Sadzenie i opieka nad japońską pigwą w otwartym polu

Jeśli chcesz udekorować swoją działkę, stworzyć oryginalny żywopłot, a jednocześnie zbierać zdrowe owoce, zwróć uwagę na japońską pigwę.

Opis krzewów ozdobnych, zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Pigwa japońska - niewymiarowy krzew ozdobny. Będzie ozdabiać każdy ogród wiosną, kiedy będzie dużo ogromnych (dla jego niewielkiego wzrostu) pomarańczowo-czerwonych kwiatów o średnicy do 4 cm, z którymi zakrywają wszystkie gałęzie, kwitną na nim.

Latem roślina przyciąga wzrok błyszczącym liściem z płynnymi owocami. Jesienią jest pokryta małymi żółtymi owocami przypominającymi małe jabłka.

Krzew kwitnie w maju, a dzięki nierównomiernemu otwarciu pąków jasny kwiat rozciąga się na 2-3 tygodnie.

Spirea, forsycja i magonia będą jej godnymi partnerami w kompozycjach ogrodowych.

Pigwa ma zdolność wzrostu w szerokim zakresie ze względu na obfite pędy korzeniowe, a ta jakość jest bardzo często wykorzystywana do wzmocnienia stoków (utrzymuje ziemię).

Z krzewami należy zachować ostrożność, ponieważ w niektórych odmianach występują ostre kolce.

Chaenomeles (pigwa japońska) ze względu na swoją tolerancję na mróz (może wytrzymać temperatury -25 ° C) nadaje się do uprawy w regionie moskiewskim. Gdy mrozy poniżej - 30 ° C mogą zamrozić nerki, ale krzew nie umiera.

Przy odpowiedniej uprawie krzewy rosną do 40 lat.

Japońska pigwa lub henomeles:

Sadzenie i konserwacja

Pigwa nie jest wymagająca dla warunków uprawy, ale istnieje kilka warunków, które należy wziąć pod uwagę przy sadzeniu sadzonki:

• miejsce sadzenia powinno być słoneczne, ponieważ w cieniu krzew rośnie i kwitnie słabo;
• w celu uniknięcia zamarzania krzewów w ostre zimy, lądowania powinny być przeprowadzane w miejscach chronionych przed wiatrami północnymi;
• kwasowość gleby nie powinna przekraczać 6,5 pH (lekko kwaśny);
• mając korzeń głęboki w glebie, przeszczep nie toleruje przeszczepu z miejsca na miejsce źle, sadzimy go natychmiast i na zawsze;
• odległość między krzakami wynosi 1–1,5 m, podczas gdy tworzenie żywopłotu wynosi 0,8–1 m.

Zasady lądowania:

• do wykopanego dołu do sadzenia (60 * 60 * 50 cm) wylewamy około wiadra próchnicy z dodatkiem popiołu drzewnego (0,5 kg) i superfosfatu (0,3 kg), mieszamy go z łopatą z niewielką ilością ziemi;
• umieszczamy sadzonkę w otworze w taki sposób, że szyjka korzenia znajduje się na poziomie gleby;
• zasypiamy korzenie rośliny dobrze ziemią i wodą;
• ziemia wokół krzaków jest pożądana do mulczowania (trociny, posiekana kora drzewna, torf).

Najlepiej sadzić pigwę na wiosnę, podczas jesiennego sadzenia roślina może nie mieć czasu na zakorzenienie się i zamrożenie

Dalsza dbałość o młode drzewko polega na podlewaniu, ale nie można pozwolić na nadmierne zwilżenie gleby, aby uniknąć gnicia korzeni, regularnego rozluźnienia gleby wokół krzewów.

Ponieważ podczas sadzenia wszystkie niezbędne baterie zostały przyniesione, nie ma potrzeby karmienia rośliny przez dwa lata po posadzeniu.

Dorosłe rośliny wiosną, po stopieniu śniegu, zasilają około 20 g azotanu amonu na krzew. Latem dają płynne nawożenie materią organiczną (rozcieńczona dziewanna lub ptasie odchody). Jesienią zrobić superfosfat.

W tym celu można użyć świerkowych gałęzi jodłowych lub przykryć małe rośliny materiałem pokrywającym (spandbond lub lutrasil) i umieścić drewniane lub plastikowe pudełka na wierzchu i posypać je opadłymi liśćmi.

Owocujące pigwy roczne, począwszy od trzeciego roku po posadzeniu.

Chaenomeles to roślina zapylana krzyżowo, więc dla lepszego zapylania i wyższych plonów należy sadzić 2-3 krzewy w pobliżu.

Funkcje lądowania chaenomeles:

Metody hodowli japońskiej pigwy do przesadzania

Istnieje kilka sposobów hodowli japońskiej pigwy.

Nasiona

Ze względu na fakt, że podczas rozmnażania nasion nie zachowuje się cech odmianowych, jest on używany do uprawy podkładek z dalszym przeszczepem.

Nasiona zebrane z owoców przechowuje się w mokrym piasku w temperaturze około 0 ° C przez całą zimę (tak, aby były rozwarstwione).

Nasiona wysiewa się w zbiornikach do sadzenia w lutym - marcu, po 1,5 miesiąca nurkują w oddzielnych pojemnikach, a na przełomie maja i czerwca sadzonki są gotowe do sadzenia w otwartym terenie.

Do jesieni odbywa się regularne nawadnianie i nawożenie, w zimie sadzonki, które nie są całkowicie dojrzałe, są izolowane opadłymi liśćmi.

Kiełkowanie takich nasion jest doskonałe, ponieważ zostały poddane naturalnej stratyfikacji, wiosną potrzebują rozrzedzić grube pędy, pozostawiając najsilniejsze. Jesienią sadzonki są gotowe do przesadzenia do stałego miejsca wzrostu.

Najlepiej zbierać nasiona jesienią i natychmiast sadzić w łóżkach pokrytych polietylenem

Sadzonki

Na początku czerwca przeprowadza się zielone cięcie. Cięte są roczne sadzonki z „piętą” (kawałek zeszłorocznego drewna). Sekcje są przetwarzane „Kornevina” dla lepszego ukorzenienia i posadzenia w przechylonym shkalku.

Aby utrzymać osłonę przed wilgocią, nawiń folię. Jesienią sadzonki są gotowe do przesadzenia do stałego miejsca, ale lepiej zrobić to wiosną.

Możesz wyciąć dojrzałe sadzonki jesienią, prikopat pod krzakiem na głębokości 20-30 cm, pamiętaj, aby zaznaczyć miejsce.

Zimą na końcach sadzonek tworzy się kalus, a od początku wiosny sadzonki są sadzone natychmiast w stałym miejscu.

Dzielący się krzew

Najłatwiejszy sposób na rozmnażanie. Z krzaka macicy (pędy korzeniowe) oddzielają pędy z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym i przeszczepionym.

Poziomy układ warstw

W pigwie często rosną pełzające pędy, prikopopat, że można uzyskać sadzonki do późniejszej reprodukcji.

Możesz schylić się i prikopatować poziome warstwy japońskiej pigwy

Zasady przycinania Henomeles

Krzew bardzo dobrze znosi przycinanie, ale większość ogrodników nie robi tego na próżno z powodu ciernistości rośliny. Aktywne przycinanie jest konieczne, aby poprawić wzrost i kształtowanie korony w celach dekoracyjnych.

Istnieją trzy rodzaje przycinania:

1. Sanitarne - wczesną wiosną usuwane są suche, zamrożone i połamane gałęzie.
2. Formatywny - zaczyna robić od 4 roku życia, kiedy gałęzie zaczynają się rozgałęziać. Pędy rosnące w buszu i pogrubiające są cięte, usuwają nadmiar pędów korzeniowych, pozostawiając nie więcej niż 2-3 młode pędy rocznie, aby uniknąć silnej ekspansji buszu na szerokość. Pędy pełzające są również usuwane, biorą jedzenie na siebie i zagęszczają krzew.
3. Odmładzanie - produkuje się od 8 roku życia, gdy roczny wzrost staje się mniejszy niż 10 cm. Cienkie i wydłużone pędy są usuwane, pozostawiając najsilniejsze 10-12 w buszu. Podczas przerzedzania należy pamiętać, że najbardziej produktywne pędy mają 3-4 lata, starsze gałęzie należy usunąć.

W celu uniknięcia przenikania chorób do rośliny, wszystkie kawałki powinny być traktowane pakiem ogrodowym.

Aktywne przycinanie jest konieczne, aby poprawić wzrost i kształtowanie korony w celach dekoracyjnych.

Szkodniki i choroby

Chaenomeles nie jest uszkadzany przez szkodniki i jest wysoce odporny na choroby, ale w chłodne i deszczowe lato takie choroby, jak to możliwe:

• martwica liści - pojawienie się szarej płytki na krawędzi liścia z dalszym rozprzestrzenianiem się na całej powierzchni liścia; liście wysychają;
• chalkosporiosja - pojawia się jako ciemnobrązowe okrągłe plamy rozjaśniające się z czasem;
• Zrazikowate - powstawanie brązowych plam na liściach.

Odmiany do uprawy w regionie moskiewskim

W centralnej Rosji karłowate odmiany rosną do wysokości 1 m, z łukowatymi gałęziami i rozłożystą koroną.

