć do 100 cm, z luźno rozgałęzionymi pędami. Kwiaty zlewni rozwijają się przez dwa lata. Najczęściej są samotne, lekko zwiędłe. Mogą mieć różne kolory i rozmiary, w zależności od ich przynależności do jednego lub innego rodzaju. Kwiaty Orlika mogą mieć małe ostrogi, które są źródłem nektaru.

Owocem orlika jest wielolistne, małe błyszczące czarne nasiona, które mają trującą właściwość.

Rodzaje orlików

Obecnie badano wiele gatunków i odmian tej rośliny, ale najpowszechniejsze z nich, które zakorzeniły się nie tylko w północnej części naszej planety, nie są aż tak liczne.

Alpejskie orliki

Sam w sobie jest mały, około 30 cm, ale w zależności od składu gleby może rosnąć jeszcze wyżej - 80 cm.Gatunek ten jest właścicielem dużych kwiatów, o barwie od jasnoniebieskiego do ciemnego odcienia. Szczyt kwitnienia przypada na koniec czerwca i początek lipca.

Zlew zwykły

Najpopularniejszy gatunek, który nie jest zbyt przerażający. Przedstawiciel gatunków europejskich na wysokości od pół do jednego metra. Ma małe kwiaty o średnicy 5 cm, które mogą mieć bardzo różne kolory. Niekultywowane odmiany tego gatunku są często purpurowe lub niebieskie. Ten typ jest najbardziej znany i ma wiele odmian.

Aquilegia Hybrid

Nazwa tego gatunku mówi sama za siebie. Udany wynik pracy hodowców. Roślina jest hodowana przez krzyżowanie gatunków amerykańskich i wspólnej zlewni. Może dorastać do jednego metra wysokości. Ma duże kwiaty o średnicy 10 cm, które mogą być zarówno frotte, jak i zwykłe.

Aquilegia tarasowa

Jest to jeden interesujący gatunek wśród orlików. Jej kwiaty są jednymi z największych wśród przedstawicieli tej rośliny, mogą mieć średnicę 10 cm, a dzięki niebieskawemu nalotowi liście wydają się aksamitne, dlatego ta nazwa.

Terry Aquilegia są bardzo odporne na mróz i nawet w zimie nie potrzebują schronienia.

Z tego powodu jest bardzo popularny wśród większości ogrodników. Ten gatunek ma wiele odmian, w różnych kolorach.

Aquilegia z kwiatów frotte

Niebieski Orlik

Elegancki przedstawiciel tego rodzaju. Wystarczająco wysoka roślina o liściach podobnych do koronki i kwiatów w postaci gwiazd, bezpretensjonalna i kwitnie niezależnie od jakichkolwiek czynników. Słodkie kwiaty „zlewiska niebieskiego” mają niebieski kolor z białym środkiem i osiągają duże rozmiary (około 10 cm średnicy). Toleruje zimę z powodu głębokich korzeni.

Orlik niebieski lub gołąb

Aquilegia złoty kwiat

Ten rodzaj orlika zyskuje ostatnio coraz większą uwagę i zainteresowanie. Właściciel dużego, nie opadającego, w przeciwieństwie do jej innych złotych kwiatów. Najczęstsze w szerokościach geograficznych Ameryki Północnej.

Obecnie, spośród wszystkich wymienionych powyżej typów, jest sporo takich, które są szczególnie interesujące dla ogrodników i kwiaciarni, a które mogą istnieć w klimacie umiarkowanym kontynentalnym. Na przykład: aquilegia vinka, aquilegia white, aquilegia waterhed, aquilegia Biedermeier, wachlarzowate, frotte white, barlow pink, pokój wodny, krótki aquilegia, aquilegia dwukolorowy itp.

Rośnie aquilegia z nasion

Nasiona rośliny są wykorzystywane do sadzenia natychmiast po ich zebraniu, czyli jesienią. Jeśli jednak nie można było tego zrobić natychmiast, lepiej trzymać je aż do wiosny w zimnym miejscu, uprzednio mieszając je z ziemią.