Spośród odmian krajowych najczęstsze są:

• Aromatyczny krzew do 1,2 m, zimotrwały, waga owoców 50-60 g, o przyjemnym aromacie;
• Nikitskaya - wczesne dojrzewanie, średni wzrost, mrozoodporność;
• Witamina - zimotrwały, zwarty krzew, jasnożółte owoce o wadze do 100 g;
• Muscat - odmiana wielkoowocowa (owoce do 200 g), samozapylana, zimotrwała;
• Teplovskaya to odmiana późnego dojrzewania i długiego przechowywania owoców.

Najbardziej znane odmiany zagraniczne:

• Gayardi - odmiana o dużych pomarańczowych kwiatach;
• Malardi - wspaniałe różowe kwiaty z białą obwódką;
• Papelya to interesująca odmiana o żółtych kwiatach i różowej obwódce wokół krawędzi płatka.

W centralnej Rosji karłowate odmiany rosną do wysokości 1 m, z łukowatymi gałęziami i rozłożystą koroną

Zbiór jesienią, przechowywanie owoców

Owoce pigwy są małe, jędrne i kwaśne do smaku, ale bardzo pachnące i o wysokiej zawartości witaminy C. Są zbierane we wrześniu - październiku, przed początkiem mrozu.

Są przechowywane w temperaturze powietrza 1-2 ° C przez 2-3 miesiące. W wyniku dojrzewania stają się bardziej miękkie, zwiększa się słodki smak.

Inny owoc henomelis przygotowuje dżemy, dżemy, dodawane do duszonych owoców. Z powodu wysokiej zawartości żelaza posiekane owoce szybko ciemnieją.

Japońska pigwa. Północna cytryna:

Dżem do gotowania

Do 1 kg pigwy potrzebujesz: 2 kg cukru i 1,5 szklanki wody. Pigwa umyć, osuszyć, usunąć nasiona i twarde białe ścianki, pokroić w małe plasterki.

Włóż plasterki do wrzącego syropu, gotuj na małym ogniu przez 10 minut, usuń pianę, a następnie zdejmij z ognia i pozostaw na 12 godzin. Zagotuj ponownie dżem przez 10 minut itp. aż plasterki pigwy staną się przezroczyste.

Przygotowany dżem kładziemy w wysterylizowanych słoikach, pozostawiamy na zimę. Zimą pachnący dżem przypomni o pięknie kwitnących krzewów i zbliżającym się ciepłym lecie.

Japońska pigwa jest bezpretensjonalna w uprawie, niewymagająca uwagi i łatwa w pielęgnacji, ale jednocześnie jest piękna w kwitnieniu i przydatna w aplikacji.

Pigwa japońska dobra i krzywda, kultywacja i opieka

Jeśli chodzi o Japonię, pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, jest kwitnąca różowa sakura z delikatnymi małymi płatkami. Podobny cud można zaobserwować na naszych szerokościach geograficznych. Azjatyckie piękno - japońska pigwa - roślina, która podczas kwitnienia zamienia ogród w krainę wschodzącego słońca. Pełen wdzięku czerwono-pomarańczowe kwiaty i bogaty słodki aromat nie pozostawiają nikogo obojętnym.

Ale nie tylko piękno i ponętny zapach posiada japońską pigwę. Korzyści i szkody, właściwości lecznicze i użyteczne przepisy dotyczą owoców pigwy. Z biegiem lat drzewo owocujące z Chin i Japonii rozprzestrzeniło się na cały świat. Nawet w warunkach kontynentalnego i umiarkowanego klimatu kontynentalnego roślina została zaaklimatyzowana wraz ze zwykłymi jabłoniami i gruszami.

Opis rośliny Pigwa japońska

Egzotyczne drewno ma naprawdę niesamowity wygląd. Uważa się, że japońska pigwa jest zielonym krzewem lub małym drzewem o wysokości od 1 do 3 metrów. Gałęzie rośliny są gęsto pokryte szmaragdowymi liśćmi i dwoma centymetrowymi ostrymi kolcami na pędach ziemi. Ze względu na elastyczność i atrakcyjność drzewa służy do tworzenia żywopłotów i dekoracji ogrodowych.

Elastyczne, elastyczne gałęzie sprężyste pokryte są licznymi kwiatami z pięcioma płatkami, które różnią się kolorem w zależności od odmiany. Najczęściej roślina zdobi ogród białymi, czerwono-różowymi i czerwono-pomarańczowymi małymi kwiatami, osiągającymi 3-5 cm średnicy.

Po okresie kwitnienia na krzewie pojawiają się jasnopomarańczowe lub żółtozielone zaokrąglone owoce. Na zewnątrz owoce pokryte są lekką warstwą naturalnego wosku, który chroni przed gwałtownymi zmianami temperatury i mrozem. Średnica japońskiej pigwy wynosi 3-5 cm i waży około 50 gramów. Nieco mniej niż połowa owoców to duże brązowe nasiona znajdujące się w centrum.

Rodzaje i popularne odmiany japońskiej pigwy

Japońska pigwa należy do rodzaju Henomeles, który ma ponad 500 odmian. W Rosji lista ta jest znacznie mniejsza, tylko około 15 przedstawicieli jest odpornych na ostre zimowe przymrozki. Ale nawet te kilka odmian ozdobnie wzbogaci ogród lub działkę.

• Katayanskaya rośnie tylko w ciepłych warunkach klimatycznych. Trzy metrowe drzewo z kolczastymi gałęziami pokryte jest małymi zielonymi liśćmi. Jasnoróżowe lub białe kwiaty zastępuje się wydłużonymi owocami. Najczęściej ten gatunek jest wykorzystywany w parkach krajobrazowych i placach miast europejskich.
• Japońska pigwa niska lub granatowa bransoletka zwana także Henomeles Mauleya. Jest to najbardziej popularny gatunek w Rosji: krzew nie osiąga wysokości ponad 1 metra i charakteryzuje się mrozoodpornością i dużą szybkością owocowania. Roślina nie wymaga dodatkowego przycinania, a oszałamiające szkarłatne i delikatne kremowe kwiaty pozwalają na stworzenie z niej żywopłotu.
• Dekoracyjna pigwa ma wiele nazw: piękna, wysoka, piękna. Ciernisty krzew rośnie od 1,5 do 3 metrów wysokości i ozdabia obszar czystymi czerwonymi kwiatami. Przekraczanie roślin tego gatunku stworzyło większość dostępnych odmian japońskiej pigwy. Różnorodność kolorów jest również uderzająca: wszystkie ciepłe odcienie od bieli do miękkiej czerwieni. W Rosji egzotyczny krzew rośnie tylko w południowych regionach o ciepłym klimacie.

Aplikacja Pigwa

Słodko-kwaśne mięsiste owoce Chhenomeles są cenione nie tylko ze względu na smak, ale są powszechnie stosowane w kuchni. Z egzotycznych owoców gotują marmoladę, kandyzowane owoce i dżem, robią kompoty, dodają je do herbaty i używają do robienia pilawu, pieczenia i deserów. Włóknista pigwa japońska zawiera wiele cennych składników odżywczych, dlatego jest aktywnie stosowana w kosmetologii i leczeniu wielu chorób. Kosmetyki wytwarzane są z miazgi i nasion, które normalizują pracę gruczołów łojowych, likwidują obrzęki i zmiany związane ze starzeniem się skóry, poprawiają kolor i kondycję skóry twarzy. Rosoły z liści są używane do zwalczania łupieżu i siwych włosów. A drewno krzewu jest wykorzystywane do produkcji rzeźbionych produktów z pamiątkami.

Przydatne właściwości

Pigwa japońska ma cenne właściwości dobroczynne, a dzięki bogatemu składowi ma korzystny wpływ na zdrowie człowieka.

• Owoce pigwy japońskiej zawierają 182 mg witaminy C, która jest 2 razy wyższa niż norma dzienna, zapewniając działanie immunomodulujące i przeciwzapalne.
• Duża ilość żelaza, około 70 mg na 100 gramów owoców, pozytywnie wpływa na układ krążenia i ogólny stan organizmu.
• Potas i magnez odżywiają i wspomagają pracę serca,
• Pigwa japońska pomaga przyspieszyć procesy metaboliczne, normalizuje przewodnictwo tkanki nerwowej i mięśniowej.
• Owoce są przydatne w zatruciach i poprawiają stan z zatruciem.
• Garbniki zwiększają oporność drobnoustrojów.
• Sok ma lekkie działanie moczopędne, pomaga usunąć nadmiar płynu i radzić sobie z obrzękiem.
• Błonnik aktywuje jelita i oczyszcza organizm z toksyn i toksyn.
• Regularne spożywanie owoców stymuluje regenerację komórek wątroby i układu moczowo-płciowego.
• Rosoły są używane dla ogólnego tonu ciała.
• Infuzja pomaga zatrzymać krwawienie.

Jakie choroby pomaga pigwa japońska

Wszystkie składniki owocu: od nasion po liście są dobre dla zdrowia. Zaleca się używanie pigwy japońskiej jako głównego i dodatkowego środka zaradczego.

• Działanie ściągające pomaga radzić sobie z zapaleniami układu pokarmowego, biegunką i wymiotami. Owoc ma działanie żółciopędne i przywraca komórki wątroby.
• Buliony i świeży sok są stosowane w celu wyeliminowania kaszlu i zwiększenia odkrztuszania plwociny. Są również przydatne do zmniejszania częstotliwości ataków astmy.
• Owoce są przydatne w przypadku anemii i częstych krwawień (w tym ciężkich miesiączek u kobiet). Zwiększona zawartość żelaza przyczynia się do odnowy i uzupełnienia utraconych krwinek.
• W przypadku przeziębienia i grypy kwaśny owoc aktywuje układ odpornościowy, zwiększa odporność na drobnoustroje i przyspiesza proces gojenia.

Wykorzystanie nasion i liści

Istnieje opinia, że ​​wszystkie owoce powinny być spożywane w całości ze skórką i nasionami. Ale to nie dotyczy większości egzotycznych owoców, które pojawiają się na półkach. Pigwa japońska w tym przypadku nie jest wyjątkiem.

Nasiona owoców są używane do wywaru, ale nigdy nie powinny być mielone, gryzione ani spożywane. Nasiona zawierają substancję amigdalinę - źródło śmiertelnej trucizny cyjanku. Ponadto konieczne jest porzucenie owocu z uszkodzonym sercem.

Z całych nasion przygotowuje się wywary, które są skuteczne w leczeniu zapalnych chorób płuc, wysypek skórnych i hemoroidów.

Napary i wywary z liści obniżają poziom cukru we krwi, normalizują ciśnienie krwi. Do ich przygotowania zaleca się liście zebrane w pierwszych miesiącach lata. Jesienią warzywa zaczynają magazynować toksyny pochodzące ze środowiska podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego. Liście są starannie wyrywane z buszu i suszone na słońcu. Wymagana ilość liści jest wlewana gorącą wodą, gotowana na małym ogniu, filtrowana i używana zgodnie z przeznaczeniem.

Przeciwwskazania

Pomimo wszystkich korzyści, jakie daje tarta japońska pigwa, ten owoc ma wiele zakazów.

• Kwaśny produkt nie powinien być stosowany do zapalenia żołądka, wrzodów trawiennych i zwiększonej kwasowości żołądka. Wysoki poziom kwasów organicznych może powodować pogorszenie.
• Owoce nie są zalecane dla osób z przewlekłym zaparciem ze względu na działanie ściągające i wiążące.
• Skórka może uszkodzić struny głosowe, tymczasowo zmniejszyć ich elastyczność. Dlatego taka delikatność nie jest pożądana przed występem lub transmisją dla śpiewaków, nadawców, prezenterów i osób, których zawód jest związany z głosem.
• Owoce są surowo zabronione w przypadku zapalenia opłucnej i zapalenia płuc.
• Japońska pigwa jest najsilniejszym alergenem. Osoby cierpiące na alergie powinny ostrożnie używać owoców do jedzenia.

Rosnąca japońska pigwa z nasion

Jeśli zdecydujesz się ulepszyć witrynę z tak niesamowitą rośliną, musisz zrozumieć, jak japońska pigwa rośnie w naszym klimacie. Uprawa drzew jest możliwa na kilka sposobów:

1. Rozmnażanie nasion rozpoczyna się od zakupu dojrzałych owoców i ekstrakcji nasion. Nasiona przechodzą proces stratyfikacji, po czym japońska pigwa jest sadzona w ziemi. Lądowanie odbywa się pod koniec października, natychmiast po pojawieniu się pierwszego lodu na ziemi. Podczas siewu rozróżniać gładkie rzędy z odległości 15 cm między przyszłymi krzewami. Ziarna są zakopane na głębokość około 2 cm i posypane torfem lub próchnicą, gdzie kończy się aktywna uprawa i rozpoczyna się pielęgnacja roślin W pierwszej wiośnie po posadzeniu pojawiają się pierwsze sadzonki, które wymagają regularnego podlewania, pielenia i rozluźniania gleby. W czerwcu nawozy i nawożenie stosuje się do żywienia roślin. Już w drugim roku japońska pigwa osiąga 50-60 cm wysokości i zaczyna gęstnieć pędami bocznymi.
2. Rozmnażanie wegetatywne obejmuje użycie gotowych sadzonek (części łodygi z liśćmi) i ma swoje własne cechy uprawy. W czerwcu sadzonki sadzi się w chłodnych szklarniach, maksymalnie nawilżając i zacieniając światło słoneczne. W drugiej wiosny japońskie sadzonki pigwy są przenoszone do stałego miejsca w ogrodzie. Lepiej natychmiast podnieść terytorium i przygotować doły do ​​lądowania. Warto zwrócić uwagę na miejsca z dużymi zaspami śnieżnymi. Mroźna zimowa warstwa śniegu ochroni gałęzie przed zamarzaniem pąkami.

Wgłębienia do sadzenia należy wykonać z wyprzedzeniem: wykopać wgłębienie 0,4 * 0,5 * 0,5 i zastosować nawozy organiczne odpowiednie dla roślin owocowych zawierających krzewy.

Warto zauważyć, że na wszystkich etapach uprawy podaje się przybliżony okres czasu. Na przykład na Uralu, w chłodnym miejscu, sadzenie i pielęgnacja rozpocznie się później niż w rejonie Moskwy. Lepiej skupić się na klimacie danego regionu i stanie roślin.

Przy wyborze miejsca do lądowania potrzebne jest specjalne podejście. Krzew skutecznie zakorzenia się na każdym typie gleby, ale jest bardzo wybredny pod względem podlewania, kwasowości gleby i światła słonecznego. Pigwa japońska nie toleruje twardej gleby wapiennej i wymaga regularnego podlewania. Jeśli linia wody gruntowej zbliża się do ziemi, studzienka do sadzenia jest układana z warstwą drenażową, aby uniknąć zwilżania i gnicia systemu korzeniowego. Egzotyczna roślina zaczyna przynosić owoce po 4-5 latach. Przy maksymalnym nasłonecznieniu młode drzewa kwitną łatwiej i produkują znacznie więcej owoców. Ale z przepływu wiatru lepiej je chronić.

Formowanie przycinania wczesną wiosną, przed pojawieniem się nerek, jest jedną z najważniejszych procedur pielęgnacyjnych. Krzew jest wolny od starych gałęzi leżących na ziemi, mających ponad 5 lat i tworzących koronę. Przycinanie pigwy jesienią może prowadzić do zamarznięcia krzewu, zaleca się również pokrycie pnia i gałęzi opadłymi liśćmi, aby uniknąć odmrożeń i podatności na infekcje.

Mszyce - najbardziej niebezpieczny szkodnik dla japońskiej pigwy. Drzewa traktowane powinny być traktowane środkiem ochronnym, takim jak Tanrek lub Fitoverm.

Wilgoć sprzyja pojawianiu się grzybów, które deformują i psują liście. Naturalny bezpieczny lek - wywar ze skórki cebuli uratuje roślinę przed chorobą.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że hodowanie japońskiej pigwy w domu to długi i żmudny proces. W rzeczywistości większość wysiłku spoczywa na wczesnych etapach, kiedy młode drzewo przyzwyczaja się tylko do nowej gleby. W sprzyjających warunkach japoński krzew nie potrwa długo. Twój ogród będzie ozdobiony jasnymi kwiatami i wypełniony słodkim zapachem. Kilka lat później będziesz mógł rozpieszczać się zdrowymi owocami i gotować pyszny dżem tarty.

Rosnąca japońska pigwa na twojej stronie

Chaenomeles lub pigwa japońska jest uprawiana jako ozdobna i pożyteczna kultura owocotwórcza. Podczas kwitnienia ta niezwykle piękna roślina jest ozdobą każdego ogrodu, a jej owoce tworzą pyszne desery: dżemy i przetwory. Chaenomeles jest niezbędny jako żywopłot wokół działki, a rozległy rozwidlony system korzeniowy utrzymuje luźną glebę.

Lądowanie Chaenomeles

Najlepszym okresem do sadzenia japońskiej pigwy jest wiosna, kiedy ziemia już się rozmroziła, a pąki jeszcze nie rozkwitły. Dobrze znana jest dwuletnia roślina wysadzona z pojemnika o zamkniętych korzeniach. Jesienią nie jest pożądane sadzenie pigwy, kocha ciepło i może umrzeć, zanim naprawdę się zapuści. Roślina też nie lubi częstych przeszczepów, więc lepiej jest od razu znaleźć dla niej stałe miejsce.

Wybór lokalizacji

Kochająca ciepło japońska pigwa, uprawiana, preferuje miejsca nasłonecznione, zamknięte od wiatru. Lepiej wybrać dla niej narożnik od strony południowej, dobrze oświetlony słońcem, ponieważ w cieniu roślina kwitnie słabo i słabo się rozwija.

Przygotowanie gleby do sadzenia

Uprawa japońskiej pigwy jest łatwa, rośnie dobrze na prawie każdej glebie, z wyjątkiem gleb torfowych. Głównym wymogiem dla składu gleby jest brak zasolenia i osadów wapiennych. Najlepsze ze wszystkich henomelów rozwija się na ziemi, która ma dobry drenaż, nawóz i umiarkowaną wilgotność. Uważaj na sadzenie rośliny na glebie alkalicznej - pojawiają się liście chlorozy. Roślina jest odporna na suche okresy, chociaż w młodym wieku, po posadzeniu, musi być nawilżona, ale bez zastoju wilgoci. Przed posadzeniem japońskiej pigwy trzeba oczyścić glebę z chwastów, biedną i ciężką glebę należy „rozcieńczyć” liściastą glebą i piaskiem, nawozić składem torfowo-gnojowym, a także dodatkami fosforowymi.

Pielęgnacja pigwy japońskiej

Dbanie o to nie jest czasochłonne, polega na pieleniu, rozluźnieniu kół pristvolnych (tylko wiosną i jesienią), tworzeniu korony i opatrunku.

Podlewanie i ubieranie henomelów

Chaenomeles nie wymaga częstego podlewania, wyjątkiem jest długi okres wysychania. Przed jesiennymi przymrozkami nocnymi należy nawilżyć glebę pod młodymi roślinami, ostatnie podlewanie odbywa się w zależności od warunków pogodowych na przełomie października i listopada. Po zebraniu liści strumieniem węża można zmyć pył.