Gdy nadchodzi wiosna, nasiona wymagają mycia, a następnie można je sadzić w skrzynkach, w tak zwanej glebie, składającej się z równych proporcji piasku, próchnicy i ziemi liściastej. Cienką warstwę gleby wylewa się na zasiane nasiona i przykrywa gazetą lub workiem. Kwiat Orlika jest miłośnikiem zacienionych miejsc i względnego ciepła, nie wyższego niż +18, wymaga stałego podlewania. Pierwsze pędy można oczekiwać po dwóch tygodniach. Gdy tylko pierwsze liście pojawią się na horyzoncie, jest to znak do sadzenia sadzonek na większym terytorium.

Aquilegia - miłośnik cieni

Kiedy i jak najlepiej zasadzić zlewnię

Sadzenie aquilegii na otwartym terenie odbywa się w czerwcu. Ważne jest, aby pamiętać o negatywnym nastawieniu młodych roślin do bezpośrednich promieni słonecznych, dlatego warto zastanowić się i przygotować z wyprzedzeniem zacienione miejsce. Do ostatecznego lądowania aquilegia będzie gotowa do sierpnia lub można je sadzić wiosną przyszłego roku. Dorosłe rośliny są bardziej tolerancyjne na światło słoneczne, ale jeśli roślina nadal nie jest w półcieniu, słońce z pewnością wpłynie na kwitnienie, które będzie nieco krótsze i na kwiaty, które będą mniejsze niż te rosnące w cieniu. Dział wodny, jeśli wyrósł z nasion, kwitnie w drugim roku i osiąga pełną dojrzałość w trzecim roku.

Jeśli mówimy o glebie, to należy zauważyć, że „orły”, nawet pomimo ich bezpretensjonalności, będą rosły lepiej na luźnej, wilgotnej glebie. Dlatego przed sadzeniem zaleca się wykopanie ziemi, idąc 20 centymetrów, i zapłodnić humusem lub kompostem. Podczas sadzenia orlika należy obliczyć terytorium tak, aby około dziesięciu jednostek mieściło się na jednym metrze kwadratowym, biorąc pod uwagę, że odległość między nimi powinna wynosić około 40 cm, jeśli jest to odmiana wysoka, a gdzieś około 25 cm - jeśli jest krótka.

Samosiew jest specyficzny dla zbierania wody, jednak nie ma potrzeby niszczenia nowych roślin, ponieważ po pewnym czasie zasadzone krzewy starzeją się, a te, które rosną w wyniku samosiewu, dojrzeją i będą w pełnym rozkwicie.

Jak już wspomniano, roślina ta nie jest kapryśna, ale jak każdy przedstawiciel natury wymaga uwagi i troski. Dla dobrego wzrostu ważne jest, aby podlewać kwiaty zlewni w czasie, nawozić (nie więcej niż dwa razy w sezonie letnim), w razie potrzeby poluzować glebę i pozbyć się irytujących i niszczących chwastów. Najlepiej to zrobić, gdy roślina jest niedojrzała i niskiego wzrostu.

Aquilegia jest nie tylko odporna na mróz, ale także odporna na suszę dzięki systemowi korzeniowemu, który jest głęboko w glebie.

Jeśli chodzi o nawóz, można stosować nawozy mineralne (superfosfat, sól potasowa i azotan) oraz nierozcieńczony roztwór dziewanny.

Korzyści dla roślin

Roślina ta przynosi wiele korzyści i ma wiele zalet, ale ze względu na to, że jej badania są niejednoznaczne, stosowanie orlika ogranicza się tylko do tradycyjnej medycyny. Trawa kolombina jest bogata w alkaloidy i flawonoidy. Do przygotowania leków najczęściej używane są liście, łodygi lub kwiaty. Zbiór należy przeprowadzać, gdy roślina jest w pełnym rozkwicie. Lepiej suszyć w suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu.
Do zabiegu najczęściej stosowano wywary, napary, a nawet świeży sok akvilegii.