Latem pod krzakami rośliny rozluźniają glebę, chwasty wokół, chwasty, posypują ściółkę. Najlepszy okres na mulczowanie to późna wiosna. Gleba jest dobrze nawilżona roztopionym śniegiem, ale już wystarczająco ogrzana. W przypadku ściółki można użyć trocin lub posiekanej kory drzew, należy wypełnić, koncentrując się na średnicy korony rośliny. W pierwszym roku po posadzeniu wskazane jest, aby nie karmić płynnymi preparatami, aby nie spalić korzeni rozwijających się. Ponadto gleba została już zapłodniona podczas sadzenia. W kolejnych latach, bezpośrednio po stopieniu śniegu, stosuje się suplementy mineralne i organiczne. Latem używają nawozów płynnych, na przykład roztworów z ptasich odchodów lub azotanu amonu.

Przycinanie pigwy

Łatwo przechodzi procedurę przycinania pigwy. Większość odmian henomel ma dość ostre kolce, dlatego jeśli zamierzasz przycinać roślinę, chroń swoje ręce rękawicami o dobrej gęstości.

Przycinanie pigwy na wiosnę to procedura sanitarna: suche i uszkodzone gałęzie należy przycinać za pomocą sekatorów lub małej piły. Roślina jest szybko przywracana, zwłaszcza jeśli smarujesz punkty cięcia wstępnie gotowanym boiskiem.

Tworzenie korony krzewu rozpoczyna się w wieku 4-5 lat, tylko wczesną wiosną. To samo dotyczy systemu korzeniowego: aby roślina nie rosła zbyt szeroko, część kłącza jest usuwana. Pędy, które rosną na dnie lub sięgają daleko, również są cięte. Odmłodzenie przycinanie pigwy w wieku 10 lat. Roślina jest rozcieńczona przez cięcie cienkich i słabych pędów, odkształconych i wydłużonych bez miar. Spróbuj przyciąć gałęzie, które przynoszą owoce.

W okresie jesiennym krzewienie ustaje, wszystkie wysiłki związane z rozwojem soków i roślin są ukierunkowane na owoce. Aby przygotować pigwę na okres zimowy, musisz wiedzieć, kiedy i jak wyciąć pigwę jesienią. Nie ma trudności, przycinanie odbywa się po pełnym zbiorach owoców skrzeków, nie można ich zostawić na drzewie.

Przygotowywanie krzewów na zimę

Im starsze drzewo pigwy, tym jest ono bardziej odporne. Młode rośliny pigwy japońskiej wymagają większej opieki i ochrony, zwłaszcza zimą. Gleba pod młodymi krzewami musi być dobrze ściśnięta, przykryć świerkowymi liśćmi, aby korzenie nie były zamarznięte. Nie martw się, jeśli wiosną znajdziesz zamrożone gałęzie, wystarczy je usunąć. Jeśli masz wysokie gatunki henomel, pochyl się w dół do elastycznych gałęzi rośliny - będzie to dodatkowa ochrona jej korzeni. Dorosła dorosła roślina, pokryta śniegiem, cierpi nawet na zimno. Kora Chaenomeles jest deserem dla zajęcy, więc zastanów się, jak zakryć pigwę od gryzoni.

Reprodukcja henomel na różne sposoby

Prostota henomel dotyczy jego reprodukcji. Nie musisz mieć specjalnej wiedzy i cierpieć na pytanie: jak rozmnażać henomele, kiedy roślina rozmnaża się dobrze i bez pomocy człowieka. Na przykład gałąź posypana ziemią przez podmuch wiatru zakorzeni się i rośnie, a po przeniesieniu krzewu w nowe miejsce pędy pojawią się na starym na chwilę. Roślina mnoży się na wiele sposobów, rozważ każdy.

Nasiona

Najprostszym sposobem rozmnażania jest sadzenie nasion pigwy jesienią. Po zebraniu owoców, podczas zbiorów jako zapasy, nasiona pigwy są zbierane, suszone i sadzone w glebie. Dają dobre silne pędy. Jeśli nie masz czasu przed zimą, połóż nasiona na stratyfikacji i zasiej wiosnę.

Wiosną uprawiane sadzonki są przesadzane na stałe miejsce, przesadzanie pigwy jesienią nie jest pożądane.

Sadzonki

W ciepłe dni czerwca, wczesnym rankiem, wycina się zielone sadzonki pigwy. Doskonale ukorzenione sadzonki, które mają około centymetra starej gałęzi. Lądują w mieszanej glebie piasku i torfu (mieszanka: 3 x 1). Między sadzonkami zrobić odległość, aby nie przeszkadzały w rozwoju siebie i stymulować wzrost nawozu „Kornevin”. W ciepłe dni ukorzenienie nastąpi w ciągu 40 dni. Chaenomeles jest dobrze przyzwyczajony, plon ukorzenionych sadzonek wyniesie około 50%.

Ze szczepieniem

Szczepienie pigwy przeprowadza się w maju. Przeszczepy odmian do szczepienia przez oko są zbierane z wyprzedzeniem (pod koniec lipca - na początku sierpnia), w środkowej części zarodka przecina się nerkę z częścią kory. Następnie na strzyżeniu wykonują nacięcie w kształcie litery „T”, zaginając krawędzie nacięcia i wszczepiając nerkę-nerkę. Miejsce zrazu jest ściśnięte, zawinięte i rozmazane boiskiem ogrodowym. W następnym roku na wiosnę, kiedy zrazek ustąpi, bandaż jest usuwany. Możesz „zasadzić” kilka oczu na słabo rosnących roślinach. Zaleca się umieszczanie szczepów bliżej ziemi, aby chronić przed zimowymi przymrozkami. Aby poprawić kulturę, należy zebrać gruszki, głóg i jesion. Zimą szczepione rośliny muszą być pokryte świerkowymi liśćmi, można budować drewniane osłony przed wiatrem i trzymać śnieg.

Potomstwo korzenia

System korzeniowy henomel rozwija się dość szybko i rozprzestrzenia na dużym obszarze. Dzięki temu roślina może propagować odrosty korzeniowe. W tym celu z kłączy pobiera się dobrze rozwinięte pędy o długości około 15 cm, pędy sadzi się pionowo, podlewa, obserwując umiarkowaną wilgotność gleby. Konieczne jest mulczowanie wokół kiełków próchnicą lub zrębkami. Nie jest to najlepszy sposób na hodowanie pigwy, ponieważ na początku roślina nie wydaje dobrze owoców.

Zbiór i przechowywanie

Pod koniec września, aw niektórych regionach w październiku, przychodzi okres, w którym można zebrać pigwę. Jeśli starannie i terminowo opiekujesz się rośliną, możesz zebrać do 3 kg owoców z jednego drzewa.

Przydatne właściwości japońskiej pigwy

Pigwa japońska w ponad 5% składa się z kwasów organicznych, zawiera około 2% garbników. Owoce chhenomelów zawierają więcej witaminy C niż cytryny, są konserwowane podczas obróbki cieplnej. Dlatego produkty z owoców pigwy są wykorzystywane jako środek zapobiegający sezonowym chorobom wirusowym. Pigwa zawiera witaminy: B1, B2 i P; pektyny i pierwiastki śladowe: fosfor, potas i wapń.

Zawarte w owocach pektyny przyczyniają się do usuwania metali ciężkich i toksyn z krwi, co jest bardzo przydatne w złej ekologii. Świeży sok z pigwy ma korzystny wpływ w przypadku miażdżycy, niedokrwistości i problemów z nadciśnieniem. Chaenomeles obniża poziom cholesterolu we krwi, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych.

Odwar z nasion pigwy zmniejsza stan zapalny błon śluzowych oczu, zatrzymuje krwawienie; płyny leczą oparzenia i podrażnienia skóry.

Kwitnąca roślina o kolorowym wyglądzie sama w sobie podnosi na duchu, a produkty przetwarzania owoców zwiększą koloryt twojego ciała.

Uprawa japońskiej pigwy i nawożenie pielęgnacyjne

Pigwa jest cenną uprawą owoców, należącą do rodziny Rosaceae, a także bardziej znanych przedstawicieli: jabłek i gruszek. Jego owoce są szeroko stosowane nie tylko w przemyśle spożywczym, ale także w medycynie, do leczenia i zapobiegania niektórym chorobom (na przykład ostre infekcje dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli, choroby przewodu pokarmowego, wątroby, skóry itp.).

Treść

Ogólne informacje

Ponadto drzewo pigwy służy jako dekoracyjny ornament na działkach ogrodowych, domkach i ogrodach.

Okres użytkowania wynosi około 70 lat, podczas gdy okres owocowania wynosi 35-50 lat. Już w trzecim roku będzie można zbierać (od 30 do 100 kg z jednego drzewa). Owoce są przechowywane w pudełkach, w suchym, chłodnym miejscu (2-5 ° C).

Tak więc zbiory zebrane jesienią będą trwały aż do wiosny i zyskają więcej słodyczy, miękkości i utraty cierpkiego smaku. Pigwa jest uprawiana jako krzew i jako drzewo.

Odmiany pigwy

Istnieje pięć grup pigwy ogrodowej: jabłkowate (owoce są podobne do jabłek), gruszkowate, portugalskie (prążkowana forma żebrowana), marmur (ma żółte i białe plamy na powierzchni liścia), piramida (ze względu na kształt liścia).

Jeśli chodzi o odmiany, jest ich wiele, ale najbardziej znane i używane są następujące.

Pigwa „Aurora” - odmiana ta dojrzewa pod koniec września. Owoce, gdy są właściwie przechowywane, będą trwać od dwóch do czterech miesięcy. Nadaje się do długiego transportu. Owoce tego drzewa są używane do produkcji soków, kompotów i dżemów.

Pigwa „Anzherskaya” - zbiór jest przeprowadzany w pierwszej połowie września i przechowywany nie dłużej niż trzy miesiące. Jest on używany bardziej do przetwarzania (konserwacja), jak często owoce odpadają, nie mając czasu na dojrzewanie.

Pigwa „Anzherskaya from Gorin” - przypominają kształtem jabłko, są niejednorodne pod względem struktury, mają cząstki stałe. Okres przechowywania rozdartych owoców nie przekracza dwóch miesięcy. Pod skórą występuje tendencja do tworzenia ciemnych plam. Używany do dalszego przetwarzania soków, dżemów i innych.

Pigwa „Buynaksky duży owoc” ma duże owoce, każdy waży 300-700 gramów. Kształt jest w kształcie gruszki, jeszcze bardziej cylindryczny. Okres trwałości jest dość długi. Ponieważ smak tej odmiany nie jest wyraźnie wyrażony, stosuje się go jako konserwy.

Pigwa „Vraniska Dania”

Ma późne zbiory, które przypadają na koniec października lub początek listopada. Kształt owocu ma kształt gruszki, rzadko okrągły (ścięty). Ma słodko-kwaśny smak. Aby jeść na surowo i cieszyć się całą gamą kubków smakowych, warto pozwolić, aby oskubane owoce leżały przynajmniej przez miesiąc. Do konserwacji można użyć natychmiast po zebraniu.

Pigwa „Złota” ma kształt jabłka. Zbierz pod koniec września i przechowuj nie więcej niż dwa miesiące (czasami mniej). Słodko-kwaśny smak jest prawie pozbawiony cierpkości, a stałe cząstki, typowe dla większości gatunków, są praktycznie nieobecne. Użyj zarówno w postaci surowej, jak i do przetwarzania.

Quince „Gold Scythians” - wygląda jak jabłko. Zbierz pod koniec września. Okres przechowywania jest dość długi (do trzech miesięcy). Są przedmiotem transportu. Miąższ owocu jest bardzo delikatny i soczysty, ma słodko-kwaśny smak. Aplikacja jest dość uniwersalna.

Owoce pigwy „Golden ball” mają średnią wielkość (około 300 gramów), słodko-kwaśny smak. Dobra przenośność i wszechstronność w użyciu.

Pigwa „Kaunchi-10 (zima)” dojrzewa na początku grudnia i przechowuje trochę ponad dwa miesiące. Różni się od innych odmian wyraźnego aromatu i chrupiącego, słodkiego miąższu. Najczęściej używany w postaci surowej.

Pigwa „Maslyanka późno”

Różni się od innych miniaturą (waży tylko 50-60g). Kolor żółty z zielonym odcieniem. Nie jest to najbardziej popularna forma do jedzenia na surowo, ponieważ ma kwaśny i cierpki smak oraz stałe cząstki w miąższu. Chociaż bardzo pachnące. Stosowany na przykład do przetwarzania technicznego, bardzo wygodny do konserwowania w ogóle.

Pigwa „Maslyanka wcześnie” w swoich cechach jest podobna do „późnego rzeźnika”, ma jasnożółty lub bogaty żółty kolor.

Owoc pigwy „Muscat” średniej wielkości (o masie 200-250 g), okrągły (może lekko wydłużony). Służy do produkcji dżemu i kompotów. Do stosowania w postaci surowej ma niewystarczającą soczystość i kwaśny smak.

Pigwa „Skorospelka” ma owoce średniej wielkości (do 120 g), cierpki smak z kwaśnością. Odpowiednie do recyklingu.

„Henomeles japoński” lub japońska pigwa to roślina kochająca ciepło, dlatego występuje w miejscach o łagodnym klimacie. W krajach o zimnych zimach (-30 ° C), nawet jeśli drzewo przetrwa mróz, pąki i młode pędy, które są powyżej poziomu pokrywy śnieżnej, zginą, a drzewo nie zakwitnie wiosną.

Uprawa i pielęgnacja pigwy japońskiej

Rozważmy zasady opieki pigwy, na przykład odmiany „henomeles Japanese”. Japońska pigwa dobrze reaguje na światło i dlatego uwielbia dobrze oświetlone obszary. W cieniu rozwija się słabo, co wpłynie na kwitnienie.

Wszystkie gatunki i odmiany skrzatów czują się wspaniale, jeśli znajdują się na lekkich glebach piaszczystych, gliniastych i sodowo-bielicowych wzbogaconych w próchnicę słabo kwaśną (pH 6,5). Słabo tolerowana torfowa ziemia. Gleby alkaliczne najczęściej powodują chlorozę liści. Miejsce lądowania jest wybrane po południowej stronie terenu, które musi być chronione przed przeciągami i silnymi mrozami.

Przygotowania są przeprowadzane jesienią. Ziemia do sadzenia oczyszczona z chwastów. Jeśli gleba nie jest wystarczająco płodna, należy dodać mieszaninę piasku i ziemi liściastej (1: 2), a następnie wykonać kompost torfowy w ilości 10 kg na metr kwadratowy, a także nawozy fosforanowe i potasowe - 40 g na metr kwadratowy.

Sadzenie pigwy

Wiosną ten obszar, z rozmrożoną i mokrą ziemią, można bezpiecznie posadzić na stałe miejsce zamieszkania pigwy japońskiej, która jeszcze nie zdążyła rozpuścić pąków. Tylko te okazy, które nie są młodsze niż dwa lata, i do tego czasu roślina jest uprawiana w pojemnikach.

Podczas sadzenia szyja pigwy jest umieszczona powyżej poziomu gruntu, w przeciwnym razie wzrost zwalnia, a korzenie nie powinny być odsłonięte. Przeszczepy nie są potrzebne dla tej rośliny, więc nie powinieneś się przemieszczać z miejsca na miejsce, pigwa nie toleruje jej dobrze.

Drzewa (lub krzewy) można sadzić w grupach, rzędach, wzdłuż ogrodzeń, jak żywopłot. Najważniejsze jest utrzymanie odległości w metrze, w dowolnym kierunku.

Ściółkowanie pigwy

Latem, dla bujnego kwitnienia, konieczne jest rozluźnienie gleby i usunięcie chwastów wokół krzewów (drzew), idąc 10-12 cm głębokości i przykrywając ją warstwą (3-5 cm) trocin, torfu lub zgniecionej kory, jednym słowem - ściółką.

Jeśli chodzi o ilość, ściółka powinna obejmować nie tylko obwód wokół kłącza, ale mieć w przybliżeniu taką samą średnicę, jak sam krzew. Najlepiej zrobić to późną wiosną. W tym czasie gleba jest jeszcze dość mokra i dobrze się rozgrzewa.

Przycinanie pigwy w systemie jesiennym

Korona nie ulega znacznemu skróceniu (1 / 3-1 / 4 długości), w przeciwnym razie spowoduje wzrost wzrostu nowych pędów, co opóźni proces owocowania. Podczas przerzedzania usuń wszystkie suche gałęzie (do zdrowego drewna), są zbyt długie i uszkodzone, a słabe i stare drzewa są silniej przycinane.

Dzięki okresowemu przycinaniu i karmieniu można utrzymać stały wzrost wegetatywny (efekt odmładzający), co przyczynia się do dużej wydajności rocznej. Pierwsza 5-6 lat wzrostu młodej pigwy, procedura ta powinna być przeprowadzana corocznie, a następnie zależy od stanu drzewa.

Główne przycinanie przypada na początek wiosny. Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli młode pędy aktywnie rosną na drzewie przez cały okres wiosenno-jesienny, to w sierpniu należy je przypiąć, w przeciwnym razie nie będą miały czasu na wzmocnienie się przed pierwszymi przymrozkami i znikną.

Podwiązka jest potrzebna w pierwszych latach aktywnego wzrostu. Wynika to z faktu, że pigwa nie rośnie dokładnie, najprawdopodobniej będziesz potrzebował wsparcia. To wtedy drzewo staje się silniejsze i zaczyna przynosić owoce, wtedy będzie możliwe usunięcie podpór.

Podlewanie japońskiej pigwy

Pigwa lubi wilgoć, ale trzeba być ostrożnym i uważnym, ponieważ nie powinno to być częste podlewanie niewielką ilością wody, ale około sześciu podlewania od początku wiosny do końca jesieni:

• 1. - wczesną wiosną, kilka dni przed kwitnieniem;
• 2. - podczas kwitnienia;
• 3. - po zaprzestaniu kwitnienia, kiedy jajniki spadają;
• 4. - kiedy młode pędy zaczynają rosnąć;
• 5 - jeden miesiąc po poprzednim;
• 6. - kiedy owoce są formowane i rosną.

Jeśli chodzi o ilość płynu, to na podstawie jednego drzewa powinno wynosić około 400 litrów - dla młodego drzewa i 500-800 litrów - dla osoby dorosłej. Różnica wynika z głębokości korzeni. U młodych ludzi wynosi 50-80 cm, a u dorosłych do jednego metra.

Jak nakarmić pigwę jesienią

Nawozy są produkowane przez cały okres wzrostu pigwy. Wczesną wiosną karmi się je nawozami mineralnymi i organicznymi, latem zaś istnieje szczególna potrzeba żywienia zawierającego azot i fosfor oraz potas (zwiększając tym samym plony), jesienią - mineralnego i organicznego (robimy zapas niezbędnej pigwy na bezpieczną zimę).