Ta roślina ma:

środki uspokajające;
środek przeczyszczający;
moczopędny;
właściwości znieczulające.

Ponadto jego zastosowanie obejmuje choroby związane z kaszlem, zapaleniem płuc, dusznicą bolesną i bólem głowy. Do leczenia oparzeń i ran z użyciem proszku z trawy lub nasion. Jest oczywiste, że tak zwane „orły” nie są panaceum na wszystkie choroby, ale nie należy lekceważyć ich pomocy. Należy jednak pamiętać, że ponieważ roślina ta jest trująca, jej stosowanie należy traktować ostrożnie.

Orlik jako lekarstwo

Orliki kwiatowe w mitach i legendach

Jak wspomniano na początku artykułu, to cudowne piękno rośliny ma kilka nazw, częściowo nawet dziwnych. Nie jest to jednak zaskakujące, ponieważ każda z nich ma swoją odrębną historię, czasem nawet nasyconą poczuciem humoru. Na przykład mieszkańcy Ameryki od dawna uważali ten kwiat za symbol kobiecej zdrady, więc bukiety z jego obecnością uważano za obraźliwe dla pięknej połowy ludzkości. Podobna opinia była powszechna w odległych czasach „średniowiecza” - nie była prezentowana młodym kobietom, ale przedstawiana tylko damom wolnej moralności.
Nazywają rośliny „orłami” z powodu obecności długich rogów kwiatowych lub ostrogi, wyglądem przypominające pazury orła, a także z powodu głównego słowa „Aquila”, które po włosku brzmi jak orzeł.

Orlik lub zlewnia, orły, gołąb lub „buty elfów”

Brytyjczycy, na przykład, często nazywali ten kwiat „domem spotkań”, ponieważ wiele bodźców przypomina kolekcję ludzi. I wierzyli, że na wiosnę aquilegia daje dodatkową siłę, więc nazwali ją „trawą lwa” lub „herbatą lwa”.
A ponieważ ostrza rośliny wyglądają jak czapka błazna z dzwonami, dla wielu ludów aquilegia wydawała się odpowiednio symbolem głupoty, kwiaty tej rośliny reprezentowały ukochany Arlekin. Stąd powstał przesąd, że prezentowany bukiet z konieczności doprowadziłby do pecha, a jeśli dasz kwiaty kobiecie lub mężczyźnie, jest to wskaźnik głupiego aktu.

Kwiat Orlika - dość powszechny, często używany w kompozycjach kwiatowych na rabatach. Ponadto kwiat jest wymieniony w światowej sławy dziełach sztuki. Szekspir w dziele „Hamlet” wspomina o kwiatku Columbine (w Anglii, jak nazywają tę roślinę), który Laertu podaje swojej siostrze Ofelii. Widać to także na obrazach, ponieważ w średniowieczu był to symbol Ducha Świętego.

Pełny cykl jego rozwoju, roślina przechodzi w dwa lata. W pierwszych miesiącach cyklu, na samym końcu sesji, rośnie nowy punkt wznowienia. Kiedy kończy się kwitnienie, na jesieni pojawia się rozeta podstawna. W następnym roku zielenie wokół gniazdka staje się nowe, ponieważ stare ginie. Z nowego gniazdka wyrastają kwiaty i liście łodygi.

Aquilegia wychodzi do wyjścia

Aquilegia wyrastająca z nasion Kiedy sadzić?

Jak wyhodować orliki z nasion

Najtańszym sposobem na rozmnażanie rośliny jest zasianie. Kwiaty Orliki z nasion są pięknie uzyskiwane w domu.