W pierwszym roku po posadzeniu pigwy na otwartym terenie nie potrzebuje dodatkowego karmienia. Ilość, która była już obecna w glebie przed sadzeniem, będzie wystarczająca dla młodej rośliny do normalnego wzrostu.

Zbiory pigwy

Zbiór odbywa się późną jesienią. Niektóre owoce muszą być przetrzymywane dłużej na drzewie, niektóre muszą być ułożone w pudełkach przed użyciem, to właśnie wtedy nabierają własnego specjalnego smaku i aromatu. Wszystko zależy od odmiany, warto rozważyć ten niuans.

Przed zimowaniem, aby uniknąć uszkodzeń i odmrożeń, zarówno młode, jak i dorosłe krzewy należy posypać starymi liśćmi i, jeśli to konieczne, przykryć kartonowym pudełkiem.

Reprodukcja japońskich nasion pigwy

Rozmnażanie nasion jest najłatwiejszą i najbardziej niezawodną metodą hodowania japońskich skrzeków. Podczas przetwarzania dojrzałych owoców, szorowania rdzenia, zebrać nasiona, wysuszyć i wysiać przed rozpoczęciem zimy w ziemi. Nasiona kiełkują bardzo dobrze wiosną, jakość gleby nie jest ważna.

Reprodukcja sadzonek pigwy

Sadzonki są przygotowywane na początku czerwca, wczesnym rankiem, w suchej, a nie gorącej pogodzie. Przy każdym odciętym obszarze powinny być co najmniej dwa międzywęźla i kawałek zeszłorocznego drewna (1 cm długości).

Aby zwiększyć wskaźnik przeżycia (o 15-20%) stosuje się stymulatory wzrostu (na przykład „Kornevin”). Gotowe sadzonki sadzi się pod niewielkim kątem w podłożu z piasku i torfu (3: 1). Utrzymując temperaturę 22-25 ° C, ukorzenienie obserwuje się już po półtora miesiąca.

Rozmnażanie pigwy przez odrosty korzeniowe

Pigwa japońska jest w stanie wytwarzać wiele procesów korzeniowych, dzięki czemu ma tendencję do wzrostu szerokości (do dwóch metrów). Pomaga to utrzymać glebę na zboczach, ale w normalnych warunkach nie jest dobra. Dlatego możesz wykorzystać te potomstwo do reprodukcji.

Aby to zrobić, wykonaj krzew kopiący i wybierz pędy 12-15 cm długości i nie cieńsze niż 0,5 cm, z dobrze rozwiniętym kłączem. Z jednego krzewu możesz wybrać nie więcej niż pięć pędów. Są sadzone pionowo, stale kontrolując wilgotność (regularnie podlewane), a następnie mulczują humusem, wiórami lub wiórami.

Ta metoda ma wadę - niektóre sadzonki mają słabo rozwinięty system korzeniowy, więc pierwsze zbiory będą miały mniejsze owoce i mniej pachnące i soczyste.

Choroby i szkodniki

• Jeśli na liściach i owocach pigwy pojawiają się różnego rodzaju plamy, jest to najprawdopodobniej spowodowane faktem, że w wilgotną i mokrą pogodę roślina może zainfekować choroby grzybowe, które prowadzą do martwicy, liście są zdeformowane i wysychają. Na przykład oprysk roztworem zawierającym siarczan miedzi (100 g) i wodę (10 l) pomoże w walce z brązową plamą (martwicą). Istnieje bezpieczniejsza opcja: nalegaj na wywar ze skórki cebuli (150 g / 10 l wody) na 24 godziny.
• Zniszcz jajnik - infekcję grzybiczą. Grzybnia może spokojnie zimować w suszonych owocach i zainfekowanych liściach, gdzie pojawiają się brązowe plamy, które rosną, pokrywają całą powierzchnię płytki liści, a podczas kwitnienia zarodniki grzyba wpadają do młodych jajników, niszcząc je.

Zapobieganie chorobom pigwy

Jak wiadomo, lepiej zapobiegać chorobom niż radzić sobie z ich konsekwencjami, więc najlepszym sposobem leczenia jest zapobieganie.

W tym celu późną jesienią, kiedy żniwa dobiegły końca, konieczne jest zbieranie suszonych owoców, połamanych i wysuszonych gałęzi, aby uniknąć zniszczenia jajników, brązowych plam i liści.

Jak tylko pąki zostaną spuchnięte wiosną, ale przed rozpoczęciem kwitnienia, krzewy są traktowane 0,1% roztworem Foundationolu i 0,15% roztworem dipterek. W walce z gniciem jajników rozpylanie podczas kwitnienia wynosi 0,08–0,1% roztworu podstawowego.

Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń dotyczących pielęgnacji pigwy, zbiory będą bogate w pachnące i soczyste owoce, z których możesz zrobić galaretkę, prawoślaz, dżem, syropy, likiery, dżemy, kompoty. Z suszonych plasterków owoców można zrobić pyszny kompot z suszonych owoców. Najpopularniejszym jest przygotowanie dżemu z pigwy.

Dżem z pigwy to najsmaczniejszy przepis

Odpowiednio ugotowany dżem zachowuje wszystkie użyteczne właściwości, a także smak i aromat owoców.

Składniki

• Pigwa - 1 kg
• Cytryna - 1 szt
• Sahara - 1 kg (jest to możliwe i mniej, w zależności od tego, kto co lubi, następnym razem możesz dostosować)
• 200-300 ml - woda

Gotowanie

Przechodzimy do gotowania. Dokładnie umyć owoce. Obierz, usuń rdzeń (nasiona można wysuszyć do przyszłego sadzenia). Pokroić na małe kawałki (lepiej przeciąć je na pół, a następnie na plastry), wysłać do miski i położyć na kuchence.

Gotuj przez 10 minut, a następnie powoli mieszając stopniowo dodawaj cukier i gotuj przez kolejne 15-20 minut. Wyjąć z ognia i całkowicie ostudzić. Następnie ponownie włóż piec i gotuj przez kolejne pięć minut. Wszystko jest bardzo proste i smaczne.

Pigwa japońska: sadzenie i pielęgnacja, opis odmian

Autor: Marina Chaika 14 lutego 2019 Kategoria: Rośliny ogrodowe

Chaenomeles japoński (łac. Chaenomeles japonica) lub japońska pigwa to gatunek kwitnących roślin dwuliściennych z rodzaju Henomeles z rodziny Pink. Japonia jest miejscem narodzin gatunku, chociaż roślina ta jest powszechnie uprawiana w Chinach i Europie. Nazwa ogólna dosłownie przekłada się z greki na „podziel jabłko”.

Treść

• 1. Posłuchaj artykułu (wkrótce)
• 2. Opis
• 3. Sadzenie japońskiej pigwy
  • 3.1. Kiedy sadzić
  • 3.2. Jak sadzić
• 4. Dbaj o japońską pigwę
  • 4.1. Warunki uprawy
  • 4.2. Choroby i szkodniki
• 5. Przycinanie japońskiej pigwy
• 6. Reprodukcja japońskiej pigwy
  • 6.1. Lęgowe odrosty korzeniowe
  • 6.2. Rosnące z nasion
  • 6.3. Sadzonki
  • 6.4. Szczepienia
• 7. Stopnie
• 8. Chaenomeles w projektowaniu krajobrazu
• 9. Właściwości: szkoda i korzyść
  • 9.1. Przydatne właściwości
  • 9.2. Przeciwwskazania

Sadzenie i pielęgnacja henomel (w skrócie)

• Kwitnienie: obfite, w maju-czerwcu w ciągu trzech tygodni.
• Sadzenie: wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków i jesienią, podczas opadania liści.
• Oświetlenie: jasne światło słoneczne.
• Gleba: bogata w próchnicę, lekka - piaszczysta, gliniasta lub sodowo-bielicowa, lekko kwaśna reakcja - pH 6,5.
• Podlewanie: po posadzeniu - częste i obfite, zwłaszcza w porze suchej. Dalej regularne, ale umiarkowane.
• Górny opatrunek: po posadzeniu wierzchni opatrunek będzie potrzebny tylko w ciągu roku: na wiosnę do pnia drzewa nakłada się wiadro kompostu, 100 g nawozu potasowego i 300 g superfosfatu. Latem pigwa jest nawożona azotanem amonu lub dziewicą.
• Przycinanie: czyszczenie sanitarne i przycinanie formacyjne odbywa się wczesną wiosną, dopóki nie rozpocznie się przepływ soków. Kiedy krzew osiągnie wiek ośmiu lat, wykonaj jego odmładzające przycinanie.
• Rozmnażanie: nasiona, odrosty korzeniowe, szczepienia i sadzonki.
• Szkodniki: owady skali i przędziorków.
• Choroby: cytosporoza i Ramulariosis.

Japońska pigwa (henomeles) - opis

Hnomeles pigwy japońskiej jest gęsto liściastym krzewem do 3 m wysokości z gęstą koroną o tej samej średnicy. Młode pędy roślin są zielone, łuszczące się, potem stają się nagie i czarno-brązowe. Liście japońskiej pigwy są łopatkowate lub odwrotnie jajowate, zwężone do podstawy, z tępymi ząbkowanymi krawędziami, o długości od 3 do 5 cm i szerokości od 2 do 3 cm, w młodym wieku są brązowe, ale dorosłe liście są ciemnozielone. Różowe, szkarłatno-pomarańczowe kwiaty o średnicy do 5 cm są zbierane na 2-6 kawałkach w kwiatostanach corymbose. Zaokrąglone formy żółtozielonych jadalnych owoców japońskiej pigwy o średnicy do 6 cm dojrzewają do połowy jesieni.

W kulturze zakładu od 1874 roku. Krzew japońskiej pigwy rośnie bardzo powoli. Roślina wyróżnia się termofilnością, ale mimo to może wytrzymać temperatury do -30 ° C, chociaż w tej temperaturze zamrozi roczne pędy i pąki kwiatowe, które okazują się być powyżej poziomu śniegu. Dlatego japońska pigwa na Syberii może nie kwitnąć tak luksusowo jak japońska pigwa w rejonie Moskwy lub japońska pigwa na Uralu. Jednak ta uprawa jest uprawiana nawet w miejscach o surowym klimacie.

Sadzenie japońskiej pigwy w otwartym terenie

Kiedy sadzić japońską pigwę w ziemi

Sadzenie japońskiej pigwy i dbanie o nią wynika z ogólnych zasad uprawy krzewów ogrodowych. Na otwartym terenie lepiej jest sadzić henomele na wiosnę, zanim rozpocznie się przepływ soków. Możliwe jest również sadzenie jesienią, jednak jest mniej pożądane, ponieważ ciepłolubne skrzepy mogą nie mieć czasu na osiedlenie się w nowym miejscu przed rozpoczęciem mrozu. Najlepszym materiałem do sadzenia są dwuletnie sadzonki japońskiej pigwy z zamkniętym systemem korzeniowym, które są obficie podlewane przed sadzeniem. W przypadku sadzonek z otwartym systemem korzeniowym należy dokładnie zbadać korzenie, jeśli to konieczne, moczyć je przez kilka godzin w wodzie, a następnie usunąć zgniłe, suche i uszkodzone korzenie.

Jak sadzić japońską pigwę w ogrodzie

Chaenomeles sadzi się w dobrze oświetlonych miejscach, ponieważ w cieniu rozwija się gorzej i nie kwitnie tak obficie. Gleba rośliny preferuje glinę bogatą w próchnicę, ale glinę lekką bielicową, gliniastą lub piaszczystą o lekko kwaśnej reakcji (pH 6,5). Pigwa japońska gorzej toleruje gleby torfowe. Wskazane jest przydzielenie mu miejsca chronionego przed wiatrem i przeciągami z południowej lub południowo-zachodniej strony domu. Należy pamiętać, że japońska pigwa bardzo źle znosi przeszczep i będzie rosła 50-60 lat w wybranym miejscu.

Gleba do sadzenia wiosną powinna być przygotowana jesienią: czysta z chwastów, kopać z dodatkiem ziemi liściastej i piasku. Kompost Perekhovanny jest również używany do kopania w ilości 10 kg na m² i 40 g fosforanów i nawozów potażowych na tę samą jednostkę powierzchni. W przypadku pojedynczego sadzenia kopią one otwór o średnicy 50 cm i głębokości 50–80 cm, a także przygotowują mieszaninę gleby, dodając 1-2 żyły humusu, 500 g popiołu, 300 g superfosfatu i 30 g azotanu potasu do żyznej gleby z wykopanej górnej warstwy.. W sadzeniu grupowym rośliny umieszcza się w odległości 80–150 cm od siebie, a przy sadzeniu żywopłotu wystarcza odstęp 50–60 cm, a jesli zamierza się zebrać owoce jesienią, zasadzić w pobliżu 2-3 różne odmiany. Jeden krzew japońskiej pigwy daje średnio około 2 kg owoców, ale są też owocne lata, kiedy można zebrać do 5 kg z jednej rośliny.

W dniu sadzenia do środka studzienki wlewa się kopiec mieszanki glebowej i umieszcza się na niej sadzonkę w taki sposób, że szyjka korzeniowa pokrywa się z powierzchnią. Pozostała przestrzeń dołu wypełniona żyzną mieszanką gleby. Po posadzeniu powierzchnia jest zagęszczana i obficie podlewana. Pędy sadzonek są skrócone do 15-20 cm.

Pielęgnacja pigwy japońskiej

Warunki uprawy pigwy japońskiej

Rosnące i troszczące się o japońską pigwę raczej nie wydają się trudne. Po raz pierwszy po posadzeniu pigwa potrzebuje regularnego podlewania, co jest szczególnie ważne w porze suchej. Po podlaniu glebę wokół rośliny ostrożnie rozluźnia się do głębokości 8-10 cm, a zarazem usuwa się chwasty. Aby utrzymać wilgoć w glebie tak długo, jak to możliwe, łodyga japońskiej pigwy wielkości korony jest mulczowana warstwą torfu, łupin orzecha sosnowego, zgniecionej kory lub trocin o grubości 3-5 cm.

Po zasadzeniu nawozu podczas sadzenia w otworze roślina nie będzie ich potrzebować przez co najmniej rok. Od drugiego lub trzeciego roku życia, japońska pigwa na wiosnę karmiona jest nawozami mineralnymi i organicznymi: umieść wiadro kompostu, 300 g superfosfatu i 100 g nawozu potasowego w kręgu każdego krzewu. Latem płynne nawożenie roztworem azotanu amonu (20 g nawozu na krzew) lub dziewanny (3 l 10% roztworu dla każdej rośliny) nie stanie się zbędne.

Późną jesienią trzeba przygotować japońską pigwę na zimę. Krąg Pristvolny bezpiecznie pokrywa grubą warstwą suchych liści lub jodłowych gałęzi świerkowych. Sadzonki lub ukorzenione sadzonki są pokryte spanbond lub lutrasil, a nisko rosnące kompaktowe krzewy pokryte są drewnianymi skrzyniami lub kartonami.

Choroby i szkodniki japońskiej pigwy

Pigwa japońska jest chora w wyjątkowych przypadkach, kiedy praktycznie nie ma jej pod opieką lub pod wpływem klęsk żywiołowych, na przykład w chłodną deszczową pogodę, która wywołuje aktywność zakażeń grzybiczych, rozwój martwicy i plam. W tym czasie roślina może zainfekować cytosporozę lub Ramularię: liście rośliny stają się brązowe, suche, barwa skrzeków zmienia się. W celu zwalczania tych chorób należy stosować środki przeciwgrzybicze na bazie miedzi, ale przed rozpoczęciem leczenia chore gałęzie i pędy należy usunąć i spalić.

Wśród szkodników dla pigwy japońskiego niebezpieczeństwa znajdują się owady skali i przędziorków, których wygląd jest łatwiejszy do uniknięcia niż pozbycie się ich przez długi czas. Pierwsze opryskanie profilaktyczne lekiem roztoczobójczym (Aktar, Aktellik, Karbofos i tym podobne) przeprowadza się przed pęknięciem pąka, a następnie ponowne leczenie może nie być konieczne.

Przycinanie japońskiej pigwy

Krzew japońskiej pigwy dobrze przycina, co czyni ją cenną rośliną do ogrodnictwa ozdobnego. Aby nie zostać zranionym, wbij grube rękawice ogrodowe.

Wiosną przeprowadzają sanitarne czyszczenie krzewu: zimą usuwają mrożone, suche, uszkodzone i niewłaściwie rosnące pędy. Miejsca plasterki grubsze niż 7 mm traktuje się boiskiem ogrodowym. Przycinanie formacyjne odbywa się również wiosną, zanim zacznie się przepływ soków, ale zaczynają tworzyć koronę roślin w wieku 4-5 lat: tak, że krzew nie rośnie w szerokości i pogrubia się, część pędów korzeniowych jest wycinana corocznie, pozostawiając jedynie 2-3 młode sadzonki. Najcenniejsze pędy uważa się za położone poziomo na wysokości 20-40 cm od ziemi. Pionowo rosnące lub pełzające wzdłuż pędów ziemi do usunięcia.

Kiedy krzew osiągnie wiek ośmiu dziesięciu lat, a roczny wzrost pędów zmniejszy się do 10 cm, konieczne jest przeprowadzenie przycinania odmładzającego. Najpierw krzew jest rozcieńczony, pozostawiając tylko 10-15 mocnych pędów. Ponieważ główne owocowanie zachodzi w gałęziach trzy-czteroletnich, trzeba stopniowo ciąć gałęzie, które skończyły pięć lub więcej lat, zastępując je młodymi pędami z pędów korzeni.

Reprodukcja japońskiej pigwy

Henomles japoński rozmnażany przez nasiona, sadzonki, odrosty korzeniowe i szczepienie.

Reprodukcja odrostów korzenia japońskiej pigwy

Chaenomeles daje obfite pędy korzeniowe, dzięki czemu krzew stopniowo powiększa się i w wieku około dwudziestu lat zajmuje powierzchnię około 2 m². Możliwe jest wykopanie i zrazienie korzeni roślin o długości 10–15 cm i grubości około 5 mm z dobrze rozwiniętymi korzeniami. Jedna roślina może dać 5-6 takich rodzeństwa. Sadzone sadzonki są regularnie podlewane, mulczując powierzchnię gleby wokół potomstwa wiórami, wiórami lub próchnicą. Wadą tej metody hodowlanej jest to, że potomstwo wyrastające z korzenia korzenia palowego jest nadal słabo rozwinięte i musi być hodowane.