Istnieją dwa sposoby siewu orlika:

Sadzenie nasion aquilegii bezpośrednio w ziemi - najłatwiejszy sposób rozmnażania

2. Siew aquilegii w domu. Kto nie może natychmiast zasiać zlewni, zebrać nasiona i umieścić w chłodnym miejscu do wiosny: będzie to rozwarstwienie orlików, jak naturalne. Materiału nasiennego nie można tak przechowywać, ale lepiej jest mieszać go z mieszanką gleby, aby kiełkowanie nie pogorszyło się. Wiosną, na początku marca, wyjmują nasiona z lodówki, usuwają ślady gleby, sadzą w pojemnikach z lekką, ale obficie podlewaną glebą. Pędy kiełkują przez długi czas, lepiej jest, jeśli pojemnik jest pokryty folią, aby wywołać efekt cieplarniany. Gdy tylko zobaczysz kiełki, film należy usunąć. Aquilegia wyrasta z nasion w ciągu około 2 miesięcy: do tego czasu możliwe będzie przeszczepianie roślin do ziemi.

Idealne podłoże jest następujące:

piasek;
liść ziemi;
humus, wszystkie w równych ilościach.

Nasiona umieszcza się na wierzchu ziemi, a następnie posypuje tą samą warstwą 3 mm. Pojemnik jest przykryty jutem i umieszczony w ciemnym miejscu o optymalnej temperaturze kiełkowania 16-18 ºC.
Utrzymuj ziemię stale wilgotną, ponieważ normalna ilość wody jest ważnym składnikiem skutecznie rosnącego orlika z nasion.
Zielone kiełki wykluwają się w 7-14 dni. Kolejni ogrodnicy oczekują utworzenia pierwszych dwóch prawdziwych liści. Jest to sygnał, że roślinę można delikatnie zanurzyć w osobnych kubkach.

Miesiąc później możesz wylądować na otwartym terenie. Podobny moment przypada na szczyt wiosny - w kwietniu i maju.

Film o sadzeniu orlika z nasion:

Piękno bardzo dobrze reaguje na podstawową opiekę, więc z pewnością nie będzie żadnych problemów z uprawą.

Sadzenie i pielęgnacja Aquilegia na otwartym polu

Niedoświadczeni ogrodnicy muszą wiedzieć dwie rzeczy na temat lądowania zlewni - jak to zrobić i kiedy. Rozważ je bardziej szczegółowo.

Orlik roślinny

Zdjęcia z lądowania i opieki Aquilegii

Kopnij pierwsze 20 cm głębokości.
Następnie wytwarzaj orliki w tempie 10-12 jednostek na metr kwadratowy.
Liczba kwiatów może się różnić w zależności od ich wielkości, wysokości, celów łóżek kwiatowych.
Duże orliki rosną w optymalnej odległości 40 cm, a małe - 25 cm.

Sadząc rośliny w takim odstępie czasu, należy je monitorować, jako orliki. Można jednak pozwolić na taki wzrost, a po 5 latach usunąć zasadzone stare rośliny, pozostawiając młodych, którzy sami sami.

Jaki rodzaj podlewania lubi opiekę?

Zdjęcia kwiatów Aquilegia

Górny opatrunek jest przeprowadzany dwa razy w sezonie.

Rozmnażanie wegetatywne orlika: sadzonki i dzielenie buszu

Jeśli nie można uniknąć podziału

Szczepienie - łatwiejszy proces hodowania aquilegii

Choroby aquilegii, szkodniki

Orlik po kwitnieniu

Jeśli chcesz zebrać nasiona, nie ścina się najlepszych łodyg kwiatowych, lecz pozostawia, aż nasiona dojrzeją. Aby zapobiec spadaniu ziaren na ziemię, na owoce wkładają opatrunki z gazy, do których zbierane są nasiona. Czas po kwitnieniu jest najlepszy dla reprodukcji. Możesz sadzić nasiona na zimę, dzielić, wykonywać inne manipulacje.

Zimowanie aquilegia

Rodzaje orlików

Chociaż naukowcy z natury odróżniają ponad 100 rodzajów orlików, większość z nich nie jest uprawiana kulturowo. W kwietnikach można znaleźć tylko następujące typy.