Reprodukcja japońskich nasion pigwy

Generatywna metoda hodowania skrzeków jest najbardziej wiarygodna. Świeże nasiona pigwy japońskiej, które kiełkują około 80%, są wysiewane w ziemi przed zimą, a wiosną dają polubowne pędy. Dwuletnie sadzonki tworzą długie korzenie korzeniowe, więc ich stałe miejsce powinno być sadzone jak najwcześniej.

Jeśli nie mógłbyś zasiać nasion przed zimą, umieść je na stratyfikacji w lodówce, gdzie będą w worku z mokrym piaskiem przez 2-3 miesiące. Wiosną, gdy tylko naklyutsya, mogą być zasiane w ziemi.

Reprodukcja sadzonek pigwy japońskiej

Zaletą hodowli japońskich sadzonek pigwy jest to, że ta metoda zachowuje właściwości odmianowe rośliny. Zielone sadzonki są cięte w czasie gorącej pogody na początku czerwca. Każde cięcie musi mieć 1-2 międzywęźli, a na dolnym cięciu - piętę (kawałek drewna z ubiegłego roku) do 1 cm. W celu udanego ukorzenienia sadzonek konieczne jest użycie stymulatorów wzrostu - kwasu indolilomasłowego lub kornewina. Sadzonki zanurzone są w dolnej części podłoża, składającej się z trzech części piasku i jednej części torfu, pod kątem 45 ° zgodnie ze schematem 7 x 5 cm i trzymane pod przezroczystą pokrywą w temperaturze 20-25 ° C. Korzenie sadzonek rosną w 35-40 dni, a następnie sadzonki są sadzone w stałym miejscu.

Reprodukcja szczepienia genomelis

Pigwa japońska jest szczepiona w maju ulepszoną metodą kopulacji. Jako szczepienie pobierana jest łodyga odmianowa, a sadzonka głównych gatunków lub innych roślin różowatych jest wykorzystywana jako stado. Oko jest zaszczepiane w lipcu-sierpniu, podczas drugiego przepływu soków: ostrym nożem ze środkowej części pędu odmianowego odcina się nerkę (oko) z kawałkiem kory (tarczy). Następnie na korze podkładki wykonują nacięcie kory w kształcie litery T, wyginają jej krawędzie i wkładają osłonę z okiem pod nimi. Następnie wygięte krawędzie kory nacięcia w kształcie litery T są dociskane do tarczy, a zraz jest ciasno związany w tym miejscu, aby sam wizjer nie był pokryty bandażem. Po 3-4 tygodniach, jeśli zrobiłeś wszystko poprawnie, oko powinno się zakorzenić. Jeśli na wiosnę ucieknie nowy pączek, bandaż zostanie usunięty.

Japońskie odmiany pigwy

Jest tak wiele odmian japońskiej pigwy, że możesz napisać o nich osobny artykuł, więc przedstawimy cię tylko najbardziej popularnym:

• Nikolay to krótka i niezatłoczona odmiana ukraińskiej selekcji z rozłożystą koroną, pomarańczowo-czerwonymi kwiatami i lekko nierównymi, zaokrąglonymi żółtymi owocami ważącymi 50-80 g;
• Gayardi - roślina ozdobna z kwiatami łososiowo-pomarańczowymi;
• Malardi - ozdobny krzew o różowych kwiatach z białym obramowaniem na płatkach;
• Likhtar to także odmiana cierniowa ukraińska o wysokości do 1 m, charakteryzująca się zimową odpornością. Kwiaty są pomarańczowo-czerwone, owoce są żółto-zielone, lekko pagórkowate, zaokrąglone, ważą do 100 g;
• Papel - roślina ozdobna o żółtych kwiatach z różową obwódką;
• Fascynacja - odmiana holenderska do 1 m wysokości z kolczastymi gałęziami, dużymi czerwonymi kwiatami, okrągłymi lub owalnymi zielonymi owocami ważącymi 50-60 g;
• Merlozi to belgijska odmiana o wysokości do 2 m, o stosunkowo kolczastych gałęziach, dużych białych kwiatach w różowe paski i nieregularnych gruszkowatych zielonych owocach o wadze 60–80 g;
• Umbikikat - odmiana japońska do 2 m wysokości z wyprostowanymi, stosunkowo kłującymi gałęziami, różowoczerwonymi kwiatami i kulistymi owocami ważącymi do 90 g;
• Crimson End Gold to odmiana amerykańskiej hodowli do 1 m wysokości z kolczastymi, rozłożystymi gałęziami, średniej wielkości ciemnoczerwonymi kwiatami i zielonkawo-żółtymi jajowatymi owocami o wadze od 40 do 80 gz rumieńcem i cienką skórą;
• Simoni to francuska odmiana o wysokości 1-1,5 mz kolczastymi gałęziami, dużymi ciemnoczerwonymi kwiatami i małymi, zielonkawo-żółtymi jajowatymi owocami o wadze 40-50 g;
• Nivali jest francuską odmianą o wysokości do 2 mz gęstymi ciernistymi gałęziami, średniej wielkości z białymi kwiatami i żółtymi okrągłymi owocami o wadze do 80 g.

Oprócz tych opisanych popularne są takie odmiany chaenomeles jak Toyo Nishiki, Królowa Śniegu, Rubra, Vitaminny, Elly Mossel, Pomaranchevy, Karavaevsky, Kalif, Nika, Tsitrinovy, Aromatic, Krasnoplodny i inne.

Japońska pigwa w projektowaniu krajobrazu

Chaenomeles jest słusznie uważany za jeden z najpiękniejszych krzewów ozdobnych: opalizujące zielone liście, opalizujące w promieniach słońca, masywne jasne kwiaty o różnych kolorach, niesamowite żółto-pomarańczowe lub zielonożółte owoce, które jednocześnie przypominają jabłka i gruszki. Główną zaletą rośliny jest to, że pozostaje atrakcyjna przez cały sezon wegetacyjny, od wiosny do późnej jesieni. A ponieważ długość życia rośliny wynosi kilkadziesiąt lat, dekoracyjna pigwa japońska będzie ozdabiać Twój ogród przez prawie całe życie.

W projektowaniu krajobrazu używają nie tylko wysokich odmian henomel: niska japońska pigwa, osiągająca wysokość nie większą niż 1 m, z łukowatymi gałęziami pokrytymi wiosenną masą kwiatów, jest również niezwykle atrakcyjna.

Chaenomeles japoński jest szeroko stosowany do tworzenia kamienistych ogrodów i żywopłotów. Rozwijaj go jako solową roślinę w ogrodach skalnych lub na dużym trawniku oraz w grupach tworzących kompozycje artystyczne lub geometryczne. Popularna metoda uprawy japońskiej pigwy na wysokim pniu, przeprowadzana przez szczepienie jej sadzonek na dzikiej gruszy lub jarzębinie.

Roślina jest dobrze połączona ze świerkiem karłowatym, sosną łupkową i tują odmianową. Kwitnąca japońska pigwa wygląda spektakularnie obok żonkili i dzwonów karpackich.

Właściwości japońskiej pigwy - szkoda i korzyść

Przydatne właściwości japońskiej pigwy

Owoce pigwy japońskiej, jak również produkty uzyskane w wyniku ich przetwarzania, zawierają dużą ilość przydatnych substancji: witaminy C, witamin B1, B2 i pektyn, które pomagają usunąć z organizmu ludzkiego sole metali ciężkich, pierwiastki śladowe potasu, wapnia i fosforu.

Sok z dojrzałych owoców pigwy japońskiej ma działanie moczopędne, przeciwzapalne, immunomodulujące, oczyszcza ściany naczyń krwionośnych z blaszek miażdżycowych. Ze względu na kwaśny smak, ze względu na wysoką zawartość witaminy C w owocach, roślina nazywa się północną cytryną. Owoce pigwy japońskiej są kilka razy większe niż gruszki i jabłka, więc ich stosowanie jest wskazane w przypadku niedokrwistości i wyczerpania.

Owoce Chhenomeles są stosowane jako skuteczne mocowanie, hemostatyczne, przeciwutleniające, żółciopędne, moczopędne i przeciwwymiotne, a wywary, nalewki alkoholowe i napary wodne japońskiej pigwy mają działanie tonizujące, przeciwbakteryjne, przeciwwrzodowe, ściągające i moczopędne. Odwary wodne z nasion pigwy japońskiej są używane w medycynie ludowej jako środek przeczyszczający, okrywający i wykrztuśny.

Owoce owoców pigwy japońskiej są bogate w błonnik, zaparcia leczy się przy ich regularnym stosowaniu, poprawia się praca organów trawiennych, z niewydolnością serca i nerek, nadmiar wody jest eliminowany z organizmu, objawy toksykozy są eliminowane w czasie ciąży.

Pigwa japońska - przeciwwskazania

Wraz z ogromną liczbą zalet japońska pigwa ma pewne przeciwwskazania. Chińscy lekarze twierdzą, że owoc pigwy jest najsilniejszym alergenem, więc tylko jedna czwarta tego owocu może być spożywana na raz. Owoce pigwy, nalewki, nalewki i wywary z nich są przeciwwskazane w przypadku zapalenia jelit, zapalenia opłucnej, wrzodów żołądka i dwunastnicy, skłonności do reakcji alergicznych i indywidualnej nietolerancji na produkt. Po zjedzeniu owoców pigwy lub jej preparatów z powodu wysokiej zawartości kwasu askorbinowego w nich, powodującej korozję szkliwa zębów, konieczne jest dokładne spłukanie jamy ustnej. Fluff ze skórki płodu jest szkodliwy dla strun głosowych i powoduje ból gardła i kaszel, a toksyczne nasiona należy usunąć razem z torebkami przed spożyciem owoców.